Ο θησαυρός της Αμφίπολης-Πώς θα μπουν στον τύμβο οι αρχαιολόγοι-Τα μυστικά του μνημείου
«Γιατί οι αρχαιολόγοι δεν ανοίγουν αμέσως τον τάφο στον τύμβο Καστά της Αμφίπολης, ώστε να δούμε τι έχει μέσα;». Είναι μια ερώτηση που τίθεται τις τελευταίες ημέρες, καθώς ιδιαίτερα μετά την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην ανασκαφή έχουν αναζωπυρωθεί οι ελπίδες για μεγάλο εύρημα.
Δεν είναι όμως τυχαίο ότι και ο Αντώνης Σαμαράς, που έχει χρηματίσει υπουργός Πολιτισμού, και ο νυν υπουργός Κ. Τασούλας συστήνουν υπομονή μέχρις ότου ο τάφος ανοίξει με αρχαιολογικό τρόπο.
Τι σημαίνει αυτό; Ας το εξηγήσουμε… Αυτήν τη στιγμή η ανασκαφική ομάδα έχει σκάψει σχεδόν ολόκληρη την ταφική οδό, πλάτους 4,5 μ., και έχει αποκαλύψει μέχρι στιγμής 13 σκαλοπάτια που οδηγούν κατηφορικά στην είσοδο. Η διερεύνηση του δρόμου συνεχίζεται μέχρι να φτάσουν στο «παρθένο», δηλαδή στο απάτητο και μη αναμοχλευμένο έδαφος. Τι μπορούν να βρουν εκεί; Κατάλοιπα («σκουπίδια») από διαβάτες που τον περπάτησαν αλλά και υπολείμματα από την ταφική πυρά του νεκρού ή σπασμένα κεραμικά. Αν βρεθούν στοιχεία από τα πρώτα, θα βοηθήσουν στη διερεύνηση της ταυτότητας του νεκρού.
Τα δεύτερα θα καθοδηγήσουν τους επιστήμονες στη χρονολόγηση του τάφου. Οταν η ανασκαφή στο σημείο εκείνο ολοκληρωθεί ή και ταυτόχρονα με τη συνέχισή της, θα πρέπει να διαλυθεί με ανασκαφικό τρόπο ο τοίχος που εντοπίσθηκε. Εχει κατασκευαστεί μετά την ταφή του νεκρού και προστατεύει το οικοδόμημα. Η διάλυση γίνεται πέτρα πέτρα και κάθε κομμάτι καταγράφεται, σχεδιάζεται, παίρνει αρίθμηση, τεκμηριώνεται. Με την ολοκλήρωση της απομάκρυνσης του τοίχου αρχίζει το επόμενο βήμα. Αν δεν υπάρχει από πίσω κάποιο άλλο κατασκεύασμα, τότε οι ανασκαφείς αναμένεται να βρεθούν μπροστά στην είσοδο, την οποία θα πρέπει να ανοίξουν και πάλι με ανασκαφικό τρόπο. Δηλαδή με προσοχή, καταγραφή, τεκμηρίωση, αρίθμηση.
Γεωφυσική διασκόπηση
Μια γεωφυσική διασκόπηση που έχει γίνει δείχνει ότι στο εσωτερικό υπάρχουν τρεις χώροι. Η χειρότερη περίπτωση είναι να έχει καταρρεύσει η οροφή και να έχει γεμίσει όλος ο χώρος με τόνους χώματος. Σε αυτή την περίπτωση θα γίνει η μεταφορά του με προσοχή, διότι ενδιάμεσα είναι δυνατόν να υπάρχουν κάποια κτερίσματα.
Αν δεν έχει πέσει χώμα και οι χώροι είναι άδειοι, τηρώντας πάντοτε την αρχαιολογική δεοντολογία, οι αρχαιολόγοι θα φωτογραφήσουν, θα αποτυπώσουν και θα πουν. Τότε θα διαπιστώσουν αν είναι ασύλητος. Εφόσον είναι, ο κίνδυνος να έχουν απομακρυνθεί σημαντικά στοιχεία υπάρχει. Σε αυτή την περίπτωση οι επιστήμονες θα πρέπει να στηριχθούν σε ό,τι καταφέρουν να βρουν. Χωρίς να αποκλείεται να εντοπισθεί και επιγραφή που να λέει «Χ (στη γενική) ειμί».
Αν δεν έχει συληθεί, που είναι και η καλύτερη και πιο αισιόδοξη περίπτωση, τότε με βάση τον σκελετό ή τους σκελετούς, το φύλο, την ηλικία, το ύψος του νεκρού, τα κτερίσματά του και τα αγγεία που θα τον συνοδεύουν, η διαπίστωση της ταυτότητας έρχεται πιο κοντά. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και αν όλα πάνε κατ’ ευχήν, έχουμε μπροστά μας αρκετές ημέρες ή και εβδομάδες ώσπου να ανοίξει ο τάφος. Η ανασκαφική πρακτική είναι περίπου αυτή και δεν παραβιάζεται, καθώς τότε γίνονται καταστροφές στοιχείων, κάτι που απαγορεύεται από την αρχαιολογική δεοντολογία, από τους νόμους αλλά και από την ηθική.
Γιατί δεν μπορεί να μπει η μικροκάμερα
Οι αρχαιολόγοι της ΚΗ’ Εφορείας Κλασικών και Προϊστορικών Αρχαιοτήτων, με επικεφαλής τη διευθύντρια κ. Αικατερίνη Περιστέρη, δεν είναι προς το παρόν σε θέση να διοχετεύσουν κάποια μικροκάμερα στο εσωτερικό του αρχαίου μακεδονικού τάφου της Αμφίπολης, που θα μπορούσε να δώσει και τα πρώτα στοιχεία και τις πρώτες εικόνες.
Κάτι τέτοιο θα εξαρτηθεί από την κατάσταση στην οποία βρίσκεται το εσωτερικό του τάφου και αν, σε περίπτωσή σύλησής του από τυμβωρύχους κατά την αρχαιότητα, έχει κατακλυστεί από μεγάλους όγκους χωμάτων, που θα δυσκολέψουν, όπως εκτιμάται, την προσπάθειά τους. Να σημειωθεί ότι κάτι ανάλογο είχε γίνει από τον αείμνηστο καθηγητή Μανόλη Ανδρόνικο με τους μακεδονικούς βασιλικούς τάφους της Βεργίνας τη δεκαετία του ’70, όπως ανέφερε χθες η καθηγήτρια και συνεργάτις του στις ανασκαφές Χρυσούλα Παλιαδέλη. Οι αρχαιολόγοι στον τάφο της Αμφίπολης κάνουν ένα ένα και πολύ προσεκτικά τα βήματά τους, σύμφωνα με την επιστημονική δεοντολογία, ώστε να μην καταστρέφουν τα σημαντικά στοιχεία που βρίσκουν μπροστά τους, αντιμετωπίζοντας όλα τα προβλήματα που υπάρχουν και τα οποία είναι πολλά.
«Σκεπάστηκαν» οι Σφίγγες και ενισχύθηκε η αστυνομική φύλαξη στην Αμφίπολη
Με εντατικούς ρυθμούς παρά τις υψηλές θερμοκρασίες δουλεύουν οι αρχαιολόγοι στον τάφο της Αρχαίας Αμφίπολης, ενώ η είσοδος της ταφικής περιβόλου στον λόφο Καστά καλύφθηκε με ειδικά σκέπαστρα προστατεύοντας τόσο τις Σφίγγες, αλλά και τους αρχαιολόγους από την υπεριώδη ακτινοβολία αλλά και τα περίεργα βλέμματα επισκεπτών.
Οι αρχαιολόγοι συνεχίζουν να εργάζονται με εντατικούς ρυθμούς και προχωρούν εκατοστό εκατοστό, απομακρύνοντας επιμελώς τους χωμάτινους όγκους που περιβάλλουν τα ευρήματα τους.
Εν τω μεταξύ στη Μεσολακιά συρρέουν ολοένα και περισσότεροι επισκέπτες, κυρίως από τη Βόρεια Ελλάδα, που θέλουν να πλησιάσουν όσο πιο κοντά γίνεται στο σημείο της ανασκαφής. Κάποιοι από αυτούς είναι εφοδιασμένοι και με ειδικούς τηλεσκοπικούς φακούς προκειμένου να δουν τα σπάνια ευρήματα. Ωστόσο, γύρω από την ανασκαφή υπάρχει αστυνομική δύναμη, η οποία έχει ενισχυθεί και φυλάσσει το χώρο.
Τα μυστικά του τάφου
Μέρα με τη μέρα η ομάδα των αρχαιολόγων που έχει αναλάβει το δύσκολο έργο της ανασκαφής στην Αμφίπολη ανακαλύπτει ευρήματα που εντυπωσιάζουν για την ποιότητα του ταφικού μνημείου που ήρθε στο φως έπειτα από περίπου 2.300 χρόνια.
Μοναδικός σε διαστάσεις και σε επιμέλεια, χωρίς αντίστοιχο του στη Μακεδονία και στα Βαλκάνια, ο τύμβος της Αμφίπολης φθάνει τα 23 μέτρα ύψος με 158,40 διάμετρο και περίβολο ύψους 3 μέτρων αποτελούμενο από μαρμάρινες βάσεις, ορθοστάτες, ανωδομή και επιστέψεις. Ολόκληρη κατασκευή δηλαδή, από λευκό καλοδουλεμένο μάρμαρο Θάσου, η οποία συγκρατείται στη θέση της από αντίθημα, δηλαδή αφανή τοίχο από πωρόλιθο έτσι που το συνολικό πάχος της κατασκευής να ανέρχεται σε 130 εκατοστά.
Ο ταφικός περίβολος που ήρθε στο φως στην αρχαία Αμφίπολη είναι, σύμφωνα με τους αρχαιολόγους, μοναδικός στο είδος του.
Αυτός ο περίβολος εξάλλου για τον οποίο θα πρέπει να απαιτήθηκαν περί τα 2.500 κυβικά μαρμάρου «είναι ένας τέλειος κύκλος κατασκευασμένος με απίστευτη γεωμετρική ακρίβεια», όπως επισημαίνει με θαυμασμό ο αρχιτέκτονας της ανασκαφής κ. Μιχάλης Λεφαντζής. «Αυτό το έργο υλοποιήθηκε από αρχιτέκτονα που είχε υψηλή γνώση της γεωμετρίας. Αρκεί να αναφέρω ότι χρησιμοποιεί το π: 3,14 αντί του 3,17 των Αιγυπτίων, που ήταν ως τότε σε χρήση» τονίζει ο κ. Λεφαντζής.
Με έκταση 20 στρεμμάτων ο τύμβος φέρει στην κορυφή του μία τετράπλευρη κτιστή κατασκευή (9,95 Χ 9,95 Χ 5,30 μέτρα), η οποία αρχικώς είχε θεωρηθεί από τον πρώτο ανασκαφέα Δ. Λαζαρίδη ταφικό σήμα. «Στην πραγματικότητα πρόκειται για το θεμέλιο του βόθρου επάνω στο οποίο βρισκόταν ο Λέων της αμφίπόλης» λέει ο κ. Λεφαντζής. Η έρευνα του ιδίου σε συνεργασία με την Εφορεία Αρχαιοτήτων είχε ως αποτέλεσμα τον εντοπισμό 400 και πλέον μαρμάρινων αρχιτεκτονικών μελών γύρω από το άγαλμα που ανήκουν στον περίβολο του τύμβου (ορισμένα ενσωματωμένα στο βάθρο του λιονταριού).
«Όλα τα μέλη του περιβόλου είναι της ίδιας τεχνοτροπίας με το λιοντάρι» επισημαίνει. «Για μένα μάλιστα η τυπολογία αυτού του περιβόλου δεν υπάρχει αλλού στη Μακεδονία. Αρχιτεκτονικό πρόκειται για ένα υβρίδιο». Εις ό,τι αφορά τον Λέοντα, «Με ύψος 5,30 μέτρα και συνολικό με το βάθρο του 15,84 μέτρο, έχει μακεδονικό εμβότη με ημικίονες και ασπίδες στο βόθρο του» προσθέτει. «Επιπλέον είχε δημιουργηθεί με οπτική διάρθρωση, έτσι ώστε να είναι ορθό ορατός από απόσταση 100 μέτρων και ύψος 30».
Γιατί επελέγη η Αμφίπολη;
Σε απόσταση περί το ένα χιλιόμετρο από τη σημερινή Αμφίπολη βρίσκεται η θέση Καστά όπου ανασκάπτεται ο τύμβος. Η γεωμορφολογία της περιοχής έχει αλλάξει ωστόσο ριζικά από την αρχαιότητα λόγω της διαφοροποίησης της κοίτης του Στρυμόνα και της αποξήρανσης της λίμνης Κερκινίτιδας. Οι αρχαίες πηγές μιλούν όμως για τα ωραία αγκυροβόλια αυτής της λίμνης, η οποία συνδεόταν με το ποτάμι. Ενα ποτάμι πλωτό, που παρείχε τη δυνατότητα στα πλοία να φθάνουν ως την Αμφίπολη. Οσο για τον τύμβο με τον Λέοντα, βρισκόταν ακριβώς μπροστά στη λίμνη.
Η κατασκευή του ταφικού μνημείου που έφερε στο φως η αρχαιολογική σκαπάνη εκτιμάται ότι διήρκεσε περί τα δύο χρόνια.
Την εποχή που κατασκευάστηκε το ταφικό μνημείο, ανάμεσα στα 325-300 π.Χ. -δηλαδή περί τα τέλη του 4ου αιώνα π.Χ.- ο Στρυμόνας ήταν πλωτός και είχε έκταση που μπορούσε να συγκριθεί με αυτή του Νείλου στην Αίγυπτο. Αλλωστε μέρος του μακεδονικού στόλου απέπλευσε για την εκστρατεία στην Ασία από την Αμφίπολη.
Τι ήταν η Αμφίπολη
Οσο κι αν φαίνεται παράδοξο, η Αμφίπολη ήταν αρχικώς αποικία των Αθηναίων και ιδρύθηκε το 438/437 προ Χριστού από τον στρατηγό του Περικλή Άγνωνα. Κοντά στις εύφορες εκβολές του ποταμού Στρυμόνα και στα χρυσοφόρα κοιτάσματα του όρους Παγγαίου, η ίδρυση της Αμφίπολης υπήρξε μεγάλη επιτυχία για τους Αθηναίους, των οποίων μόνιμος στόχος ήταν η εξασφάλιση του ελέγχου της πλούσιας ενδοχώρας του Στρυμόνα και των μεταλλείων του Παγγαίου.
Η επιτυχία τους ωστόσο υπήρξε και πάλι βραχύχρονη, αφού στο τέλος της πρώτης δεκαετίας του Πελοποννησιακού Πολέμου (422 π.Χ.) η Αμφίπολη αποσκίρτησε από την μητρόπολη Αθήνα και παρέμεινε αυτόνομη πόλη ως την ένταξή της στο Βασίλειο της Μακεδονίας από τον Φίλιππο Β’ (357 π.Χ.).
Η πόλη μπορεί να ιδρύθηκε το 438/437 π.Χ., η περιοχή όμως είχε κατοικηθεί ήδη από την προϊστορική εποχή. Αρχαιολογικά ευρήματα από την περιοχή των εκβολών του Στρυμόνα αποδεικνύουν ήδη από την Νεολιθική εποχή την ανθρώπινη παρουσία και στις δύο όχθες του ποταμού και τη συνέχεια της ζωής ως και την εποχή του Χαλκού. 0 πλησιέστερος στην Αμφίπολη νεολιθικός οικισμός εντοπίστηκε σε γειτονικό στην αρχαία πόλη λόφο, γνωστό ως Λόφο 133, όπου αργότερα αναπτύχθηκε σημαντικός οικισμός στην Πρώιμη εποχή του Σιδήρου, όπως μαρτυρούν τα πλούσια ευρήματα του νεκροταφείου του.
Στην εποχή των Μακεδόνων η Αμφίπολη αναδείχτηκε σε ισχυρή πόλη του Μακεδονικού βασιλείου με εσωτερική αυτονομία και με σημαντική οικονομική και πολιτιστική άνθιση.
Την περίοδο του Μεγάλου Αλεξάνδρου, η Αμφίπολη και το επίνειό της στο Αιγαίο είχαν εξελιχθεί σε πολύ σημαντική ναυτική βάση των Μακεδόνων και γενέτειρα τριών σημαντικών ναυάρχων, του Νέαρχου, του Ανδροσθένη και του Λαομέδοντα.
Στην ελληνιστική εποχή, άποικοι από την πόλη ίδρυσαν -με προτροπή του Σελεύκου- μια ομώνυμη πόλη στις όχθες του Ευφράτη, επί της παλαιότερης Θαψάκου. Οπως αναφέρει και ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν θαυμαστής της Αμφίπολης και σκόπευε να φτιάξει ένα μεγαλοπρεπή ναό για να τιμήσει την πόλη απ’ όπου απέπλευσε το 334 π.Χ. ο στόλος του για την εκστρατεία στην Ασία.
Μετά την κατάκτηση της Μακεδονίας από τους Ρωμαίους (168 π.Χ.) η Αμφίπολη ορίζεται πρωτεύουσα της Πρώτης Μερίδος της Μακεδονίας. Η Ρωμαϊκή Εποχή είναι για την Αμφίπολη περίοδος ακμής μέσα στο πλαίσιο της κοσμοκρατορίας των Ρωμαίων. Σταθμός της Εγνατίας Οδού και πρωτεύουσα μιας πλούσιας ενδοχώρας, η πόλη αναπτύσσεται οικονομικά και πολιτιστικά. Γνωρίζει βέβαια καταστροφές και λεηλασίες αλλά με την υποστήριξη και των Ρωμαίων αυτοκρατόρων, ιδιαίτερα του Αυγούστου και του Αδριανού, παραμένει ένα από τα σημαντικά αστικά κέντρα της Μακεδονίας ως την ύστερη αρχαιότητα. Η ακμή της πόλης αντικατοπτρίζεται στα μνημειακά κτήρια με τα ψηφιδωτά δάπεδα και τις τοιχογραφίες, αλλά και στα αρχαιολογικά ευρήματα που οι ανασκαφές έχουν φέρει στο φως.
Τα σχόλια είναι κλειστά.