Του Πέτρου Λάζου: Δεν βρέχει σύντροφοι!

Τα τελευταία τέσσερα χρόνια, οι κάτοικοι αυτής της χώρας, αισθάνονται σαν να έχουν βρεθεί σ’ ένα παράλληλο σύμπαν. Έρχονται συνεχώς αντιμέτωποι με διάφορα ανορθόδοξα (στην καλύτερη περίπτωση) περιστατικά, τα οποία μεταμορφώνουν την εικόνα της χώρας από αυτήν του ευρωπαϊκού κράτους, σε εκείνην ενός κάκιστης ποιότητας τσίρκου.

Ειδικότερα τους τελευταίους μήνες, η κατάσταση έχει ξεπεράσει κάθε όριο. Χωρίς, δυστυχώς, το πράγμα να περιορίζεται μόνο σε γελοιότητες αλλά να καταγράφονται επίσης καταστάσεις των οποίων οι συνέπειες, ανεξαρτήτως βαθμού γελοιότητας, θα μπορούσαν να αποδειχθούν καταστροφικές για το μέλλον της Ελλάδας.

Ζούμε σε μία εποχή πραγματικά εξωφρενική, υπό μία κυβέρνηση ακραίων νιχιλιστών, που ενδιαφέρονται αποκλειστικά για τη διατήρηση της εξουσίας, χωρίς κανέναν ενδοιασμό, ηθικό φραγμό ή ιδεολογικό κίνητρο…

Μόνον τις τελευταίες 48 ώρες, κατά την επίσκεψη του Έλληνα πρωθυπουργού και υπουργού Εξωτερικών στην Τουρκία, είχαμε σωρεία ιλαροτραγικών καταστάσεων που, κατ’ ελάχιστο, αμαυρώνουν την εικόνα και τη φήμη της χώρας ενώ η προκαλούμενη ζημία φθάνει και τον απόλυτο εξευτελισμό.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ανακοίνωση της επικήρυξης των 8 Τούρκων φυγάδων (προς €700.000 το άτομο, παρακαλώ), ακριβώς την ώρα που το πρωθυπουργικό αεροπλάνο βρισκόταν καθ’ οδόν προς την… Τουρκία!

Οποιοσδήποτε άλλος Έλληνας ηγέτης, θα είχε διατάξει την άμεση αλλαγή πορείας και επιστροφή στην Αθήνα. Κάποιοι (Κωνσταντίνος Καραμανλής) ίσως να είχαν δώσει και πιο ακραίες οδηγίες. Όχι όμως ο Αλέξης Τσίπρας.

Αυτός συνέχισε απτόητος τον δρόμο του, λες και δεν είχε συμβεί το παραμικρό! Λες και η χώρα, οι θεσμοί της (στους 8 έχει δοθεί άσυλο με τελεσίδικες αποφάσεις της Δικαιοσύνης) και η διπλωματία της (που είχε προετοιμάσει την επίσκεψη, υποτίθεται) δεν είχαν δεχθεί ένα ξεγυρισμένο σκαμπίλι, ένα φτύσιμο κατάμουτρα… Δυστυχώς, συνέβησαν και χειρότερα. Πολύ πιο σημαντικά από τη σημασιολογική επίδειξη υπεροψίας και περιφρόνησης στην Ελλάδα. Όπως π.χ. η προσπάθεια που έγινε να υποβιβασθεί η επαναλειτουργία της σχολής της Χάλκης σε διμερές θέμα Ελλάδας – Τουρκίας. Ευτυχώς αντέδρασε πάραυτα ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος.

Όπως επίσης η μακρόχρονη, επί δύο και μισή ώρες, κατ’ ιδίαν συνάντηση Τσίπρα-Ερντογάν, χωρίς την παρουσία τρίτων (ο καλός Θεός να βάλει το χέρι του). Κάτι που έχει ξαναγίνει, μεταξύ Σημίτη και Ερντογάν, το 2002 (ο Recep Tayyip Erdogan μιλά Ποντιακά). Όμως τότε οι σχέσεις των δύο χωρών ήταν πολύ καλύτερες ενώ οι μεταξύ των ηγετών σκιές, πολύ λιγότερες…

Σήμερα όμως, μετά την πανωλεθρία της επίσκεψης Ερντογάν στην Αθήνα και με τόσα ακανθώδη θέματα σε πλήρη έξαρση, ποια σκοπιμότητα εξυπηρετούσε μια κατ’ ιδίαν συνάντηση με τον Σουλτάνο; Αν μη τι άλλο για λόγους εντυπώσεων, δεν έπρεπε να αποφευχθεί; Δεν αποτελεί εξευτελιστικό περιστατικό για την Ελλάδα, σε συνάρτηση όσων έχουν γίνει τους τελευταίους 16-18 μήνες μεταξύ των 2 χωρών;

Βέβαια αν πάει κανείς σε επίπεδο αναγκαιοτήτων, πριν και πρωτ’ απ’ όλα, αναπόφευκτα θ’ αναρωτηθεί για τους λόγους της ίδιας της επίσκεψης. Ειδικά όταν σκεφτεί πως αυτή πραγματοποιήθηκε με τον πλέον «δύσκολο» διπλωματικά τρόπο, αυτόν της πλήρους επισημότητας!

Προσωπικά, αδυνατώ να προσδιορίσω ουσιαστική αιτία ή λόγο για τη συγκεκριμένη κίνηση. Εκτός εάν μιλούμε για καταστάσεις που θα γίνουν εμφανείς αρκετό καιρό μετά ή όλο αυτό το σκηνικό, δημιουργήθηκε για να δει η Ελλάδα τον κύριο Τσίπρα, κατά δήλωση του άθεο, ν’ ανάβει κερί στην μονή της Χάλκης…

Στα παραπάνω προσθέστε την αντιπολίτευση που στηρίζει τη συμπολίτευση, τους βουλευτές εκείνους που ανήκουν και στη μία και στην άλλη, ευρισκόμενοι σε δύο κόμματα ταυτόχρονα (το συγκεκριμένο είναι ρεκόρ Γκίνες), την υπουργό της «λαϊκής Δεξιάς» (θου Κύριε…) που μετετράπη σε στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ, τον βουλευτή που έχει παραιτηθεί από την έδρα 3-4 φορές αλλά την κρατά ακόμη, τον Πρόεδρο της Βουλής, δεύτερο τη τάξει Πολιτειακό παράγοντα, που δρα σαν κανονικός κομματάρχης από ελληνική ταινία και τόσα άλλα. Όλα γεγονότα που συνέβησαν μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα, διάστημα εβδομάδων.

Αλλά, ταυτόχρονα, γεγονότα που αποτελούν απλά νέους κρίκους σε μια πολύ μακριά, τετραετούς διάρκειας, αλυσίδα γελοιοποίησης και εξευτελισμού της χώρας. Σύμφωνα με ορισμένους εσκεμμένου και στοχευμένου, ενώ κατ’ άλλους απλά τυχαίου και χαρακτηριστικού της ανικανότητας των κυβερνώντων.

Οι πραγματικές αιτίες που συμβαίνουν όλα αυτά από το 2015, δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία. Το σημαντικό είναι πως ο κόσμος, οι απλοί πολίτες, αντιλαμβάνονται πλέον τα όσα συμβαίνουν σε όλο τους το εύρος και το βάθος, ενώ υπάρχουν σαφέστατα δείγματα εξάντλησης της υπομονής. Εάν οι σύντροφοι της κυβέρνησης, δεν αντιληφθούν εγκαίρως πως δεν βγήκαν κατά λάθος στην βροχή, αν δεν καταλάβουν ότι η υγρασία που αισθάνονται δεν προέρχεται από τα γκρίζα σύννεφα στον ουρανό, οι εξελίξεις θα γίνουν δυσοίωνα απρόβλεπτες…

Με ανάγκες μεγάλων ελικοπτέρων απρόβλεπτες…
Εάν μ’ εννοείτε…

ΠΗΓΗ: capital.gr