Ειδησεογραφικό site

Του Κώστα Στούπα: Τρίχες και νύχια…

2.011

 

Στην Ελλάδα του 2018 οι «νυχούδες» και οι συνδικαλιστές του δημοσίου κερδίζουν περισσότερα από μηχανικούς και γιατρούς, γι’ αυτό και οι τελευταίοι φεύγουν από τη χώρα και ρίχνουν μαύρη πέτρα πίσω τους…

Στη δεκαετία του ’50 αντίστοιχα η είσοδος στο Πολυτεχνείο και την Ιατρική αποτελούσαν διαβατήριο για τα παιδιά των λαϊκών τάξεων να αλλάξουν κατηγορία και να προσεγγίσουν το πλέον δυναμικό κομμάτι της οικονομίας και της κοινωνίας.

Οι δραστηριότητες που ανθούν σήμερα στην Ελλάδα είναι οι κατ’ οίκον υπηρεσίες νυχιών, κομμωτικής και φυσικά ενοικιαζόμενα μέσω του δικτύου Airbnb. Ο βασικότερος λόγος είναι γιατί οι περισσότερες από τις παραπάνω δραστηριότητες παρακάμπτουν τα εμπόδια της γραφειοκρατίας του δημοσίου, την υψηλή φορολογία και την άτυπη δεύτερη φορολόγηση μέσω των ασφαλιστικών εισφορών.

Η χώρα διαλύεται κυριολεκτικά…

Η οικονομική είδηση των τελευταίων εβδομάδων δεν αφορά την εδώ και καιρό προαναγγελθείσα από την πραγματικότητα ανακοπή των τραπεζών που βρίσκονται στην εντατική, αλλά τη φυγή της BlackRock από την επένδυση του Κηφισού.

Ας προσέξουμε τη σημειολογία της είδησης για να καταλάβουμε την οικονομική ιστορία της χώρας, το παρόν που κινούμαστε και το μέλλον που κατευθυνόμαστε.

Το 2007 η αυστραλιανών συμφερόντων MGPA και η BlackRock (εξαγόρασε το 2013 την MGPA) εξαγόρασαν την έκταση που βρισκόταν το εργοστάσιο της κλωστοβιομηχανίας Μουζάκη στον Κηφισό.

Δαπάνησαν περισσότερα από 120 εκατ. ευρώ, για την αγορά της έκτασης Μουζάκη και όμορου αυτής ακινήτου, τέλη μεταβίβασης, δαπάνες κατεδαφίσεων, εκπόνηση μελετών κτλ. Όπως αναφέρει το χθεσινό ρεπορτάζ του Capital.gr  σχεδίαζαν να επενδύσουν άλλα 300 εκατ. για να κατασκευάσουν το εμπορικό κέντρο Academy Gardens.

Πριν λίγους μήνες η επένδυση ακυρώθηκε και η BlackRock αποχωρεί από την Ελλάδα. Οι λόγοι στους οποίους αποδίδεται η εγκατάλειψη της επένδυσης είναι η γραφειοκρατία, το εχθρικό περιβάλλον για το έργο, και τα σαθρά θεμελιώδη μεγέθη της ελληνικής οικονομίας.

 

Προσέξτε τη σημειολογία της ιστορίας. Το οικόπεδο μιας παλιάς βιομηχανικής μονάδας, μιας από αυτές πάνω στις οποίες στηρίχθηκε το ελληνικό οικονομικό θαύμα κατά τις δεκαετίες ’50, ’60 και ’70 εκχωρήθηκε για να γίνει εμπορικό κέντρο και στο τέλος δεν γίνεται ούτε εμπορικό κέντρο γιατί το περιβάλλον είναι εχθρικό.

Προφανώς στην αρχή της κρίσης το αμερικάνικο fund υπολόγισε πως είχε να κάνει με μια καπιταλιστική οικονομία η οποία θα διόρθωνε τα αίτια που οδήγησαν τη χώρα στη χρεοκοπία του 2010 και στη συνέχεια σαν πιεσμένο ελατήριο που απελευθερώθηκε θα εκτινασσόταν.

Αντ’ αυτού η  ελληνική οικονομία έχει καθίσει στον βυθό όπου βούλιαξε. Αν πάνω από το 50% των νέων θέσεων εργασίας που δημιουργούνται είναι της μισθολογικής κατηγορίας των 400 ευρώ τον μήνα, ποια θα είναι η ζήτηση που θα προκύψει για ένα ακόμη εμπορικό κέντρο;

Η αντίστοιχη επένδυση με το αντίστοιχο σκεπτικό αν είχε ξεκινήσει το 2013 στην Ιρλανδία, τώρα θα μετρούσε κάποια χρόνια λειτουργίας, θα είχε αποσβέσει σημαντικό μέρος της επένδυσης και θα ανέμενε να περάσει στην κερδοφορία.

Αν ήταν μόνο η υψηλή φορολογία και οι ασφαλιστικές εισφορές το πρόβλημα θα μπορούσε να εξομαλυνθεί με σχετικές προσπάθειες σε λίγα χρόνια. Είναι όμως η απουσία δικαιοσύνης, η διαφθορά-γραφειοκρατία του δημοσίου και κυρίως η αδιαφορία και εχθρότητα της κοινωνίας προς τις ιδιωτικές επενδύσεις.

Δεν φταίει που θα ήταν άλλο ένα εμπορικό κέντρο, και μονάδα πληροφορικής ή χρηματοοικονομικών υπηρεσιών να ήταν το ίδιο εχθρική θα ήταν η τοπική κοινωνία και η κοινωνία συνολικότερα.

Με ζητωκραυγές θα υποδεχόταν οποιαδήποτε τοπική κοινωνία κάποια μονάδα αργομισθιών του δημοσίου.

Η ελληνική κοινωνία είναι σάπια μέχρι το κόκκαλο καθώς η ευημερία με δανεικά  που στηρίχθηκε κυρίως στο δημόσιο χρέος έχει δημιουργήσει μια κοινωνία η οποία πιστεύει πως η προσωπική και κοινωνική ευημερία εξασφαλίζεται από τις καλλιέργειες με λεφτόδεντρα που συντηρεί  το δημόσιο.

Το ίδιο πίστευαν και στο Βιετνάμ και νίκησαν. Όταν πείνασαν έτρεχαν να φέρουν πίσω αυτούς που σκοτώθηκαν για να διώξουν.

ΠΗΓΗ: capital.gr

Τα σχόλια είναι κλειστά.