Η μη συγγνώμη των Σαμαροβενιζέλων

Του Κώστα Μαρδά

Αυτό που δεν απαίτησε καμιά ελληνική  εφημερίδα από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο – να ζητήσει συγγνώμη  από την Ελλάδα-, το επανέλαβε για δεύτερη φορά μέσα σε λίγους μήνες σε άρθρο της η εφημερίδα του αμερικανικού και παγκόσμιου καπιταλισμού Wall Street Journal.
Επειδή ξαφνικά μας αγάπησε; Προφανώς όχι. Επειδή νοιώθει τύψεις για όσα μας καταμαρτύρησε για τεμπελιά και έλλειψη κράτους; Μπορεί. Σίγουρα όμως γιατί στους χώρους της Δύσης, εκεί  όπου δοξάζεται η αξία του κέρδους, παράλληλα ενυπάρχει και η αντίληψη του εσωτερικού ελέγχου των πολιτικών που εκπονούν οι ιθύνοντες στους οργανισμούς, εν αντιθέσει με την παντοειδή έλλειψη ελέγχου που διέπει τις ελληνικούς θεσμούς.

Στα πλαίσια αυτής της αντίληψης, ήδη από τον Οκτώβριο του 2012 ο επικεφαλής οικονομολόγος του ΔΝΤ , Γάλλος Ολιβιέ Μπλανσάρ, είχε ανακοινώσει σε διεθνές συνέδριο στο Τόκιο ότι οι σχεδιαστές του ελληνικού προγράμματος υπολόγισαν λάθος τους δημοσιονομικούς συντελεστές και αντί για 0, 5% περικοπές επέφεραν τελικά 1,7 % κόψιμο των δημοσίων δαπανών. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι μας έκαναν περισσότερο φτωχούς απ’ ότι… έπρεπε , με αποτέλεσμα να έχει πέσει η κατανάλωση, άρα και τα κέρδη των επιχειρήσεων, συνεπώς πώς να  ζήσουν οι καπιταλιστές χωρίς το χαβιάρι τους;  Οπότε… «Σόρι που σας σκοτώσαμε!». Γιατί – πράγματι- αν μας αποτελειώσουν, πως θα ευδοκιμήσει εδώ και στην υφήλιο το σύστημα της λεγόμενης «ελεύθερης οικονομίας»;

Η ηγέτιδα του οικονομικού φιλελευθερισμού εφημερίδα συνεχίζει λοιπόν την κριτική της προς την πολιτική του ΔΝΤ και τις προβλέψεις του όσον αφορά την εξέλιξη των οικονομιών διαφόρων χωρών, όπως η Μεγάλη Βρετανία, από την οποία η επικεφαλής του ΔΝΤ, Κριστίν Λαγκάρντ, ζήτησε συγγνώμη!

Ο αρθρογράφος της εφημερίδας Σάιμον Νίξον διατυπώνει την άποψη ότι «είναι λυπηρό το ΔΝΤ να αρνείται να υιοθετήσει την πρότασή μου, πως πρέπει να ζητήσει συγγνώμη από την Ελλάδα για τις προσπάθειές του να εξαναγκάσει δια της βίας τη χώρα να λάβει περαιτέρω μέτρα λιτότητας, στο τέλος του 2013, ώστε να καλύψει μια τρύπα στον προϋπολογισμό που όμως… δεν υπήρχε. Το ίδιο συνέβη τώρα με την Ισπανία, όπου ακόμη μια φορά οι προβλέψεις του Ταμείου αποδείχτηκαν λανθασμένες».

Όπως τονίζει ο κ. Νίξον, «ακόμη και σήμερα, παρά την ανάκαμψη των οικονομιών και τις δικές του αποτυχημένες προβλέψεις, το ΔΝΤ συνεχίζει να προτείνει περαιτέρω δημοσιονομικά και νομισματικά μέτρα τόνωσης, μια πολιτική που ικανοποιεί τις αριστερές κυβερνήσεις στη Γαλλία και την Ιταλία, αλλά είναι απογοητευτική για πολλούς άλλους πολιτικούς της ευρωζώνης , που πιστεύουν ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο στην ισχυρότερη ανάπτυξη της ευρωζώνης είναι η έλλειψη προόδου όσον αφορά τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, κυρίως στη Γαλλία και την Ιταλία».

Μάλιστα! Αυτό που δεν έκαναν τα ελληνόκτητα μίντια, έρχεται να το πράξει η εφημερίδα του κατεστημένου της διεθνούς χρηματιστηριακής κοινωνίας.
Μα, θα μου πείτε,  αρκεί ένα συγγνώμη για τους 4.000 αυτοκτονημένους;
Για το 1.200.000 ανέργων;
Τα 2,3 εκατομμύρια Ελλήνων που ζουν κάτω από όρια της φτώχειας;
Τους 500.000 απλήρωτους του ιδιωτικού τομέα;
Τις 300.000 μικρομεσαίες επιχειρήσεις που έκλεισαν από το… «Εθνοσωτήριο» Μνημόνιο;
Τα 20.000 μαγαζιά που έβαλαν λουκέτο στην ευρύτερη περιοχή του Δήμου Αθηναίων;
Τα 20.000 στόματα που σιτίζονται από τις δομές των δήμων και της εκκλησίας;
Τα 600.000 παιδιά τα οποία βρίσκονται στα πρόθυρα ανθρωπιστικής κρίσης;
Τους 2000 άστεγους της Αττικής;
(Προσοχή : Οι αριθμοί δεν είναι από το… κεφάλι μου,  ούτε  είναι δημοσιογραφικοί… Προέρχονται από τους αρμόδιους φορείς και την Ελληνική Στατιστική Αρχή).

Βεβαίως και δεν αρκεί η συγγνώμη. Αλλά μια δημόσια παραδοχή των λανθασμένων Μνημονίων θα αποτελούσε ελάχιστη απόδοση τιμής στα θύματα των Μνημονίων. Και σαφής παραδοχή ότι, πηγαίνοντας να μας σώσουν, μας σκότωσαν. Όχι όλους βέβαια. Γιατί ακόμη και σήμερα , οι οικονομικά ισχυροί , αλλά και οι μικροαστοί του αδήλωτου χρήματος,  καλοπερνούν.
Πάντως, ούτε ο αεικίνητος Σαμαράς, μήτε ο λαλίστατος Βενιζέλος,  τόλμησαν να ζητήσουν τη συγγνώμη του ΔΝΤ- κάτι που συνηθίζεται στις σχέσεις διεθνών οντοτήτων. Γιατί; Για τον απλούστατο λόγο πως, μια επίσημη συγγνώμη από την κ. Λαγκάρντ θα έπρεπε να συνοδεύεται και από μια, αντίστοιχη συγγνώμη των ίδιων απέναντι στους  Έλληνες.
Αλλά τέτοια τσίπα δεν υπάρχει!.. Ο εφτάψυχος κοινοβουλευτικός καπιταλισμός- που διεθνώς λύγισε τον ολοκληρωτικό σοσιαλισμό –  έχει  στην Ελλάδα πολύ κοντόφθαλμους εκφραστές… Γι’ αυτό -όσοι τους πιστέψατε- μην τους το συγχωρήσετε…