Του Πέτρου Λάζου: Καλώς τα, τα ζουμπουρλούδικα!

Έχει επισημανθεί επανειλημμένα πως τα πραγματικά δύσκολα για τη χώρα, ξεκινούν τώρα, μετά «την έξοδο από τα Μνημόνια». Κυρίως λόγω του τρόπου και της διαδικασίας, με τα οποία αυτή δρομολογήθηκε. Πολλοί θεωρούν τη συγκεκριμένη άποψη, υπερβολική. Δυστυχώς για όλους, η πραγματικότητα έχει ήδη αρχίσει ν’ αποδεικνύει το αντίθετο.

Ο προσεκτικός παρατηρητής που περπατά στην Αθήνα και δεν κοιτά απλώς αλλά βλέπει, από χθες το πρωί θα παρατηρήσει έξω ή κοντά από τα διάφορα «κρίσιμα» υπουργεία, μία μικρή, «σφιχτή» και εύκολα αναγνωρίσιμη ομάδα ξένων τεχνοκρατών. Πρόκειται για τη γνωστή μας Τρόικα, με τις τέσσερις ομάδες τεχνικών κλιμακίων, μία από κάθε «Θεσμό» και τον επικεφαλής της κάθε «Θεσμικής» αποστολής (ά ρε Γιάνη τι μας βάζεις να γράφουμε;)!

Η ομάδα θα κυκλοφορεί στους αθηναϊκούς δρόμους τις επόμενες λίγες ημέρες (πιθανότατα για όλη την τρέχουσα εβδομάδα) και θα επισκέπτεται επιτόπου τα υπουργεία Οικονομικών, Οικονομίας, Εργασίας κ.ά.. Όχι επειδή ξαφνικά οι ξένοι τεχνοκράτες αποφάσισαν να συνδυάσουν εργασία με διασκέδαση, μαζεύοντας κάμποσο ελληνικό ήλιο (στην πραγματικότητα θα μετακινούνται εντός αυτοκινήτων και με αυξημένα αλλά δυσδιάκριτα μέτρα ασφαλείας).

Αλλά διότι η «αυξημένη επιτήρηση», η οποία αποτελεί μέρος της «καθαρής εξόδου» (τρομάρα μας), ακολουθεί τη μεθοδολογία που εφαρμόζει το ΔΝΤ για τη δημιουργία των αναφορών του Καταστατικού Άρθρου 4. Η οποία μεθοδολογία απαιτεί εκτεταμένο επιτόπιο έλεγχο δεδομένων, με δυνατότητα επιλογής τους. Σε απλά ελληνικά, η Τρόικα έχει τη δυνατότητα να ζητήσει και δεδομένα που δεν έχει ζητηθεί η προετοιμασία τους, προηγουμένως. Κοινώς, με αυτή τη μεθοδολογία, το «μαγείρεμα στη μαρμίτα» και ο «χειρισμός των δεδομένων» γίνονται κομματάκι πιο δύσκολα… αν μ’ εννοείτε!

Με αυτά και με τ’ άλλα λοιπόν, οι εισπράξεις του κεντρικού ξενοδοχείου θα μειωθούν κάμποσο και οι δύσκολες στιγμές του οικονομικού και των λοιπών υπουργικών επιτελείων, θα αυξηθούν. Πιθανότατα αρκετά περισσότερο απ’ ό,τι περιμένουν.

Το συγκεκριμένο γεγονός από μόνο του, είναι αρκετά δυσοίωνο. Αλλά απέχει μακράν από το να είναι το μοναδικό ή εκείνο που προκαλεί τις περισσότερες ανησυχίες. Βλέπετε, το κυρίαρχο ζήτημα της πρώτης μεταμνημονιακής επιτήρησης, είναι η κατάρτιση του προσχεδίου του προϋπολογισμού του επόμενου έτους. Στο οποίο, ως γνωστό, θα πρέπει να περιλαμβάνεται η περικοπή της προσωπικής διαφοράς, οι υπόλοιπες περικοπές για το 2019 (συμφωνημένες και ψηφισμένες από το 2016, συνολικού ύψους περί το 1% του ΑΕΠ ή €1,85 δισ.) και τα διαρθρωτικά αντίμετρα.

Την ώρα που οι πληροφορίες θέλουν το Ταμείο να προβάλει ΚΑΙ νομικό ζήτημα, για το άμεσο και αναγκαίο της υλοποίησης των περικοπών (οι νέοι συνταξιούχοι αποκτούν ουσιαστικό νομικό έρεισμα να ζητήσουν αύξηση των συντάξεών τους και μάλιστα αναδρομικά, εάν δεν μειωθούν οι παλιές). Όλα του γάμου δύσκολα, κ’ η νύφη…

Εκτός από τα ζητήματα του προϋπολογισμού 2019, θα συζητηθούν οι εξαγγελίες της υπουργού Εργασίας για τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και οι πρόσφατες παρεμβάσεις της στον βασικό μισθό. Θέματα τα οποία είναι όχι μόνον καυτά, αλλά και απολύτως ικανά να προκαλέσουν εντάσεις, προβλήματα, δυσκολίες ακόμη και ρήξη.

Χαράς Ευαγγέλια δηλαδή, για τους υπουργούς και το μέγαρο Μαξίμου. Ή έτσι νομίζουν ορισμένοι από τους ενοίκους του. Στην πραγματικότητα, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά. Και πρόκειται να γίνουν εξαιρετικά δυσάρεστα για τη χώρα, εάν κάποιοι δεν αποκτήσουν στοιχειώδη νοημοσύνη…

Η Τρόικα, μετά τις 20 Αυγούστου 2018, δεν χρειάζεται να περιμένει ή να πιέζει για την επίτευξη συμφωνίας. Εάν υπάρξει υπαναχώρηση της ελληνικής κυβέρνησης, απ’ όσα έχουν συμφωνηθεί (όχι με εξαγγελίες, αυτές οι εταίροι τις έμαθαν πια, με πράξεις), το μόνο που έχει να κάνει, είναι να φροντίσει να γίνει γνωστή η διαφωνία της με τις κυβερνητικές πολιτικές.

Είτε μέσω κάποιας δήλωσης, είτε δια μιας απλή διαρροής. Ξέρετε, από εκείνες που μιλούν «Ευρωπαίοι αξιωματούχοι», όπου οι πάντες ξέρουν ποιοι είναι αλλά κανείς δεν τους αναφέρει…

Από τη στιγμή εκείνη και μετά, θ’ αρχίσουν «τα νταούλια». Εκτός και κάποιος είναι τόσο αφελής, ώστε να πιστέψει πως π.χ. η χθεσινή αναφορά Regling σε απόσυρση των μέτρων ελάφρυνσης του χρέους, ήταν συμπτωματική.

Είναι δε βέβαιο ότι, αυτή την φορά, «τα νταούλια» θα είναι εκκωφαντικά, ο ρυθμός εξοντωτικός και οι οργανοπαίκτες εντελώς κουφοί.

Τότε θα φανεί πόσο άνετος και χαλαρός με το μαξιλάρι είναι ο πρωθυπουργός και πόσον καιρό μπορεί ν’ αντέξει στην καρέκλα, όταν θα δέχεται την κατακραυγή και τον θυμό των πάντων, πλην ορισμένων κομματικών του πελατών. Εντός και εκτός συνόρων…

Ας μην ξεχνάμε ότι π.χ. ο υπουργός Οικονομικών Ευκλείδης Τσακαλώτος, ήταν ωσεί παρών στη συμπρωτεύουσα. Όποιος δε θεωρεί πως το «χαμηλότερου του χαμηλού» προφίλ του Μαρξιστή τσάρου της οικονομίας κατά το «εορταστικό» τριήμερο της επίσκεψης του Αλέξη Τσίπρα, ήταν τυχαίο γεγονός, ας το ξανασκεφτεί…

Αυτά, είναι λίγα μόνο από τα εμπόδια που θα εμφανιστούν στην πορεία της χώρας. Όσο περισσότερο θα φθάνουμε κοντά στο τέλος του 2018, τόσο αυτά θα πληθαίνουν και θα μεγαλώνουν. Υπομονή και αντοχές να έχουμε και θα τα δούμε…

Μέχρι τότε, ας παραφράσουμε την αξέχαστη Άννα Καλουτά και, στα πλαίσια της απαράμιλλης Ελληνικής φιλοξενίας, ας καλωσορίσουμε «τα τροϊκανάκια, τα ζουμπουρλούδικα»…

Πηγή: capital.gr