Τυχοδιωκτισμός και δουλικότητα

Ας μεταφερθούμε νοερά στο 2013 και το 2014. Τότε που στη διακυβέρνηση της χώρας συνεργάζονταν η Νέα Δημοκρατία με το ΠΑΣΟΚ και στον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης βρισκόταν ο ΣΥΡΙΖΑ με τον Τσίπρα να καθυβρίζει τους πολιτικούς του αντιπάλους για προδοσία και να τάζει λαγούς με πετραχήλια στους αμφιταλαντευόμενους πολίτες που είχαν μαγευτεί από τις «Σειρήνες» του ακραίου λαϊκισμού.

του Άκη Λουδάρου

Στα κυβερνώντα κόμματα, τόσο στη Νέα Δημοκρατία όσο και στο ΠΑΣΟΚ, υπήρχε γκρίνια. Στη μεν ΝΔ γιατί πολλά στελέχη της πίστευαν ότι το κόμμα τους είχε εκχωρήσει στο εκλογικά αδύναμο ΠΑΣΟΚ περισσότερα χαρτοφυλάκια από όσα δικαιούνταν. Στο δε ΠΑΣΟΚ γιατί συνεργαζόταν με την επάρατο Δεξιά.

Όμως Σαμαράς και Βενιζέλος δεν υπέκυψαν στην εσωκομματική γκρίνια και διατήρησαν την κυβερνητική συνοχή, προτάσσοντας το εθνικό συμφέρον. Ήταν αδήριτος ανάγκη να συνεργαστούν τα δύο κόμματα για να αντιμετωπιστεί η κρίση και να έρθει το τέλος των μνημονίων. Πρωθυπουργός και αντιπρόεδρος της κυβέρνησης είχαν πολιτικές διαφορές αλλά τις παρέκαμψαν, δεν κρύβονταν ο ένας από τον άλλον, ούτε «διέρρεαν» πληροφορίες ότι ο ένας βρισκόταν σε ταξίδι και δεν μπορούσαν να συναντηθούν, ούτε ο άλλος αντιμετώπιζε τις συναντήσεις με τον κυβερνητικό εταίρο ως «ραντεβουδάκια». Γιατί, απλούστατα, ήταν συνεπείς και είχαν συναίσθηση των ευθυνών τους. Γιατί δεν ήταν τυχοδιώκτες.

Σε αντίθεση με τους σημερινούς συν-εταίρους, τους λαϊκιστές της άκρας Αριστεράς και της άκρας Δεξιάς, που αποτελούν την επιτομή του τυχοδιωκτισμού. Παίζουν τη χώρα στα ζάρια με μοναδικό τους μέλημα να παρατείνουν την παραμονή τους στην εξουσία. Αντιμετωπίζουν τη χώρα ως λάφυρο και τους πολίτες ως αθύρματα νομίζοντας ότι με τα τερτίπια, τα ψέματα και την κοροϊδία θα διασώζουν εσαεί τα οφίτσια που σήμερα κατέχουν.

Πολύ πρόσφατα ο υφυπουργός των αθλητικών Γιώργος Βασιλειάδης, αναφερόμενος στα ποδοσφαιρικά, είπε με αλαζονικό τόνο και δεσποτικό ύφος, χαρακτηριστικό ίδιο των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ότι «δεν θα επιτρέψουμε να γίνουμε Κολομβία». Η Κολομβία μαστίζεται από συμμορίες και κυκλώματα των εμπόρων ναρκωτικών, προς τι άραγε η αναφορά του… ποιητή σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο;

Μήπως επειδή η χώρα κατρακυλάει στον γκρεμό και ήδη στο Μαξίμου μετράνε κουκιά, να δουν αν μπορεί να σταθεί όρθια μία κυβέρνηση που έχει χάσει τη δεδηλωμένη; Τόση πρεμούρα έχουν να παραμείνουν στα οφίτσια, τόσο έντονη η ανάγκη αυτών των… αγνών αριστερών να κρατήσουν τις καρέκλες τους και την εξουσία ώστε αναζητούν στήριξη από κάποια Χρυσοβελώνη και κάποιον Παπαχριστόπουλο και να προσδοκούν την ψήφο από κάποιους πρόθυμους του Ποταμιού που τη μια πάνε με τη Φώφη, την άλλη με τον Κυριάκο, την παράλλη με τον Αλέξη; Τέτοια παροιμιώδης κατάντια.
Το προβλέπαμε από το 2015 ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θα κάνει ζημιά μόνο στην οικονομία αλλά και στους θεσμούς, τα εθνικά θέματα, τον πολιτισμό, τις αρχές και τις αξίες. Η πραγματικότητα ξεπέρασε και τις πιο δυσοίωνες προβλέψεις, καθώς οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ τραυματίζουν σοβαρά και βαθιά όλους τους θεσμικούς πυλώνες.

Ο εκπρόσωπος Τζανακόπουλος, που σχεδόν δακρυσμένος πληροφόρησε τους πολίτες ότι πέρασε δύο χρόνια ως άνεργος στο Αιγάλεω, δεν αποκλείει να ζητήσει η κυβέρνηση από τη Βουλή (χωρίς Καμμένο, φυσικά, στις τάξεις της) ψήφο ανοχής. Δηλαδή να συγκροτηθεί για πρώτη φορά στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας κυβέρνηση μειοψηφίας. Προσθέστε σε αυτό και τη δήλωση του σκουλαρικοφόρου βουλευτή Γιώργου Κυρίτση ότι κάποτε οι εκλογές «ήταν να γίνουν το 1967 και έγιναν τελικά το 1974».

Οι τυχοδιώκτες και οι τζογαδόροι του ΣΥΡΙΖΑ, προεξάρχοντος του Τσίπρα, για να κρατηθούν όσο περισσότερο γίνεται στις καρέκλες τους και να μη χάσουν την κουτάλα μέσα από τα χέρια τους, είναι αποφασισμένοι ακόμα και να υπονομεύσουν τα θεμέλια του πολιτεύματος. Αδιαφορούν και για το ότι μία κυβέρνηση μειοψηφίας θα σημάνει πάλι μπλακ άουτ στις αγορές στις οποίες, ούτως ή άλλως, η πρόσβαση είναι σήμερα απαγορευτική και τα επιτόκια δανεισμού που περιμένουμε πώς και πώς να υποχωρήσουν θα τραβήξουν πάλι την ανηφόρα.

Μπορεί ο Βασιλειάδης να προτάσσει τα στήθη του στους κακόβουλους που θέλουν να κάνουν την Ελλάδα Κολομβία αλλά η χώρα, με την αποκλειστική ευθύνη των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ που μισούν τη δυτικού τύπου αστική δημοκρατία, κινδυνεύει να καταντήσει Βενεζουέλα. Δεν είναι μόνο οι τελευταίοι ακροβατισμοί που δείχνουν τις προθέσεις τους. Έχουν προηγηθεί ένα σωρό άλλες ενδείξεις. Όπως και ο Μαδούρο, συκοφάντησαν (και συνεχίζουν να το κάνουν) τα μέσα ενημέρωσης που στέκονται κριτικά απέναντί τους. Επιλέγουν τη φτωχοποίηση του λαού για να εμφανίζονται μετά ως Αϊ Βασίληδες που φέρνουν δώρο το επίδομα.

Κλεισμένοι στα υπόγεια χαλκεία, στήνουν δολοπλοκίες με στόχο την εξόντωση των πολιτικών τους αντιπάλων και επιμένουν στην ίδια τακτική, παρ’ όλο που οι προσπάθειές τους αποτυγχάνουν παταγωδώς καθώς ξεμπροστιάζονται. Εγκαινιάζουν έργα που θα παραδοθούν σε… δύο χρόνια, ακολουθώντας πιστά την προπαγανδιστική τακτική των ινδαλμάτων τους στη Σοβιετία που με παρόμοια φτηνά κόλπα νόμιζαν ότι πείθεται ο λαός, ότι τα πράγματα βαίνουν καλώς και είναι όλα ανθηρά.

Και κάτι τελευταίο: Ο Αλέξης υποδέχτηκε την «τελειωμένη» στη Γερμανία καγκελάριο Άνγκελα Μέρκελ. Ήταν αυτή που πριν από πέντε χρόνια την καθύβριζε σκαιότατα. Τώρα την υποδέχεται στην Αθήνα προκειμένου να πάρει 8 εντολές για την ατιμωτική «Συμφωνία των Πρεσπών». Αυτές οι κινήσεις δεν είναι μόνο «κωλοτούμπες», είναι κάτι πολύ χειρότερο. Το άκρον άωτον της δουλικότητας…