Ειδησεογραφικό site

Βαδίζοντας σε αδιέξοδο δρόμο, 3 χρόνια καταστροφής για οικονομία, κοινωνία, εθνικά θέματα και αθλητισμό

205

Πολλοί από τους ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ το 2015 -και για να ακριβολογούμε, τους ευκαιριακούς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ- έλεγαν (προφανώς για να το πιστέψουν και οι ίδιοι) ότι και δύο από τα δέκα που υποσχόταν ο Τσίπρας να έκανε, θα ήταν απολύτως ευχαριστημένοι. Εντάξει, ακούγεται υπερβολικό το να σκίσει τα μνημόνια και να εκδιώξει την τρόικα αλλά μπορεί να καταργήσει τον ΕΝΦΙΑ. Αλλά και τον ΕΝΦΙΑ να μην καταργήσει, μπορεί να επαναφέρει μισθούς και συντάξεις στα προ μνημονίου επίπεδα.

του Αντώνη Λουδάρου

Τελικά, η αμείλικτη πραγματικότητα έδωσε ένα καλό μάθημα στους αιθεροβάμονες ψηφοφόρους και εξέθεσε ανεπανόρθωτα τους ψευτόμαγκες της πρώτη-φορά-αριστερά διακυβέρνησης (παρέα με τους ψεκασμένους του Καμμένου). Τρία χρόνια μετά, το λιγότερο που μπορεί να πει κανείς είναι ότι μία ομάδα πρώην καταληψιών και άεργων με τα ψέματα και τις συκοφαντίες άρπαξαν την εξουσία ως λάφυρο. Το σημαντικότερο είναι ότι στο πέρασμά τους όλα τα ισοπεδώνουν. Μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια συνέτριψαν τα πάντα: Και στην οικονομία και στην κοινωνία και στα εθνικά θέματα και στην ασφάλεια και στον αθλητισμό (εσχάτως). Στην κυριολεξία, κατάντησαν την Ελλάδα χώρα με τριτοκοσμικά χαρακτηριστικά.

Μέσα σε αυτά τα τρία χρόνια υπονομεύτηκαν όλες οι αρχές και οι αξίες, πάνω στις οποίες είχε χτιστεί η ευρωπαϊκή δημοκρατική Ελλάδα. Απλά και λαϊκά, πιάσαμε πάτο.

Τώρα, οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ δεν έχουν άλλοθι. Το παιχνίδι, πολύ απλά, τελείωσε. Αν και πρέπει όλα να τα περιμένει πια κανείς από αυτούς, δεν μπορούν πια να λένε ότι φταίνε ο Παπανδρέου, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος, οι καναλάρχες και οι διαπλεκόμενοι επιχειρηματίες, οι κακοί Ευρωπαίοι και οι ακόμα χειρότεροι, οι φονιάδες των λαών, οι Αμερικάνοι και το ΔΝΤ, οι σιωνιστές και εκείνοι που μας ψεκάζουν.

Ο Τσίπρας ακολουθούσε δρόμο αδιέξοδο πολύ πριν ο ίδιος και η παρέα του εγκατασταθούν στο μέγαρο Μαξίμου. Ήταν δεδομένο ότι θα πολιτεύονταν με τον τρόπο που τους υπαγορεύει η υποκουλτούρα τους. Δεν πρέπει να προκαλούν έκπληξη τα αποτελέσματα και οι συνέπειες της πολιτικής τους. Κάνουν αυτά ακριβώς που μπορούν. Τουλάχιστον σε αυτό είναι συνεπείς.

Γουστάρουν τους μπαχαλάκηδες γιατί τέτοιοι είναι. Η Αστυνομία και το σωφρονιστικό σύστημα δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν τους τρομοκράτες και τους κουκουλοφόρους γιατί οι πολιτικοί προϊστάμενοι δεν μπορούν να πάνε κόντρα στον ίδιο τους τον εαυτό, δεν μπορούν να ρίξουν στην πυρά τα πνευματικά τους τέκνα που ζουν με το όνειρο της διάλυσης του αστικού κράτους και την εγκαθίδρυση μιας σοβιετικού τύπου μπανανίας.

Από τη στιγμή που εξαρχής δεν έσπασαν τον τσαμπουκά κάθε τρομοκράτη και κάθε κουκουλοφόρου, ο Ρουβίκωνας θα κάνει ό,τι θέλει ανεξέλεγκτα. Ένας τρομοκράτης μπορεί να μεταφερθεί σε όποια φυλακή θέλει. Ο Κουφοντίνας μπορεί να πάρει όσες άδειες θέλει. Αλλά κανένας πολίτης δεν μπορεί να βγει από το σπίτι του όποια ώρα θέλει γιατί η εγκληματικότητα (που με τόσο στόμφο διακήρυξε ο Τόσκας ότι περιορίστηκε) έχει διογκωθεί. Το κακό βρίσκει ελεύθερο πεδίο και αναπτύσσεται. Και, ταυτόχρονα, ο ζωτικός χώρος του καλού περιορίζεται.

Όταν με την ανοχή του κράτους, παράγοντες και οπαδοί ποδοσφαιρικής ομάδας προκαλούν καταστροφές στην πόλη και το γήπεδο των Ιωαννίνων, τραυματίζουν τον προπονητή αντίπαλης ομάδας, προκαλούν επεισόδια στην Τρίπολη και για όλα αυτά έχουν εξασφαλισμένη την ατιμωρησία, φυσικό επακόλουθο είναι ο πρόεδρός τους να μπουκάρει οπλοφορώντας σε αγωνιστικό χώρο επειδή μία διαιτητική απόφαση δεν του άρεσε.

Για όλα, ακόμα και για τη βία στα γήπεδα, υπεύθυνος είναι ένας και μόνο ένας: ο Τσίπρας. Γιατί η κυβέρνησή του είναι ανίκανη να προστατεύσει το δίκαιο, την ισονομία, τον πολιτισμό, την τάξη και την ασφάλεια. Εάν είχε επιβληθεί τιμωρία για το πρώτο σπασμένο κάθισμα στα Ιωάννινα, δεν θα είχαμε φτάσει στους τραμπουκισμούς των κουμπουροφόρων. Ο Τσίπρας, τυχοδιώκτης ων, έδωσε θάρρος σε κάθε άλλον τυχοδιώκτη να επιβληθεί με τον τσαμπουκά. Η κλιμάκωση των επεισοδίων είναι απόρροια τυχοδιωκτισμού, καθώς προσπαθεί να κερδίσει ένα από χέρι χαμένο παιχνίδι με συμπαίκτες άλλους τυχοδιώκτες. Γιατί, νομίζετε, διέκοψαν το ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα; Για να καλύψουν τις ευθύνες τυχοδιωκτών επιμερίζοντάς τις.

Τα φαινόμενα βίας στους αθλητικούς χώρους έχουν κλιμακωθεί. Είναι πλέον σύνηθες γεγονός εδώ. Σήμερα συμβαίνουν σχεδόν κάθε Κυριακή, πριν από πέντε και δέκα χρόνια ήταν μεμονωμένα. Επίσης, δεν είναι σύνηθες φαινόμενο η σύλληψη αξιωματικών στα ελληνοτουρκικά σύνορα, κατά πώς ήθελε να παρουσιάσει το γεγονός ο Τσίπρας. Νομίζει ότι όλοι διαβάζουν «Αυγή» και δεν παίρνουν χαμπάρι τι γίνεται στην πραγματικότητα.

 

Υποβαθμίζοντας τα γεγονότα νομίζει ότι δραπετεύει από την πραγματικότητα που συνεπάγεται ανάληψη ευθυνών. Είπαμε όμως η πραγματικότητα είναι αμείλικτη και η τιμωρία βαριά για εκείνον που αγνοεί τα στοιχειώδη. Ο Τσίπρας παραμένει αστοιχείωτος και είναι τόσο βαθιά νυχτωμένος όσο όταν πίστευε τις αρλούμπες του Βαρουφάκη, ότι οι Ευρωπαίοι θα αναγκαζόντουσαν σε συνθηκολόγηση υπό τον φόβο της σύγκρουσης με την Ελλάδα. Και πού κατάντησε τελικά ο Τσίπρας; Να υπογράφει ό,τι του δίνουν οι τροϊκανοί για να μην τον πατήσει το τρένο της συμφοράς και να κερδίζει ημέρες στην εξουσία ώστε να μπορεί να κάνει διορισμούς.

Αλλά και για αυτό έρχεται ο λογαριασμός. Οι δανειστές έχουν βρει το καλό παιδί, το πειθήνιο όργανό τους, που κάνει όλα τους τα χατίρια και μετά του λένε μια καλή κουβέντα. Κανείς από τους δανειστές δεν λέει τυχαία ότι η Ελλάδα έχει κάνει βήματα προόδου. Είναι τζάμπα τα καλά λόγια. Και ήδη από την επόμενη μέρα ζητούν αυξημένους φόρους και ετοιμάζουν μέτρα ανάσχεσης της παροχολογίας Τσίπρα (που ακόμα πιπιλάει το αφήγημα της ανάπτυξης, της εξόδου από την επιτροπεία κ.λπ.).

Ο Τσίπρας πιστεύει ότι μπορεί ακόμα να κοροϊδεύει είτε τους πολίτες είτε τους δανειστές. Κανένα πάθημα δεν του έγινε μάθημα. Γιατί ο τυχοδιώκτης είναι πάντα τυχοδιώκτης

Τα σχόλια είναι κλειστά.