Του Γιάννη Σιδέρη: Προεκλογικές πομφόλυγες «Θεία χάριτι»

Θα μπορούσε υπό προϋποθέσεις να είναι ένα αρχικό μέτρο εκλογίκευσης των σχέσεων κράτους – εκκλησίας. Μόνο εκλογίκευσης, όχι επίλυσης, καθώς το δημοσιοϋπαλληλίκι των κληρικών είναι μια κληρονομιά που τη διαμόρφωσαν οι ιστορικές συνθήκες, και δεν προσφέρεται ως «πρόσφορο» στην εύκολη και αγελαία κριτική του διαδικτύου ότι «πρέπει να κοπούν οι μισθοί των κληρικών».

Ωστόσο οι κυβερνητικοί το έντυσαν με υπόβαθρο τις συνήθεις τυμπανοκρουσίες στις οποίες εθίζονται, και το ανακοίνωσαν χωρίς προεργασία, καθότι εμβληματικοί θεράποντες της γνωστής ελληνικής προχειρότητας. Πριν καν ενημερωθεί η Ιερά Σύνοδος, η οποία αν αντιδράσει, όπως ήδη αντιδρά ο κατώτερος κλήρος, θα έλξουν και οι δυο τους κεραυνούς Συριζαίων και ενδεχομένως κάποιων φιλελεύθερων, και θα πλασαριστεί ο κ. Τσίπρας ως ο κοσμικός αναμορφωτής που προσπάθησε να αλλάξει μια αραχνιασμένη κατάσταση, αλλά τον εμπόδισαν οι κατεστημένες νοοτροπίες των κρατικοδίαιτων παπάδων.

Το χειρότερο είναι ότι οι ανακοινώσεις έγιναν χωρίς προηγούμενη ενημέρωση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, του οποίου θαμπώνεται η πνευματική φωταυγής πρωτοκαθεδρία (για τους χριστιανούς αλλά και τους απίστους που διαθέτουν ιστορική συνείδηση), και για το οποίο κατηγορούμε την Τουρκία όταν λαμβάνει αυθαίρετα αποφάσεις που το αφορούν, χωρίς διάλογο μαζί του!

Συνεπείς στη νοοτροπία τους οι κυβερνητικοί, εργαλειοποίησαν μικροπολιτικά μια κίνηση που θα μπορούσε να είναι απλώς μια σωστή διοικητική πράξη – γιατί πολιτική δεν είναι – και έδωσαν την ευκαιρία να αδράξει την ντουντούκα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και να διακηρύξει ότι έρχονται δέκα χιλιάδες προσλήψεις, αφού θα αδειάσει το δημόσιο από δέκα χιλιάδες κληρικούς. Τέτοιος ευτελισμός μικροπολιτικής εκμετάλλευσης μιας κίνησης που οι ίδιοι την χαρακτηρίζουν ως ιστορική, δεν έχει ξανασυμβεί…

Κατά την ταπεινή μας γνώμη, καθώς δεν μετέχουμε της γνώσης των συνταγματολόγων, ενώ συνειδητά απέχουμε από την λογιστική αποτίμηση του ποιος κερδίζει (αν και η εκκλησία κερδίζει οικονομικά, και η ηγεσία της διοικητικά και πολιτικά). Το πρόβλημα δεν είναι η μισθοδοσία των 10.000 κληρικών και λαϊκών που απολαμβάνουν τη ιδιότητα του δημοσίου υπαλλήλου με κόστος 200 εκ. Αποτελούν πολύ μικρό υποσύνολο μέσα στις εκατοντάδες χιλιάδες δημοσίων υπαλλήλων, και σε μια περίοδο που η κυβέρνηση αύξησε το μισθολογικό του δημοσίου κατά δύο δις – ενδεχομένως και δικαιολογημένα (δεν αξιολογούμε αυτό, το αναφέρουμε για να καταδείξουμε το ελάχιστον της επιβάρυνσης, μπρος στην ολική επιβάρυνση).

Ούτε θεωρούμε ότι μπορεί να γίνει σύγκριση με τα συμβαίνοντα εις τας Ευρώπας. Η περιουσία των ευρωπαϊκών εκκλησιών δεν προήλθε μέσα από τις ειδικές συνθήκες των τεσσάρων αιώνων της τουρκικής σκλαβιάς που υπέστη αυτός ο τόπος . Επίσης η ευρωπαϊκή εκκλησία δεν αναγκάστηκε να παραχωρήσει μεγάλα τμήματα της περιουσία της για να παραχωρηθεί γη και να στεριώσουν τη ζωή τους το ένα εκατομμύριο πρόσφυγες της Μικρασιατικής καταστροφής (γιατί σε αυτό χρησίμευσε κυρίως η παροχή των εκκλησιαστικών εδαφών). Ως εκ τούτου όλο αυτό που έγινε (απόκτηση εκκλησιαστικής περιουσίας και δημοσιοϋπαλληλίκι κλήρου), ανάγεται σε τραυματικές ιδιαιτερότητες της συγκεκριμένης γεωγραφικής περιοχής, πριν καν συγκροτηθεί ως απελεύθερο κράτος.

Πριν τη διευθέτηση αυτού (των 10.000 υπαλλήλων που δεν θα είναι δημόσιοι υπάλληλοι), προείχε ο διαχωρισμός κράτους – εκκλησίας, κάτι που δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα, γιατί η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για αναγκαίες τομές ουσίας. Στην χθεσινή του ενημέρωση ο κ. Τζανακόπουλος δήλωσε ότι «στόχος είναι να προχωρήσουμε σε εξορθολογισμό των σχέσεων και θα κάνουμε βήματα προς την κατεύθυνση ενός αναγκαίου θεσμικού εκσυγχρονισμού» – φράσεις νεφελοειδής που δεν συγκεκριμενοποιούν τίποτα και σίγουρα δεν προεικάζουν χωρισμό. Το διαβεβαίωσε άλλωστε σημειολογικά ο ίδιος, όταν σε σχετική ερώτηση απάντησε ότι δεν θα καταργηθεί το τίτλος «και θρησκευμάτων», από το υπουργείο Παιδείας.

Όσο για τον θρησκευτικό όρκο, ο κ. Τζανακόπουλος… διαβεβαίωσε «έχουμε πει ότι προτιθέμεθα να καταργήσουμε τον θρησκευτικό όρκο σε όλες τις δημόσιες λειτουργίες. Η πρόθεση είναι σαφής και συγκεκριμένη». Εντάξει, και η πρόθεση σκισίματος των μνημονίων ήταν «σαφής και συγκεκριμένη» αλλά παρέμεινε ως νοσταλγική ανάμνηση για τους χορευτές του Συντάγματος. Γιατί δεν υλοποίησαν 3,5 χρόνια τώρα την πρόθεσή τους; Και τι έχουν κάνει για να διασφαλίσουν την ισοπολιτεία για τους πιστούς των υπολοίπων θρησκειών; Τίποτα!

Από τις δηλώσεις του κυβερνητικού εκπροσώπου δεν διαφαίνεται «αποκρατικοποίηση» της εκκλησίας. Εκδηλώθηκε απλώς η «πρόθεση» μιας μελλοντικής πράξης (ζωή να έχουμε να τη ζήσουμε). Ουσιαστικά δημιούργησαν ένα ακόμη επικοινωνιακό γεγονός, μια «πρόθεση συμφωνίας» αλλά όχι συμφωνία – η οποία με τις αντιδράσεις των παραδοσιακών πιστών, των κληρικών και των μητροπολιτών, θα δημιουργήσει ένα ωραίο ραδιοτηλεοπτικό σήριαλ, που θα μας απασχολεί στην ατέρμονη προεκλογική περίοδο, και σε αρμονία με τις μυστικές κρύπτες του ΚΕΕΛΠΝΟ, τη NOVARTIS και τις συντάξεις που θα φορτωθούν στην επόμενη κυβέρνηση.

Μια χαρά άλλαξαν την προεκλογική ατζέντα, τη βοηθεία του Αρχιεπισκόπου, αλλά τα σοβαρά προβλήματα του διαχωρισμού κράτους- εκκλησίας παραπέμπονται στο άγνωστο μέλλον.

ΠΗΓΗ: liberal.gr