Του Πέτρου Λάζου: Ο… Φολή-μπαμπάς και οι 40… επόπτες

Σε οποιαδήποτε οικονομική συναλλαγή, η αξιοπιστία όσων συμμετέχουν, παίζει κυρίαρχο ρόλο. Επηρεάζει δε πολύ περισσότερους από αυτούς. Όποιος δεν μπορεί να το αντιληφθεί, θα υποστεί δριμύτατες συνέπειες.

Το Ελληνικό Χρηματιστήριο δεν ανήκει στις αγορές με υψηλή αξιοπιστία, διαχρονικά. Οι λόγοι πολλοί. Οι δύο κυριότεροι:

Α. Πλήρη έλλειψη εμπιστοσύνης προς το ελληνικό κράτος, λόγω των συνεχών και αλλοπρόσαλλων αλλαγών στη νομοθεσία και το φορολογικό σύστημα, με γνώμονα πολιτικά (λέγε με ψηφοθηρικά), εισπρακτικά και αρπακτικά κριτήρια.

Β. Βαθύτατη καχυποψία απέναντι στις εισηγμένες εταιρείες, εξαιτίας της απέραντης λογιστικής εφευρετικότητας που εφαρμόζουν στις οικονομικές τους καταστάσεις, οι περισσότερες.

Αυτή ήταν και είναι η κατάσταση στη γριά-Σοφό, εδώ και κάμποσες δεκαετίες. Δυστυχώς όμως, προβλέπεται να γίνει πολύ χειρότερη στο μέλλον. Από τη μία μεριά η απελπιστική στασιμότητα και το απόλυτα εχθρικό στην επιχειρηματικότητα περιβάλλον της ελληνικής οικονομίας, γεγονότα, συμπεριφορές και καταστάσεις τύπου Folli-Follie από την άλλη, δεν προμηνύουν τίποτα καλό για την πορεία του ΧΑ. Και λέγοντας πορεία, δεν εννοώ τον αριθμό των μονάδων του Γενικού (ή άλλου) Δείκτη…

Από τις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν η Ελληνική Κεφαλαιαγορά άρχισε σιγά-σιγά να εκσυγχρονίζεται, να συμβαδίζει και να συμμορφώνεται με τα ζητούμενα από τους διεθνείς επενδυτές, στο ταμπλό της Σοφοκλέους υπήρχαν «αμνοί και ερίφια».

Σαν ερίφια θεωρούνταν και θεωρούνται οι εισηγμένες οι οποίες ακολουθούν διάφορες, γνωστές και άκρως αμφίβολες πρακτικές. Είτε στην παρουσίαση της οικονομικής τους κατάστασης, είτε στη γενικότερη λειτουργία τους.

Ενώ ο χαρακτηρισμός του αμνού αποδίδεται σε εταιρείες που τηρούσαν και τηρούν, κατά το ήττον ή μάλλον, τα διεθνή λογιστικά πρότυπα και τους κανόνες εταιρικής διακυβέρνησης. Αποτέλεσμα αυτής της προσήλωσης στους διεθνείς κανόνες, η εμπιστοσύνη και η προσφορά κεφαλαίων από σοβαρότατου μεγέθους διεθνείς επενδυτές.

Ένας εκ των αμνών, που έχαιρε (και πιθανόν χαίρει ακόμη) βαθύτατης εμπιστοσύνης από τεράστια επενδυτικά μεγέθη όπως η Κινεζική Fosun, ήταν και η Folli-Follie Group. Όσοι ασχολούνται συστηματικά με τα τεκταινόμενα στο ΧΑ, θυμούνται πως από το 1997 (χρονιά που η εταιρεία εισήχθη στο ταμπλό) η εταιρεία εθεωρείτο «ακατέργαστο διαμαντάκι». Το οποίο, με την πάροδο του χρόνου, εξελίχθηκε σε πραγματικό «εταιρικό διαμάντι».

Οι επαγγελματίες του χώρου βέβαια ήξεραν ότι κάποια «θεματάκια» τύχαιναν «ιδιαίτερης και ειδικής μεταχείρισης» αλλά, καθώς δεν γινόταν καμία σκληρή προσπάθεια απόκρυψης, ουσιαστικές ανησυχίες δεν υπήρχαν.

Αυτό, στα χρόνια της κρίσης, άλλαξε σταδιακά. Με αποκορύφωμα την 4η Μαΐου 2018, οπότε και το Quintessential Capital Management προχώρησε στη γνωστή ανακοίνωση ενώ οι μέτοχοι της εταιρείας μπήκαν σε μεγάλες περιπέτειες.

Το τελικό συμπέρασμα ως προς τη ρεαλιστική αποτίμηση της Folli-Follie, τα πραγματικά δεδομένα και την ύπαρξη ή μη ευθυνών για τα όσα συμβαίνουν τις τελευταίες 36 ημέρες, θα αργήσει πολύ. Εν μέρει διότι αυτές οι καταστάσεις αποτελούν πολυσύνθετα προβλήματα, αλλά κυρίως επειδή, τόσο η εταιρεία, όσο και οι εποπτικές αρχές, άργησαν ιδιαίτερα να κινηθούν. Όταν δε το έπραξαν, προχώρησαν σε κινήσεις  πολύ κατώτερες από αυτές που άρμοζαν. Ή από εκείνες που περίμενε η αγορά…

Το θέμα είναι όμως πως οι συνέπειες των κακών χειρισμών που έγιναν, έπληξαν βαριά την όποια αξιοπιστία είχε απομείνει στην ελληνική κεφαλαιαγορά. Τα μηνύματα που «μεταδίδει» το ταμπλό της Λεωφόρου Αθηνών, κάθε άλλο παρά δυσνόητα ή ενθαρρυντικά είναι.

Όταν τα μεγάλα funds βλέπουν μια εταιρεία σαν την Folli-Follie Group να μην δίνει ικανοποιητικές απαντήσεις σε απλά ερωτήματα, όταν παρατηρούν άναυδοι να μην αλλάζει τον, τουλάχιστον ανεπαρκή, ορκωτό ελεγκτή, όταν αντικρίζουν την αμηχανία και την ουσιαστική ανυπαρξία του αρμόδιου επόπτη ο οποίος δεν τολμά ούτε να εκδώσει μία προειδοποιητική ανακοίνωση για τους επενδυτές, χάνουν και τις τελευταίες στάλες εμπιστοσύνης προς την Ελλάδα.

Την Ελλάδα, την ελληνική οικονομία, όχι απλά το χρηματιστήριο ή την εταιρεία! Ειδικά εφόσον ξέρουν πως υπάρχει μια κυβέρνηση η οποία ικανοποιείται με τη διατήρηση της στασιμότητας σε όλα τα μέτωπα, αρκεί να εξυπηρετούνται τα κομματικά της οφέλη.

Αποτέλεσμα; Οι επενδυτές αυτοί, «ανιχνευτές και προπομποί» πολύ μεγαλύτερων και σοβαρότερων μεγεθών στον χώρο, ανήκουν αποκλειστικά στην κατηγορία εκείνων που «πρώτα πυροβολούν και μετά κάνουν ερωτήσεις». Οπότε, μόλις συνέλθουν από την πρώτη έκπληξη, «παίρνουν τα κουβαδάκια τους και πηγαίνουν σε άλλες, καθαρότερεςπαραλίες»! Βλέπετε, από παραλίες ο πλανήτης… δόξα να έχει ο Μεγαλοδύναμος…

Για αυτήν τους τη συμπεριφορά όμως, κανείς δεν πρέπει να τους κατηγορεί! Πολύ καλά κάνουν! Εσείς δηλαδή, με τα ίδια δεδομένα, τι θα κάνατε; Θα περιμένατε να δείτε μήπως βγουν αληθινά τα… παραμύθια της Χαλιμάς; Ή μήπως εκείνα της ανάπτυξης;

 

ΠΗΓΗ: capital.gr