Ζητείται λογική…

 

 

 

 

Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου

Το έχω αναφέρει ξανά, το επισημαίνω και σήμερα. Στη χώρα υπάρχουν ανοικτά πολύ σοβαρά και κρίσιμα θέματα. Τα οποία απαιτούν για την επίλυσή τους ομοψυχία και συναίνεση. Και το κλίμα πόλωσης μπορεί να αποβεί ιδιαίτερα επικίνδυνο.

Τουλάχιστον σε τρεις τομείς χρειάζεται να επικρατήσει η μέγιστη δυνατή συναίνεση. Ή έστω συνεννόηση. Στο θέμα των Σκοπίων, στην διαχείριση της εξόδου από τα Μνημόνια και φυσικά στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Στις οποίες παρουσιάζεται μία επικίνδυνη κλιμάκωση. Δεν είναι μόνο το προχθεσινό επεισόδιο στα Ίμια ή οι προκλητικές δηλώσεις από τους Τούρκους αξιωματούχους. Είναι και το επεισόδιο που επιχειρήθηκε να περάσει στα… ψιλά προ 2-3 εβδομάδων όταν ο κ. Καμμένος θέλησε να ρίξει στεφάνι στη θαλάσσια περιοχή των Ιμίων και παρεμποδίστηκε από τουρκικά σκάφη ολοκληρώνοντας άρον άρον την τελετή…

Η περίοδος που διανύουμε είναι εξαιρετικά ευαίσθητη. Και η κυβέρνηση οφείλει να κρατά ενήμερες αλλά και να ζητά την αρωγή όλων των πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Πέρα από την κατοχή της εξουσίας, καλό θα ήταν να μην λησμονεί ότι στην ουσία δεν εκπροσωπεί παρά λιγότερο από το 20% (δεδομένης και της υψηλής αποχής…), του εν δυνάμει εκλογικού σώματος. Σε τόσο κρίσιμα ζητήματα δεν μπορεί να προχωρά αγνοώντας την κοινωνία και το υπόλοιπο πολιτικό φάσμα. Ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά τα εθνικά θέματα.

Κι όμως, αυτή ακριβώς την ώρα, μέσα από τα σκάνδαλα και τη σκανδαλολογία το κλίμα πολώνεται με προοπτική να ενταθεί σε υπερθετικό βαθμό. Αυτό δεν είναι καθόλου σοφή απόφαση. Ακόμα και αν κρίνει μία κυβέρνηση ότι αποκομίζει πολιτικά οφέλη από την πόλωση, οφείλει να συνεκτιμήσει τη σοβαρότητα της κατάστασης και να προτάξει το συμφέρον της χώρας και όχι τις πολιτικές επιδιώξεις. Να επιδιώκει τη σύνθεση και όχι την αποσύνθεση και τον διχασμό.

Και για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις ή παρερμηνείες, σε καμία περίπτωση δεν υπονοώ ότι δεν πρέπει να προχωρήσει η διερεύνηση ενός πιθανού σκανδάλου. κάθε άλλο. Δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να διαλευκαίνονται υποθέσεις όπου υπάρχουν ενδείξεις βλάβης του δημόσιου συμφέροντος. Αντίθετα πρέπει να χύνεται άπλετο φως! Αλλού είναι το ζήτημα. Στη μικροπολιτική, επικοινωνιακού τύπου και πολωτική διαχείριση της υπόθεσης. Η οποία παίρνει τη μορφή ξεκαθαρίσματος λογαριασμών.

Δεν χρειάζονται παχιά λόγια. Η δικαιοσύνη μπορεί να κάνει το καθήκον της και να οδηγηθεί στα συμπεράσματά της αποδίδοντας ευθύνες όπου εντοπιστούν και αποδειχθεί ενοχή, χωρίς να «πατρονάρεται» από κανέναν. Ούτε με κυβερνητικές υποδείξεις γα την άσκηση του καθήκοντός της, αλλά ούτε και με αμφισβήτησή της από την άλλη πλευρά. Σε αυτή την πολύ δύσκολη συγκυρία, καλό είναι να μην χαθεί η εμπιστοσύνη σε κορυφαίους θεσμούς. Γιατί αλλιώς δεν θα υπάρχει ανάχωμα στον κατήφορο. Ας επικρατήσει λοιπόν σύνεση και λογική, γιατί ιδιαίτερα στα εθνικά θέματα δεν χωρούν πειράματα και δεν υπάρχουν περιθώρια για λάθος διαχείριση..

 

 

ΠΗΓΗ: capital.gr