18 Οκτώβρη 1981: Η μεγάλη νίκη της Αλλαγής

Συμπληρώθηκαν43 χρόνια από την ιστορική νίκη του ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα. Με συνθήματα «νίκη, αλλαγή, εθνική συμφιλίωση» ο ελληνικός λαός με συντριπτική πλειοψηφία 48% έκανε αποδεκτές τις πολιτικές προτάσεις του πανελλήνιου σοσιαλιστικού κινήματος και πέτυχε την πιο μεγάλη νίκη στη σύγχρονη πολιτική ιστορία της Ελλάδας, κατακτώντας την εξουσία μέσα σε επτά χρόνια από την ίδρυσή του. Πιστεύοντας ακράδαντα στη διακήρυξη στις 3 του Σεπτέμβρη, έθεσε σε εφαρμογή τη μεγάλη αλλαγή που είχε ανάγκη ο λαός. Μια δίκαιη κοινωνία, γκρεμίζοντας τα τείχη που περιθωριοποιούσαν μεγάλα κοινωνικά στρώματα, τους μη προνομιούχους Έλληνες. Δημιουργώντας ένα κοινωνικό κράτος, κάνοντας τις μεγάλες τομές και μεταρρυθμίσεις, στάθηκε στο πλευρό του εργαζόμενου, του νέου, του αγρότη, του συνταξιούχου, του μικρομεσαίου, του επιχειρηματία, που πρόσφεραν στην πραγματική ανάπτυξη. Έτσι η δημοκρατική παράταξη «ηγεμόνευσε» πολιτικά και ιδεολογικά σε όλο το φάσμα της κοινωνικής και πολιτικής ζωής του τόπου.
Ο λαός θέλει ένα ΠΑΣΟΚ όπως το 1981, που τότε πράγματι έγιναν οι μεγάλες αλλαγές και τομές στην κοινωνία και στη χώρα. Έργα που άφησαν εποχή, βελτίωσαν το βιοτικό επίπεδο των πολιτών και ο κόσμος πραγματικά έχει να δει από τότε κάτι αντίστοιχο. Τι να πρωτοθυμηθούμε; Το Εθνικό Σύστημα Υγείας που ήταν αναγκαίο και απαραίτητο και που ακόμη και σήμερα αναγνωρίζεται από όλους; Το ΑΣΕΠ που έβαλε φρένο στα ρουσφέτια και την αναξιοκρατία; Τα ΚΕΠ που έλυσαν ένα μεγάλο κομμάτι της γραφειοκρατίας; Το Μετρό που έδωσε «ανάσα» στο κυκλοφοριακό; Την Αττική Οδό, που ένωσε την πρωτεύουσα από τη μία άκρη στην άλλη; Το αεροδρόμιο «Ελευθέριος Βενιζέλος», που θεωρείται από τα πιο αξιόπιστα παγκοσμίως και ενίσχυσε τον τουρισμό; Την Εγνατία Οδό, που ένωσε όλη τη Βόρεια Ελλάδα; Το Ρίο Αντίρριο;

Η Ελλάδα και οι Έλληνες, έχουν ανάγκη σήμερα έναν ηγέτη με κύρος όπως ο Ανδρέας Παπανδρέου. Το κύρος, το πολιτικό ανάστημα, την αποφασιστικότητα, τη διορατικότητα και τον πατριωτισμός, που πάντα χαρακτήριζαν τον Ανδρέα και δεν άφηναν περιθώρια στους δήθεν συμμάχους μας για να παίζουν παιχνίδια ισορροπίας. Είχε αποδείξει σε φίλους και εχθρούς πώς εννοούσε το εθνικό συμφέρον. Και το απέδειξε στο Δουβλίνο και στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Βόννη το 1981, αλλά και με την κίνηση ειρήνης των «6». Και πάντα στην πρώτη γραμμή της διαπραγμάτευσης στα εξωτερικά μας θέματα. Και στην ιστορική ομιλία στη Βουλή το 1992 για τη συνθήκη του Μάαστριχτ είχε προβλέψει ότι πορευόμαστε προς μια «ευρωπαϊκή Γερμανία» ή προς μια «γερμανική Ευρώπη», τονίζοντας ότι η συνθήκη του Μάαστριχτ απλώς αποτελεί για εμάς ένα εισιτήριο σε ένα δύσκολο και άνισο αγώνα.

Είναι διάχυτη η αγωνία σήμερα των προοδευτικών δυνάμεων. Το ΠΑΣΟΚ είναι επίκαιρο όσο ποτέ.  Όλοι  νοσταλγούν την επιστροφή του Πράσινου Ήλιου να ανατείλει και με τις ακτίνες του να σηκωθεί όρθιος ο γίγαντας που λέγεται ΠΑΣΟΚ. Τώρα ή ποτέ!

Ο κόσμος βλέπει τη Ν.Δ. να αποδεικνύεται λίγη σε βασικούς τομείς, τον ΣΥΡΙΖΑ «τρεις λαλούν και δυο χορεύουν» κέτοιμος για διάλυση. Ο κόσμος χρειάζεται το ΠΑΣΟΚ και ειδικά αυτό του 1981 που άλλαξε την ιστορία της Ελλάδας. Αλλά και το ΠΑΣΟΚ έχει ανάγκη τον κόσμο του.  Για να μπορέσει το ΠΑΣΟΚ να συγκεντρώσει τα υψηλά ποσοστά δημοτικότητας των προηγούμενων δεκαετιών, πρέπει να έχει αυτογνωσία, να αναγνωρίζει τα  λάθη του, μικρά και μεγάλα, όπως στη συγκυβέρνηση 2012-2014 με τη Νέα Δημοκρατία, να μιλά με την κοινωνία και να αφουγκράζεται τον παλμό της. Έχουμε χρέος απέναντι στις νέες γενιές να αγωνιστούμε μαζί με τον Νίκο Ανδρουλάκη για μια νέα πολιτική και ιδεολογική συσπείρωση της μεγάλης δημοκρατικής παράταξης