Βραβείο πολιτικού θράσους

Του Γρηγόρη Νικολόπουλου

Η διπλή βράβευση του Ελληνα πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα, από τους Γάλλους δικηγόρους και από ένα γαλλικό πολιτικό περιοδικό, με το βραβείο υπεράσπισης του ευρωπαϊκού ιδεώδους και το αντίστοιχο πολιτικού σθένους, εντάσσεται προφανώς στην επίθεση φιλίας της Γαλλίας προς την Ελλάδα.

Τόσο ο Φρανσουά Ολάντ όσο και ο Εμανουέλ Μακρόν, που τον διαδέχθηκε, αλλά και άλλοι κορυφαίοι Γάλλοι πολιτικοί είναι ιδιαίτερα φιλικοί προς τη χώρα μας και αυτό είναι ευχάριστο διότι έχουμε μια πολύ ισχυρή χώρα ως σύμμαχο. Είναι καλό, όμως, και για τους Γάλλους, οι οποίοι έχουν αναλάβει με διακρατική συμφωνία που υπέγραψαν Ευκλείδης Τσακαλώτος και Μισέλ Σαπέν να συμβουλεύουν και να βοηθούν στην υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων στο Ελληνικό Δημόσιο, στέλνοντας στη χώρα μας πολυάνθρωπη αποστολή Γάλλων δημοσίων υπαλλήλων και εισπράττοντας ικανοποιητική αμοιβή για τις υπηρεσίες τους. Είναι καλό και για τις γαλλικές επιχειρήσεις που σκοπεύουν να επενδύσουν στην Ελλάδα, με τους εκπροσώπους των οποίων συναντήθηκε χθες ο πρωθυπουργός, είναι καλό και για τους πλούσιους Γάλλους που σαρώνουν τις βίλες στα ελληνικά νησιά. Το Ελλάς – Γαλλία – συμμαχία πάντα ίσχυε.

Το ζήτημα όμως είναι άλλο. Οτι οι Γάλλοι δικηγόροι επιβραβεύουν έναν πολιτικό για την πίστη του στο ευρωπαϊκό ιδεώδες, τη στιγμή που αυτός έχτισε την πολιτική του καριέρα ακριβώς πάνω στον αντιευρωπαϊσμό. Εξελέγη λέγοντας ότι θα καταργήσει τα μνημόνια, κόντεψε να βγάλει τη χώρα από το ευρώ, κατηγόρησε και κατηγορεί τους Ευρωπαίους για όλα τα μέτρα λιτότητας που εκείνος επιλέγει να πάρει και έκανε ένα δημοψήφισμα εναντίον της Ευρωπαϊκής Ενωσης, το οποίο έστειλε ρίγη πανικού σε ολόκληρη τη Γηραιά Ηπειρο και τη μισή Ελλάδα. Γιατί το κάνουν αυτό; Προφανώς εντάσσεται στο πλαίσιο των δημοσίων σχέσεων για τις προοπτικές των συνεργασιών τους με την Ελλάδα.

Βραβεύουν λοιπόν τον Τσίπρα ως πρότυπο Ευρωπαίου ενώ είναι το ακριβώς αντίθετο.
Οι δε εκδότες του πολιτικού περιοδικού που απονέμουν το Βραβείο Πολιτικού Σθένους τού το δίνουν, επίσης, για τον αντίθετο λόγο. Επειδή δεν τήρησε τις προεκλογικές του υποσχέσεις, επειδή έκανε την περίφημη κωλοτούμπα, επειδή άλλαξε το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος που ο ίδιος εμπνεύστηκε και επειδή κορόιδεψε τους ψηφοφόρους του κάνοντας τα ακριβώς αντίθετα από αυτά που έλεγε.

Θα μου πείτε, αυτά που έκανε και κάνει ο Τσίπρας είναι αυτά που ήθελαν οι Ευρωπαίοι να γίνουν. Υπογράφει ό,τι του βάζουν μπροστά του χωρίς αντιρρήσεις, ψευτοδιαπραγματευόμενος, και φορτώνει συνεχώς με βάρη στους Ελληνες πολίτες χωρίς να διορθώνει τα λάθη του παρελθόντος, χωρίς να εξυγιαίνει τον αντιπαραγωγικό και σπάταλο δημόσιο τομέα. Από τη μια λοιπόν λογικό είναι να του δίνουν βραβείο οι Ευρωπαίοι διότι κάνει ό,τι του λένε, αλλά από την άλλη το βραβείο θα έπρεπε να έχει άλλο όνομα. Διότι μόνο πολιτικό σθένος δεν έχει ο Αλέξης Τσίπρας. Εχει, όμως, πολιτικό θράσος και έτσι έπρεπε να ονομάζεται το βραβείο που παίρνει.
Σε κάθε περίπτωση, η βράβευση του Ελληνα πρωθυπουργού από τους Γάλλους δεν αλλάζει την εικόνα του στο εσωτερικό της χώρας. Η Ελλάδα είναι μικρή χώρα, όλοι λίγο πολύ γνωριζόμαστε μεταξύ μας και φυσικά όλοι γνωρίζουμε και αντιλαμβανόμαστε αλλιώς από τους Γάλλους δικηγόρους και εκδότες το ποιόν του Ελληνα πρωθυπουργού.

Ισως βέβαια αυτό ακριβώς το ποιόν είναι που μας κράτησε στην Ευρώπη, διότι είναι πάρα πολύ πιθανό αν ο λαϊκιστής και λαοπλάνος Τσίπρας δεν είχε εκλεγεί πρωθυπουργός, να έκαιγε την Αθήνα καθημερινά, να κατέβαζε τις ορδές των αριστεριστών στους δρόμους να καταστρέφουν και να τα σπάνε και καμία κυβέρνηση δεν θα μπορούσε να εφαρμόσει οποιαδήποτε πολιτική.
Ο κίνδυνος να φύγουμε από το ευρώ επειδή ο Τσίπρας θα μας οδηγούσε στην έξοδο αν δεν είχε εκλεγεί πρωθυπουργός, ήταν πολύ μεγάλος. Ως πρωθυπουργός, όμως, και επειδή ο ίδιος και η παρέα της Κουμουνδούρου δεν θέλουν με τίποτα να αφήσουν την εξουσία, άλλαξε, έκανε την κωλοτούμπα και μας κράτησε στο ευρώ – αυξάνοντας βέβαια καταστροφικά το κόστος για τους πολίτες, τις επιχειρήσεις και την κοινωνία συνολικά.

Υπό αυτή την οπτική ο Τσίπρας, παρόλο που κοστίζει πανάκριβα σε όλους, απέκτησε μια μεγάλη χρησιμότητα ως κυβέρνηση, όχι διότι κυβερνά καλά, αλλά επειδή δεν αντιπολιτεύεται επικίνδυνα, όπως έκανε πριν εκλεγεί.

 

 

ΠΗΓΗ: protothema.gr