Του Πέτρου Λάζου: Η πλήρης πασοκοποίηση και το τέλος ενός σκανδάλου…

Ο προχθεσινός ανασχηματισμός δικαίωσε για μία ακόμη φορά, το κλασσικό για κυβερνητικές αλλαγές σλόγκαν «Ώδινεν όρος, έτεκεν μυν». Όποιος όμως θεωρήσει ότι αυτό το γεγονός τον καθιστά ασήμαντο, όσο και τόσοι άλλοι που έχει να παρουσιάσει η ελληνική πολιτική σκηνή, θα διαπράξει σοβαρό λάθος.

Ο ανασχηματισμός που πραγματοποίησε την Τρίτη το απόγευμα ο Αλέξης Τσίπρας, όσο και αν φαίνεται παράξενο, έχει κάμποσα κοινά στοιχεία μ’ εκείνον του Αντώνη Σαμαρά τον Ιούνιο του 2014. Οπωσδήποτε περισσότερα από την παρουσία της Κατερίνας Παπακώστα, σε αμφότερα τα κυβερνητικά σχήματα (υφυπουργός Υγείας στις 9/6/14, υφυπουργός Προστασίας του Πολίτη σήμερα).

Και οι δύο «παρήγαγαν» κυβερνητικά σχήματα με συγκεκριμένο προσανατολισμό στη μεγιστοποίηση πιθανών προεκλογικών κερδών, και οι δύο σχεδιάστηκαν με στόχο την παρουσίαση μιας αίσθησης ευρύτατης «συναίνεσης» και ισορροπιών μεταξύ κομμάτων και «συνιστωσών» κ.ά. Αν ασχοληθεί λεπτομερειακά κάποιος, θα βρει περισσότερες ακόμη ομοιότητες.

Πέρα από το γεγονός της ύπαρξης αυτών των ομοιοτήτων όμως, τα σημαντικά βρίσκονται φυσικά, στον ανασχηματισμό της Τρίτης. Οι παρατηρήσεις που μπορεί να κάνει κανείς πάνω στη νέα διάταξη υπουργικών θώκων και ονομάτων που πραγματοποίησε ο κύριος Τσίπρας, δείχνουν πάρα πολλά για την επόμενη ημέρα…

Κατ’ αρχήν είναι απόλυτη ανάγκη να σημειωθεί ένα γεγονός που ελάχιστα σχολιάστηκε από τα μέσα (το Capital.gr ήταν ένα από τα λίγα): το οικονομικό επιτελείο παρέμεινε ακριβώς το ίδιο, χωρίς την παραμικρή αλλαγή. Γεγονός που οφείλεται οπωσδήποτε στην εξαιρετική σχέση που έχουν αναπτύξει οι κύριοι Τσακαλώτος και Χουλιαράκης με τους συναδέλφους τους στην Ευρώπη, αλλά και τα ηγετικά στελέχη της Τρόικα.

Το θέμα είναι ότι από αυτήν την πραγματικότητα, προκύπτει επίσης επιβεβαίωση της πληροφόρησης που έχει η στήλη τις τελευταίες ημέρες, για το ζήτημα της περικοπής των συντάξεων. Τελικά, υπάρχει όντως περίπτωση να αλλάξουν κάποια πράγματα.

Όχι βέβαια ως προς την υλοποίηση του μέτρου! Αυτή θεωρείται δεδομένη και ανεξάρτητη από κυβερνήσεις, επιτελεία κ.λπ., αλλά στον τρόπο και τον χρόνο εφαρμογής. Έχει κατατεθεί ελληνικό αίτημα με διάφορες τροποποιητικές προτάσεις, συζητείται και, τόσο οι εταίροι, όσο και η ελληνική κυβέρνηση, δεν επιθυμούν να διαταραχθεί το καλό κλίμα και η άριστη επικοινωνία και η μέχρι τώρα ανταλλαγή απόψεων.

Περιττό βέβαια ν’ αναφερθεί, πόσο σημαντική θα μπορούσε ν’ αποδειχθεί μια τροποποίηση π.χ. των χρόνων ή των «δόσεων» εφαρμογής των περικοπών (σε συνδυασμό πάντα με το κατάλληλο «παραμύθι», κατά το δόγμα Αλέξη) για την πολιτική κατάσταση και το αποτέλεσμα των εκλογών…

Εκτός της παραμονής του οικονομικού επιτελείου, υπάρχουν και άλλα σημεία των πρωθυπουργικών κινήσεων που έχουν ειδική σημασία και αξίζει ν’ αναφερθούν. Π.χ. η μετά από 3,5 χρόνια «παράδοση» του υπουργείου Εθνικής Αμύνης στον Πάνο Καμμένο, χωρίς την παρουσία αναπληρωτή-επιτηρητή από τον ΣΥΡΙΖΑ, σε συνάρτηση με την αύξηση των μελών της κυβέρνησης από το κόμμα των Αν.Ελ. (από 6 σε 8), λέει πολλά. Πάρα πολλά. Τόσο για το πόσο δυνατά και παθιασμένα έχουν σκοπό να παλέψουν την είσοδο στην Βουλή οι Ανεξάρτητοι Έλληνες, όσο και για το πόσο έντονη και αμέριστη θα είναι η βοήθεια που θα έχουν από τον ΣΥΡΙΖΑ…

Αυτή η περίεργη, άκρως αποκρουστική και αφύσικη, ακροδεξιοαριστερή κολεγιά, θα μείνει στην ιστορία. Για πάνω από έναν λόγους! Εκ των οποίων όμως, δύσκολα κάποιος θα είναι καλός…

Ένα άλλο αξιοπερίεργο του ανασχηματισμού είναι η συνύπαρξη της «Πασοκογενούς» κυρίας Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, με τον αναπληρωτή υπουργό Υγείας Παύλο Πολάκη. Ας μην ξεχνάμε ότι αυτός έχει κατηγορήσει την διοίκηση του ΚΕΕΛΠΝΟ για ατασθαλίες δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ, επί υπουργίας Ξενογιαννακοπούλου!

Πολύ θα ήθελα να είμαι μια μύγα στον τοίχο της αίθουσας του υπουργικού, όταν θα βρίσκονται μαζί και οι δύο. Ειδικά κατά την πρώτη φορά…

Όπως καταλαβαίνετε, φυσικά το «σκάνδαλο ΚΕΕΛΠΝΟ» μας τελείωσε, για τα καλά…

Έχει πολλά ακόμη ενδιαφέροντα στοιχεία που αξίζουν αναφοράς, ο ανασχηματισμός της 28ης Αυγούστου. Η τοποθέτηση μιας «εκσυγχρονίστριας ΠΑΣΟΚ» στο, ιδιαίτερα ευαίσθητο εκλογικά, υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης (υπάρχει και μια αξιολόγηση που πρέπει να γίνει), η υπουργοποίηση της εκπροσώπου του πρωθυπουργικού γραφείου Θεσσαλονίκης και η, για πρώτη φορά ιστορικά, ανάθεση του «σκληρού και δύσκολου» υπουργείου Προστασίας του Πολίτη στις κυρίες Γεροβασίλη και Παπακώστα, είναι τρία μόνο από αυτά.

Το σίγουρο είναι ότι το κυβερνητικό σχήμα που μας προέκυψε, απέχει πολύ από εκείνο που ευαγγελίζονταν οι κυβερνητικές πηγές, όταν μιλούσαν για αυτόν, επί εβδομάδες. Ούτε κάτι νέο έχει να προσφέρει, ούτε νέοι, αποδοτικότεροι τρόποι λειτουργίας του σχήματος δεν υπάρχουν (μοναδικό κρίσιμο υπουργείο που άλλαξε χέρια αυτό των Εσωτερικών, που ουσιαστικά θα καθοδηγείτε από την τάση των 53+), ούτε κάποιο άλλο στοιχείο που να προδιαθέτει ότι θα οδηγήσει σε καλύτερα αποτελέσματα από τα μέχρι σήμερα, διαφαίνεται.

Απλά ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να φέρει στην επιφάνεια και να προχωρήσει φανερά στη στροφή προς την Κεντροαριστερά, που απεργάζεται επί τόσον καιρό. Μόνο που αποφάσισε να το πραγματοποιήσει, χρησιμοποιώντας υλικά από την κατεδάφιση και την ανανέωση των «παλιών κομμάτων» που τόσο πολύ ο ίδιος (δείχνει ότι) απεχθάνεται. Φυσιολογικά, το αποτέλεσμα προέκυψε «κέραμοι, πλίνθοι, ατάκτως ερριμμένοι»…

Από εκεί και πέρα, το μοναδικό θετικό που δείχνει να προκύπτει για την κυβέρνηση, είναι το γεγονός πως πλέον γίνεται κάτι παραπάνω από προφανές ότι, για τους δικούς τους λόγους, οι Ευρωπαίοι εταίροι θέλουν να δώσουν «χείρα βοηθείας» στον Αλέξη Τσίπρα.

Ακόμη και αυτό όμως, δεν είναι εξασφαλισμένο. Η πληροφόρηση της στήλης θέλει αφενός οι συζητήσεις να μην έχουν καταλήξει ακόμη, αφετέρου να μην έχουν εκφέρει συγκεκριμένη άποψη επί των προτάσεων που αναφέρθηκαν πιο πάνω, οι Γερμανοί.

Κι όπως όλοι πια γνωρίζουμε καλά, στα «παζάρια» ελληνικών κυβερνήσεων και Βρυξελλών, τίποτα δεν τελειώνει, τίποτα δεν είναι οριστικό και αμετάκλητο «πριν τραγουδήσει η κυρία από το Βερολίνο». Η οποία όμως, έχει ελάχιστα περιθώρια θετικής στάσης απέναντι στην Ελλάδα…

Διότι αντιμετωπίζει μια, εξαιρετικά δύσκολη για την κυβέρνησή της, εκλογική αναμέτρηση στην συντηρητικότατη Βαυαρία, τον προσεχή Οκτώβριο. Γεγονός που τοποθετεί την ικανοποίηση των πολιτικών αναγκών του Αλέξη Τσίπρα, πολύ χαμηλά στην λίστα των προτεραιοτήτων της…

ΠΗΓΗ: capital.gr