Ανώμαλη προσγείωση

ΣΕ ΑΝΩΜΑΛΗ προσγείωση υποχρεώθηκε ο Αλέξης, μετά το φιάσκο στη Βουλή και τη δημοσκοπική κρυάδα των τελευταίων ημερών. Οι προσδοκίες για μια περήφανη νίκη στις ευρωεκλογές –για τις δημοτικές δεν συζητάμε, εκεί πάνε για πανωλεθρία– μετατράπηκε σε απλή νίκη, έστω και με διαφορά μιας ψήφου, όπως είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του σε περιφερειακά τηλεοπτικά κανάλια. Αρκούσε η επικοινωνιακή ήττα κατά τη συζήτηση του πολυνομοσχεδίου για να ανακρούσει πρύμναν η Κουμουνδούρου.

ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΕΙΟ του Τσίπρα αποδείχθηκε κατώτερο των περιστάσεων, εμφανιζόμενο να πάσχει από κοινοβουλευτικό αυτισμό, προκαλώντας συνεχώς με ακατανόητες διαδικαστικές ντρίπλες για να ματαιώσει την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου. Επέλεξε να αντιπαρατεθεί στο επίπεδο της διαδικασίας και της ρητορικής πόλωσης για να αποκρύψει την ένδεια προτάσεων και θέσεων.

ΜΕΤΕΘΕΣΕ με δική του πολιτική ευθύνη το βάρος της αντιπαράθεσης στην κοινοβουλευτική διαδικασία, που αποδείχθηκε ότι δεν κατέχει, όπως και οι συνταγματολόγοι συνεργάτες του Κατρούγκαλος και Χρυσόγονος. Είχε την μπάλα στα πόδια του και κατάφερε χωρίς πίεση να την πετάξει στην εξέδρα.

ΚΑΛΑ, δεν βρέθηκε ούτε ένας έμπειρος περί των κοινοβουλευτικών δρωμένων, όπως ο Γιάννης Δραγασάκης, να του υποδείξει την ορθή πολιτικά και κοινοβουλευτικά στάση. Δηλαδή, να συμπεριφερθεί εντός του Κοινοβουλίου ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, και όχι ως εκπρόσωπος ενός γκρουπούσκουλου του 4%.

ΕΑΝ ΘΕΩΡΟΥΣΕ πως «το νομοσχέδιο των 800 σελίδων, που χαρίζει τις τράπεζες στους ολιγάρχες, δίνει τη χαριστική βολή στο ασφαλιστικό σύστημα, παγιώνει τον πετσοκομμένο κατώτερο μισθό ως μόνο μισθό στον ιδιωτικό τομέα, διαλύει ό,τι απέμεινε από το καθεστώς προστασίας των εργαζομένων, το έφεραν στη Βουλή σε τρία άρθρα», έπρεπε να το πει στη Βουλή, και όχι στο πεζοδρόμιο.

ΕΧΑΣΕ άλλη μια ευκαιρία να αποδείξει ότι μεταλλάσσεται σε ηγέτη παράταξης. Επέλεξε να σηκώσει τους τόνους της ρητορικής για να χαϊδέψει τα ώτα όσων, εκείνο το βράδυ, έκαναν επαναστατική γυμναστική έξω από το Σύνταγμα. Η φωτογραφία του Αλέξη με την υψωμένη γροθιά μετά την κοινοβουλευτική του ήττα είναι αδιάψευστος μάρτυρας των αδιεξόδων του.

Ο ΑΛΕΞΗΣ Τσίπρας ακόμη αισθάνεται ως αρχηγός του κόμματος του 4%, που μπορεί χωρίς κόστος να παίζει με τους κοινοβουλευτικούς θεσμούς και να ασκεί πολιτικό κουτσαβακισμό, σαν να ήταν σε φοιτητικό σύλλογο.
Το βασικό πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι οι συνιστώσες του, είναι η ανικανότητα του Αλέξη Τσίπρα να ξεφύγει από τον πολιτικό παλιμπαιδισμό του, να ωριμάσει και να αποκτήσει τελικώς στόφα ηγέτη. Για πολλούς, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει άστρο, αλλά, εάν δεν το δουλέψει, δεν μελετήσει και δεν μετατρέψει την ατακαδόρικη επικοινωνία σε προτάσεις και θέσεις για τη χώρα, κινδυνεύει να είναι ένας απλός διάττων αστέρας.

ΔΕΝ ΤΟΥ φταίνε ούτε ο Λαφαζάνης ούτε ο Νταβανέλος ούτε οι… Ρόζες και οι πρώην αριστεριστές της Μεταπολίτευσης. Όλοι αυτοί κάνουν τη δουλειά τους. Του κοστίζουν η αμάθεια και η αναποφασιστικότητά του να συνθέσει τις διαφορετικές απόψεις στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου και να εκφράσει την κοινωνία.

ΚΑΙ ΚΑΤΙ άλλο, Αλέξη. Όταν λες «θα καταργήσω το μνημόνιο», να το εννοείς, και όχι τώρα που πλησιάζουν τα δύσκολα να «κωλώνεις» λέγοντας ότι «το μνημόνιο στην πραγματικότητα είναι ένα πλέγμα 400 νόμων, για τους οποίους θα χρειαστεί πολύς χρόνος». Μήπως καμιά τετραετία και βάλε…

«ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ» ΤΑ ΧΑΡΑΤΣΙΑ
Νέες φωτιές άναψε στην Κουμουνδούρου ο εκ των οικονομικών εγκεφάλων του Αλέξη, Γιάννης Σταθάκης, ο οποίος για άλλη μια φορά έδειξε τη συμπάθειά του προς τη φορολογική πολιτική του κ. Στουρνάρα. Ο κ. Σταθάκης, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό, χαρακτήρισε την έκτακτη εισφορά ως «τεχνική λεπτομέρεια» και υπογράμμισε πως «δεν αποτελεί το βασικό πρόβλημα του φορολογικού συστήματος», ενώ παραδέχτηκε πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν δεσμεύεται ότι θα την καταργήσει. Είναι γνωστό ότι το οικονομικό επιτελείο της Κουμουνδούρου έχει καταλήξει στο συμπέρασμα ότι δεν μπορεί το κόμμα να δεσμευτεί για καμία κατάργηση φόρου, αν πρώτα δεν διαπιστώσει ιδίοις όμμασι πόσα μπαίνουν και πόσα βγαίνουν από το δημόσιο ταμείο. Δηλαδή, για να το πούμε πιο λαϊκά, ο Αλέξης μάς δουλεύει ψιλό γαζί όταν υπόσχεται λαγούς με πετραχήλια, βλέπε αύξηση κατώτατου μισθού και σύνταξης, και σηκώνει παντιέρα αντίστασης στις πολιτικές λιτότητας. Ο Γιάννης Σταθάκης, εκτός από πολιτικός, είναι και ακαδημαϊκός δάσκαλος και προσπαθεί, έστω και διακριτικά, να διαφυλάξει το επιστημονικό του κύρος λέγοντας τις πικρές αλήθειες που δεν αρέσουν στις συνιστώσες της Κουμουνδούρου.