Του Κώστα Στούπα: Άρωμα εκλογών και καταιγίδας…
Η κυβέρνηση καταθέτει τον προϋπολογισμό του 2019 με δύο εκδοχές και με περικοπή των συντάξεων όπως έχει αποφασίσει αλλά και χωρίς τις περικοπές των συντάξεων όπως δηλαδή διέρρεαν τους τελευταίους μήνες πολλά στελέχη της.
Αν αυτό γίνει αποδεκτό από τους Ευρωπαίους κάνοντας τα «στραβά μάτια» προς χάριν της στήριξης που παρέχουν στην κυβέρνηση Τσίπρα, θα το δούμε τις επόμενες εβδομάδες.
Μαζί με την αναβολή της περικοπής των συντάξεων η κυβέρνηση σχεδιάζει να μοιράσει εκ νέου το περίφημο κοινωνικό μέρισμα σε επιλεγμένες κατηγορίες της ψήφους των οποίων προσπαθεί να προσπορίσει στις επικείμενες εκλογές.
Προσθέστε και τους αθρόους διορισμούς και ημιδιορισμούς και θα έχετε τα βασικά παζλ που συνθέτουν μια προεκλογική εικόνα του παλιού καλού καιρού, όταν ο κομματοκρατία έχτιζε λιθαράκι-λιθαράκι την κοινωνική, πολιτική και οικονομική χρεοκοπία της μεταπολίτευσης.
Με βάση αυτούς τους σχεδιασμούς ακόμη και ο Μάιος είναι μακρινός μήνας για πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Οι ευκαιριακοί και θυμικοί ψηφοφόροι φημίζονται για τη μνήμη χρυσόψαρου που διαθέτουν.
Οι θετικές εντυπώσεις διαρκούν όσο το επίδομα-αντάλλαγμα βρίσκεται στην τσέπη. Η δε καλύτερη περίοδος είναι λίγο πριν μοιραστεί.
Η κυβέρνηση δεν περιλαμβάνει στον προϋπολογισμό τις περικοπές των συντάξεων έχοντας το βλέμμα στραμμένο στις αντιδράσεις των θεσμών και πιθανόν στη συνέχεια να αναπροσαρμόσει ανάλογα τις κινήσεις της.
Την εβδομάδα που τρέχει θα δούμε πιθανόν τις αντιδράσεις των θεσμών οι οποίες αναμένονται από επιτηδευμένα ουδέτερες έως αρνητικές.
Οι αγορές από την άλλη πλευρά συμπεριφέρονται σαν να γνώριζαν τις προθέσεις της κυβέρνησης εδώ και αρκετούς μήνες. Οι αγορές αντιδρούν ήδη αρνητικά και αυτό είναι κάτι που τις επόμενες εβδομάδες ανατρέπει ολοκληρωτικά τα σχέδια της κυβέρνησης.
Η πρώτη αντίδραση ήρθε ήδη με τον Οίκο Moody’s αρχικά με την μη αναμενόμενη αναβάθμισης της πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας και στη συνέχεια με την απειλή υποβάθμισης εκ νέου αν η κυβέρνηση προχωρήσει στην αναβολή της περικοπής των συντάξεων.
Να υπενθυμίσουμε πως και μετά τις προγραμματισμένες περικοπές η συνταξιοδοτική δαπάνη στην Ελλάδα θα ήταν περί το 16% του ΑΕΠ με τον μέσο όρο της Ε.Ε. να είναι περί το 11-12%.
Αν λάβει μάλιστα κανείς υπόψη το γεγονός πως η δυναμική της ελληνικής οικονομίας είναι σημαντικά κάτω του μέσου όρου της Ε.Ε. τότε αντιλαμβάνεται πως το συνταξιοδοτικό δεν έχει καταστεί βιώσιμο και αυτό μαζί με το χρέος και το αναποτελεσματικό πελατειακό δημόσιο αποτελούν τα μεγαλύτερα «βαρίδια» που τραβούν τη χώρα προς το τέλμα…
Όλα αυτά βέβαια λίγο απασχολούν την κυβέρνηση και το μεγαλύτερο μέρος του πολιτικού προσωπικού της χώρας που αγωνιούν πως να παρατείνουν τα δίκαια ή άδικα προνόμια συγκεκριμένων ομάδων ψηφοφόρων.
Όπως και το 2008-2010 η χώρα κατευθύνεται εκ νέου με ταχύτητα για πρόσκρουση με τον τοίχο της πραγματικότητας και οι πολιτικοί αγωνιούν πως θα εξασφαλίσουν την πολιτική τους επιβίωση.
Οι κυβερνήσεις Καραμανλή αρνήθηκαν να πάρουν μέτρα εγκαίρως τινάζοντας τα ελλείμματα και το χρέος, ενώ ο ΓΑΠ κέρδισε τις εκλογές του 2009 με σύνθημα «λεφτά υπάρχουν».
Στα τέλη του 2009 όταν κέρδισε τις εκλογές ενώ η χώρα εκινείτο με ταχύτητα προς τη χρεοκοπία μοίραζε επιδόματα. Στη συνέχεια βέβαια οι ασθενέστερα οικονομικά δικαιούχοι δεν έχασαν μόνο τα επιδόματα αλλά τα «αυγά με τα πασχάλια»…
Κάτι ανάλογο συμβαίνει και τώρα…
Το άρωμα των πρόωρων εκλογών έχει αρχίσει ήδη να γίνεται πνιγηρό στην ατμόσφαιρα, το ερώτημα είναι αν αυτές (οι εκλογές) θα λάβουν χώρα πριν ή μετά το σημείο μηδέν της οικονομίας…
Όποιος επιθυμεί να έχει μια περισσότερο οξυμένη όσφρηση για τις εξελίξεις και τα πρόδρομα σημάδια ας παρακολουθεί τον τραπεζικό δείκτη και τη μετοχή της ΔΕΗ που αποτελούν τους δυο σημαντικότερους τομείς της εγχώριας οικονομίας και ταυτόχρονα του μεγαλύτερους ασθενείς της…
ΠΗΓΗ: capital.gr
Τα σχόλια είναι κλειστά.