Ματαιοπονούν όσοι θέλουν να αλλοιώσουν το κόμμα του Ανδρέα

Tου Κώστα Ξυλούρη

Μια παράταξη για να έχει ΜΕΛΛΟΝ οφείλει να έχει αυτογνωσία, να τιμά το ΠΑΡΕΛΘΟΝ της και να ανιχνεύει το ΜΕΛΛΟΝ ακόμη και μέσα από τα λάθη της.

Και για να έχει μέλλον το ΠΑΣΟΚ, η μεγάλη Δημοκρατική Σοσιαλιστική Παράταξη του Ανδρέα Παπανδρέου, που εξέφρασε μετά τη Μεταπολίτευση το ριζοσπαστισμό και τον πατριωτισμό της συντριπτικής πλειοψηφίας των Ελλήνων, που μετουσιώθηκε στο σύνθημα: Κίνημα των μη προνομιούχων, οφείλει τώρα που κατακάθεται η σκόνη της μεγαλύτερης μεταπολεμικής κρίσης, στη θολούρα της οποίας οι λαθρεπιβάτες της πολιτικής επιχείρησαν να απαξιώσουν την ιστορική προσφορά του Κινήματος, να αναδείξει τα μεγάλα εθνικά επιτεύγματα της παράταξης που έκτισαν τη σύγχρονη Ελλάδα.

Σύντροφοι του Κινήματος όπου και εάν βρίσκεστε σήμερα, ας κλείσετε για λίγο τα αυτιά στις δεξιές σειρήνες που μηχανεύονται την ιστορική απαξίωση του ΠΑΣΟΚ και το φόρτωμα όλων των πολιτικών και οικονομικών εγκλημάτων τους στο Κίνημα. Ας κωφεύσετε σε όσους λαϊκιστές της λάιτ και εξτρέμ Αριστεράς ρίχνουν το ανάθεμα στον αείμνηστο Ανδρέα Παπανδρέου, που σήμερα είναι μόνιμος κάτοικος στις σελίδες της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας ως ένας χαρισματικός ηγέτης της μεταπολιτευτικής περιόδου. Σκεφτείτε ψύχραιμα τη διαχρονική ιστορική προσφορά του ΠΑΣΟΚ στην πατρίδα.

Η Ελλάδα μετά το 1974 με την καθοριστική συμβολή του ΠΑΣΟΚ απέκτησε ένα σταθερό δημοκρατικό πολίτευμα με το πιο φιλελεύθερο σύνταγμα της Ευρώπης, οικοδόμησε ένα σύγχρονο πρόσωπο με υποδομές, κοινωνικό κράτος, επιχειρήσεις με διεθνείς προσβάσεις και είχε δύο μεγάλες εθνικές επιτυχίες, την ενσωμάτωσή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την είσοδό της στο μεγαλύτερο οικονομικό κλαμπ, την Ευρωζώνη.

ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΜΦΙΛΙΩΣΗ

Τις μεγάλες εθνικές επιτυχίες και αλλαγές στην Ελλάδα της Μεταπολίτευσης της πιστώνεται η Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη, στην οποία κυρίαρχη πολιτική της έκφραση ήταν το ΠΑΣΟΚ.

Κανείς, και κυρίως η Δεξιά, δεν μπορεί να λησμονήσει ότι το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου, ταυτίστηκε με τις μεγάλες προοδευτικές αλλαγές στη χώρα.

Το ΠΑΣΟΚ της Αλλαγής δημιούργησε το σύγχρονο πρόσωπο της χώρας, δίνοντας λόγο και ρόλο και στην άλλη μισή Ελλάδα που η μετεμφυλιακή Δεξιά είχε αποκλείσει.

Το ΠΑΣΟΚ έδωσε σάρκα και οστά στο όραμα της εθνικής συμφιλίωσης και στο σχέδιο της ευρωπαϊκής Ελλάδας, που διασφαλίζει τα ευρύτερα εθνικά συμφέροντα με την ένταξη και της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ας αναλογιστούμε σήμερα τι θα ήταν η Ελλάδα της κρίσης χωρίς τις μεγάλες επιτυχίες και αλλαγές που έγιναν από το λαό με την καθοριστική συμβολή των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ.

ΕΞΙΛΑΣΤΗΡΙΟ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Ωστόσο αυτή η ιστορική διαπίστωση δεν αναιρεί τις ευθύνες του ΠΑΣΟΚ για το ότι σε κρίσιμες στιγμές για τη χώρα και την παράταξη δεν κατάφερε να υπερβεί τον κακό εαυτό του και να αντισταθεί στις σειρήνες του πελατειακού κράτους, των συντεχνιών και της διαπλοκής στελεχών του με οικονομικά συμφέροντα. Όσα βλέπουν σήμερα το φως της δημοσιότητας για μίζες στα εξοπλιστικά και διαφθορά πολιτικών είναι ένα δείγμα των αμαρτιών που πλήγωσαν το Κίνημα το προηγούμενο διάστημα.

Δεν καταφέραμε να αντισταθούμε στη φθορά και τη διαφθορά του χρόνου και της εξουσίας. Απομακρυνθήκαμε από την κοινωνία, χάσαμε το ριζοσπαστισμό των νεανικών μας χρόνων και το μεταρρυθμιστικό πνεύμα της Αλλαγής του ιδρυτή μας.

Ορισμένοι από εμάς μεθύσαμε με το αμαρτωλό πιοτό του κυβερνητισμού και αναγάγαμε τη διατήρηση της υπουργικής καρέκλας σε προσωπική στρατηγική, που δεν αφορούσε το λαό και τα προβλήματά του.

Χάσαμε ευκαιρίες, όπως το 2004, να αλλάξουμε νοοτροπίες και ύφος εξουσίας, αλλάζοντας το ίδιο το ΠΑΣΟΚ σε ένα ανοικτό ριζοσπαστικό πατριωτικό σοσιαλιστικό κόμμα.

Όμως το Κίνημα του Ανδρέα Παπανδρέου δεν ήταν οι Άκηδες και οι διάφοροι θεσιθήρες υπουργοί ή συνδικαλιστές της διαπλοκής. Ήταν οι απλοί αγωνιστές, ο λαός που διατηρούσε ζωντανή την ψυχή του ΠΑΣΟΚ. Αυτοί έδιναν τον τόνο στους αγώνες και την πολιτική του Κινήματος.

ΠΗΡΕ ΤΗΝ ΚΑΥΤΗ ΠΑΤΑΤΑ

Ο λαός μάς εμπιστεύτηκε και το 2009, στηρίζοντας όλες τις προσδοκίες του σε μια νέα ΑΛΛΑΓΗ που θα έσπαγε κατεστημένα συμφέροντα και νοοτροπίες. Όμως οι μεγάλες προσδοκίες του 2009 χάθηκαν στη μαύρη τρύπα του χρέους.

Ένα δημοσιονομικό χρέος για το οποίο εξ ολοκλήρου ευθύνεται η Δεξιά και ο Κώστας Καραμανλής ο νεώτερος, παρά τα περί του αντιθέτου πονηρώς λεγόμενα από τα «παπαγαλάκια» της Δεξιάς που ευδοκιμούν σαν είδος και εντός της λεγόμενης Αριστεράς.

Όσο κυβέρνησε ο Κωστάκης Καραμανλής σε πλήρη αρμονία με τον Σαμαρά, η χώρα βίωσε πέντε χρόνια αναβλητικότητας, πελατειακού κράτους, πολιτικών και οικονομικών σκανδάλων, όπως το Βατοπέδι, εξαιτίας του οποίου έκλεισε τη Βουλή και απέδρασε από τις ευθύνες του για την οικονομική καταστροφή της πατρίδας. Ο Κωστάκης Καραμανλής, ως γνήσιο τέκνο του καραμανλισμού, διέφυγε νύκτα, αφήνοντας την «καυτή πατάτα» της πτώχευσης στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του Γιώργου Παπανδρέου.

ΝΑ ΑΠΟΤΙΝΑΞΟΥΜΕ… ΤΟΝ ΖΥΓΟ

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ κλήθηκε να διασώσει τη χώρα μέσα σε ένα εχθρικό ευρωπαϊκό περιβάλλον, στο οποίο επικρατούσαν απολύτως συντηρητικές νεοφιλελεύθερες απόψεις. Χωρίς σαφή αντίληψη της κατάστασης και συγκεκριμένο σχέδιο, ακολούθησε το μονόδρομο των κυρίαρχων δυνάμεων της Ευρώπης της κ. Μέρκελ και του κ. Σαρκοζί.

Τα όσα έχουν έρθει εκ των υστέρων στο φως της δημοσιότητας για το τι συνέβαινε πίσω από τις κλειστές πόρτες μεταξύ των Ευρωπαίων ηγετών και το ρόλο των συνοδοιπόρων του Σαμαρά στην Ευρώπη επιβεβαιώνουν την ορθότητα των επιλογών του ΠΑΣΟΚ εκείνη την περίοδο.

Το λάθος της κυβέρνησης Παπανδρέου είναι ότι δεν αντιλήφθηκε την εθνική δειλία της ΝΔ να επωμιστεί την ευθύνη που της αναλογεί και να συμβάλει στην έξοδο από την κρίση. Και ο Σαμαράς, όπως και ο προκάτοχός του στη Δεξιά, δραπέτευσε από τις ευθύνες της παράταξής του και κινήθηκε υστερόβουλα μόνο και μόνο για την προσωπική του πολιτική διάσωση.

Όλα τα άλλα που λέγονται είναι «φύκια» και πωλούνται από τους νεοδημοκράτες για «μεταξωτές κορδέλες», όπως τα Ζάππεια 1,2,3… και τα περιβόητα ισοδύναμα μέτρα. Όταν η Νέα Δημοκρατία αναμετρήθηκε ως κυβέρνηση με την κρίση, αποδείχτηκε κατώτερη των περιστάσεων. Η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά υπέγραψε μνημόνια κατοχής της χώρας και διάλυσης του κοινωνικού κράτους και των εργασιακών σχέσεων. Αυτόν το ζυγό για τη χώρα, την κοινωνία και την οικονομία καλούμαστε όλοι οι προοδευτικοί πολίτες να αποτινάξουμε σήμερα.