Ειδησεογραφικό site

Αμαλία Αρσένη: «Δεν υπάρχει η λέξη “πρέπει” στη ζωή μου»- Συνέντευξη στο «Καρφί»

Της Δέσποινας Καραγιαννοπούλου

«Οι γονείς μου με έμαθαν να μην το βάζω κάτω στα δύσκολα αλλά να παλεύω για τα θέλω και τα όνειρά μου με οποιοδήποτε κόστος» δηλώνει στο «Καρφί» η Αμαλία Αρσένη, κόρη του Γεράσιμου Αρσένη και της Λούκας Κατσέλη. Ηθοποιός στο επάγγελμα η Αμαλία Αρσένη, αν και μόλις 24 χρονών σήμερα, δείχνει να είναι προσγειωμένη και να προχωρά στη ζωή χωρίς να στηρίζεται στις πολιτικές «πλάτες» των γονιών της. Στη χαλαρή μας κουβέντα, μας μίλησε για τη θεατρική παράσταση που σήμερα παίζει, για την αβεβαιότητα του επαγγέλματος που διάλεξε, για τα στοιχεία εκείνα που δείχνουν ότι είναι εγγονή της αείμνηστης ηθοποιού Αλέκας Κατσέλη, αλλά και για τα καταφύγιά της, που τη βοηθούν να αποφορτιστεί.

Λένε ότι το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά. Εσύ όμως δεν διάλεξες το δρόμο της πολιτικής, αλλά τον δρόμο της ηθοποιίας. Πώς προέκυψε αυτό;

Λίγοι ξέρουν ότι η μητέρα μου μαζί με τα οικονομικά έκανε σπουδές και στο θέατρο. Άρα και εγώ ως μήλο έπεσα κάτω από τη μηλιά, αν λάβουμε υπόψη και τη θεία μου –Νόρα– που ασχολήθηκε με τον καλλιτεχνικό χώρο και τη γιαγιά μου την Αλέκα Κατσέλη και τον παππού μου τον Πέλο Κατσέλη, που ήταν σκηνοθέτης. Η επιλογή μου να ασχοληθώ με την ηθοποιία έγινε πολύ νωρίς, μόλις στα 7 μου χρόνια. Και μπορεί τότε λόγω ηλικίας να μην μπορούσα να εκφράσω τους λόγους της επιλογής μου, λίγα χρόνια μετά όμως ήξερα γιατί συνέβη αυτό. Ήταν η προσωπική μου ανάγκη να εκφραστώ μέσα από το σώμα μου.

Οι σπουδές σου έχουν να κάνουν με την ηθοποιία;

Ναι, έχουν σχέση με την υποκριτική και το θέατρο. Σπούδασα υποκριτική στο Λονδίνο στο Royal Academy of Dramatic Art και στο Smith College της Μασαχουσέτης. Και στα δύο μπόρεσα να φοιτήσω με υποτροφία.

Ποια ήταν η πρώτη αντίδραση των γονιών σου στο άκουσμα της επαγγελματικής σου επιλογής;

Πιστεύω ότι το περίμεναν, δεν τους ξάφνιασα καθόλου. Απλώς μου είπαν «αν το αγαπάς, ακολούθησέ το, αλλά μην τα παρατήσεις στην πρώτη δυσκολία». Επίσης μου είπαν «μη συμβιβαστείς με κάτι λιγότερο από αυτό που αξίζεις και επιθυμείς». Καλό αποτέλεσμα έχουμε όταν κάνουμε αυτό που θέλουμε, στην αντίθετη περίπτωση έχουμε μέτρια ή κακά αποτελέσματα. Αυτό που δύσκολα μπορεί να καταλάβει κάποιος είναι ότι για όλους τους υπόλοιπους ο Γεράσιμος Αρσένης και η Λούκα Κατσέλη είναι οι πολιτικοί. Για μένα όμως ήταν πάντα οι γονείς και όπως όλοι οι γονείς ήταν πλάι μου και στα εύκολα και στα δύσκολα.

Πρόλαβες να γνωρίσεις τους γονείς της μητέρας σου που διέπρεψαν στο καλλιτεχνικό στερέωμα;

Δυστυχώς όχι, έφυγαν όταν ήμουν πολύ μικρή. Ό,τι ξέρω μου το λένε οι δικοί μου άνθρωποι ή οι μαρτυρίες που έχω διαβάσει. Για παράδειγμα ο παππούς μου έλεγε ότι καλός ηθοποιός είναι αυτός που αντέχει στο χρόνο, αυτός που με τη δουλειά του αποτυπώνει ποιότητα και μεράκι. Για τη γιαγιά μου, από τις ταινίες της που βλέπω, αλλά και από το ότι μου έχουν πει, διακρίνω ένα ήθος μιας άλλης εποχής. Ήταν μια ήρεμη δύναμη που άφησε το στίγμα της στον κλάδο.

Σε παραλληλίζουν με τη γιαγιά σου;

Ναι, στο παίξιμό μου, η μητέρα μου και η θεία μου μου λένε ότι της μοιάζω. Έχουν διακρίνει κάποιες κοινές εκφράσεις του προσώπου, καθώς και κάποιες κινήσεις του σώματος.

Ποιο θεωρείς ότι είναι το μεγαλύτερο αγκάθι του επαγγέλματός σου;

Η ανασφάλεια και η αβεβαιότητα. Ξέρω ότι σε τρεις μήνες, άντε σε έξι μήνες, θα πρέπει να αναζητήσω και πάλι δουλειά. Γι’ αυτό και πάρα πολλοί άνθρωποι του χώρου μου για να τα βγάλουν πέρα είναι αναγκασμένοι να κάνουν και δύο και τρεις δουλειές μαζί.

Παίρνεις ρίσκα;

Θα σου απαντήσω κάπως διαφορετικά. Κάνω τα βήματά μου όταν αισθανθώ ότι είμαι έτοιμη. Δεν έχω το «πρέπει» στη ζωή μου. Για παράδειγμα μένω μόνη μου και το βήμα αυτό το έκανα όταν ένιωσα ότι θέλω να το κάνω. Δεν έφυγα από το πατρικό μου γιατί μεγάλωσα και άρα έπρεπε να κάνω και αυτό το βήμα στη ζωή μου.

Υπάρχει κάποιο όνειρο που ακόμη δεν το έχεις κάνει πραγματικότητα;

Όχι, δεν υπάρχει. Το όνειρό μου ήταν να γίνω ηθοποιός και πλέον είναι πραγματικότητα. Τώρα προσπαθώ να εξελίξω την υποκριτική μου.

Καλή η δουλειά αλλά πρέπει να υπάρχει και το αντίβαρο για την αποφόρτιση. Εσύ έχεις βρει τρόπους να αποφορτίζεσαι έτσι ώστε να χαλαρώνεις από τις υποχρεώσεις και τις ανησυχίες σου;

Στα ζόρια μου έχω καταφύγιο και μάλιστα όχι ένα, αλλά αρκετά. Το σημαντικότερο από όλα είναι ο χορός που τον λατρεύω. Οι φίλοι μου επίσης είναι ένα προστατευμένο καταφύγιο που με χαλαρώνουν, αλλά και οι ταινίες που αναζητώ όχι από τον καναπέ του σπιτιού μου, αλλά σε κάποιον κινηματογράφο.

 Καλλιτεχνικά με τι ασχολείσαι σήμερα;

Είμαι στη θεατρική παράσταση «Φον Δημητράκης» που παίζεται στο θέατρο Μουσούρη και θα διαρκέσει μέχρι και την Κυριακή των Βαΐων. Ο κ. Φιλιππίδης μου ζήτησε να συμμετάσχω. Με είχε δει σε παλαιότερες παραστάσεις, όπως, για παράδειγμα, στον «Πλούτο» του Αριστοφάνη, στον οποίο η σύζυγός του Ελπίδα Νίνου ήταν χορογράφος. Η συγκεκριμένη παράσταση είναι για μένα μια μοναδική εμπειρία από την ομάδα των καλλιτεχνών που συμμετέχουν. Υπάρχουν ηθοποιοί που τώρα ξεκινούν, υπάρχουν όμως και ηθοποιοί που κουβαλούν στην πλάτη μια πορεία 45 ετών στο καλλιτεχνικό στερέωμα. Αυτό το γεγονός δεν με αγχώνει καθόλου γιατί είναι ένα σχολείο με τους δασκάλους που εγώ θέλω και αγαπώ. Βεβαίως θα ήθελα να πω για το μεγάλο δάσκαλο, τον κ. Φιλιππίδη, έναν άνθρωπο που δεν σταματά να δίνεται τόσο στον κόσμο που έρχεται να τον απολαύσει, όσο και στους ανθρώπους που στέκονται δίπλα του στο σανίδι.

Τα σχόλια είναι κλειστά.