Ειδησεογραφικό site

Του Γιώργου Κύρτσου: Ο Τσίπρας και ο «πειρασμός» Μαδούρο και Ορτέγκα

1.984
Στα δύσκολα επικρατεί ο μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ του 4%

Ο τρόπος που αντιμετώπισαν η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ το μεγάλο συλλαλητήριο για τη Μακεδονία που πραγματοποιήθηκε στην Αθήνα δείχνει ότι ο πρωθυπουργός κ. Τσίπρας και οι συνεργάτες του αντιδρούν στα δύσκολα με τη λογική του μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ του 4%.

Αναδεικνύονται έτσι αντιλήψεις που έχουν τις ρίζες τους στον γιουγκοσλάβικο και ρουμάνικο κομμουνισμό και πρακτικές που παραπέμπουν στα «προοδευτικά» καθεστώτα Μαδούρο και Ορτέγκα.

Απαράδεκτες μεθοδεύσεις

Η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ χρησιμοποιούν κατά των πολιτικών τους αντιπάλων φραστική και ψυχολογική βία. Περιγράφονται σχεδόν όλοι σαν φασίστες, φασίζοντες ή σκοταδιστές.

Μέχρι και ο φιλελεύθερος Μητσοτάκης εμφανίζεται συστηματικά από την κυβέρνηση, τον ΣΥΡΙΖΑ, την κρατική-κομματική τηλεόραση και τα ελεγχόμενα ΜΜΕ σαν… ακροδεξιός.

Δεν πρόκειται για λάθος πολιτική εκτίμηση αλλά για συνειδητή παραποίηση της πραγματικότητας. Τα καθεστώτα που αναφέραμε, όπως και το σύστημα Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ, έχουν ανάγκη τη φασιστική απειλή – η οποία αν δεν υπάρχει κατασκευάζεται – για να δικαιολογήσουν τον αυταρχισμό τους.

Από το πρώτο μεγάλο συλλαλητήριο, το οποίο πραγματοποιήθηκε στη Θεσσαλονίκη, η κυβέρνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασαν την πλειοψηφία των Ελλήνων που αντιδρούν στην πολιτική τους σαν ακροδεξιούς και σκοταδιστές. Έφθασαν στο σημείο να κάνουν σχετική «ενημέρωση» στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο η οποία, όπως δείχνουν οι εξελίξεις, ήταν ενταγμένη σε ένα καλά μελετημένο σχέδιο.

Παρακρατικές μεθοδεύσεις

Το Μαξίμου στηρίζεται ολοένα περισσότερο σε παρακρατικές μεθοδεύσεις που οδηγούν συχνά σε αξιοπερίεργες έως επικίνδυνες καταστάσεις.

Η κυβέρνηση συμπεριφέρεται με προκλητική κατανόηση στα «παιδιά» του Βούτση, τις «συλλογικότητες» του Τόσκα, ακόμη και στον Κουφοντίνα. Στόχος είναι η άσκηση ψυχολογικής πίεσης στους πολιτικούς αντιπάλους και να περάσει το μήνυμα ότι μπορεί να δραστηριοποιηθούν, εάν χρειαστεί, «εφεδρείες» της ριζοσπαστικής Αριστεράς. Παράλληλα χαρίζεται στη Χρυσή Αυγή , η δίκη της οποίας παρέμεινε στο «ψυγείο» για μια ολόκληρη τετραετία προκειμένου να αξιοποιηθεί πολιτικά και εκλογικά η οργάνωση από τους «αντιφασίστες» του ΣΥΡΙΖΑ.

Η μέθοδος Τσίπρα-ΣΥΡΙΖΑ στηρίζεται στην κομματικοποίηση βασικών λειτουργιών του κράτους. Έτσι ένα τμήμα της Δικαιοσύνης καταβάλλει μεγάλη προσπάθεια να μετατρέψει πολιτικούς αντιπάλους της κυβέρνησης σε ενόχους χωρίς να υπάρχουν σοβαρά στοιχεία που να τεκμηριώνουν τις καταγγελίες.

Η ΕΛΑΣ κομματικοποιείται και εντάσσεται ολοένα περισσότερο στο πολιτικό παιχνίδι της κυβερνητικής και κομματικής ηγεσίας.

Χρειάστηκα μιάμιση ώρα να διασχίσω το μεγάλο συλλαλητήριο της Αθήνας και απομακρύνθηκα λίγα λεπτά προτού ψεκάσουν, με εντολή της κυβέρνησης, οι αστυνομικοί τις εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές που πήραν μέρος σε αυτό.

Είχα διαπιστώσει την παρουσία γύρω από το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη κουκουλοφόρων με προβοκατόρικες διαθέσεις. Όταν εκδηλώθηκε η επίθεσή τους στο χώρο της Βουλής η πολυάριθμη αστυνομική φρουρά δεν προχώρησε στην αναγκαία αναδιάταξη δυνάμεων για να τους εγκλωβίσει και να τους αποκαλύψει, απλά στράφηκε κατά του πλήθους των ειρηνικών διαδηλωτών πολλοί από τους οποίους πήραν μέρος στο συλλαλητήριο οικογενειακώς.

Μου έκανε επίσης εντύπωση η καθυστερημένη προσέλευση δεκάδων χιλιάδων διαδηλωτών οι οποίοι μισή ώρα μετά την έναρξη των ομιλιών προσπαθούσαν να καλύψουν την απόσταση από το Χίλτον προς την πλατεία Συντάγματος. Στην ερώτησή μου γιατί άργησαν τόσο πολύ μου απάντησαν ότι παίχτηκε ένα παιχνίδι σκόπιμων καθυστερήσεων στα διόδια.

Ο κομματικός ρόλος της ΕΛΑΣ αναδείχθηκε και από την αξιοπερίεργη εκτίμηση του πλήθους των διαδηλωτών. Οι εκατοντάδες χιλιάδες που είδα εγώ μετατράπηκαν από την ΕΛΑΣ, για τις ανάγκες του κυβερνητικού σεναρίου σε… 60.000. Ακόμη και μετά τον ψεκασμό τους με ληγμένα χημικά από τη Βραζιλία οι διαδηλωτές ήταν πολύ περισσότεροι από αυτούς που ανέφερε η Αστυνομία.

Η λύση στη συμμετοχή

Ο Τσίπρας θα ήθελε να είναι και Μαδούρο και Ορτέγκα μαζί. Το καθεστώς της Βενεζουέλας ήταν για ένα διάστημα αρκετά δημοφιλές αλλά μόλις το εγκατέλειψαν μαζικά οι ψηφοφόροι ο Μαδούρο μετέτρεψε τον αυταρχισμό σε σκληρή δικτατορία. Όσο για τον Ορτέγκα έκανε μια εντυπωσιακή πορεία στη Νικαράγουα από το κίνημα της αντίστασης προς μια λατινοαμερικανικού τύπου σοσιαλδημοκρατία και όταν έμεινε από εκλογικές δυνάμεις, σε μια στυγνή δικτατορία που συγκρίνεται με εκείνη του Μαδούρο.

Ο αντιδημοκρατικός κατήφορος της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ αντιμετωπίζεται αποτελεσματικά μόνο με έναν τρόπο. Τη μαζική συμμετοχή των πολιτών στα κοινά και τη μεγάλη πολιτική, εκλογική αποδοκιμασία όσων χρησιμοποιούν αυτές τις μεθόδους.

Προς τα εκεί έχουμε υποχρέωση να πάμε εάν δεν θέλουμε να υποστούμε ένα βαλκανικό πείραμα με στοιχεία από Μαδούρο και Ορτέγκα.

ΠΗΓΗ: athensvoice.gr

Τα σχόλια είναι κλειστά.