Του Γ. Αντύπα: Αλέξης Τσίπρας vs Κυριάκος Μητσοτάκης: Μετά την «καθαρή έξοδο» τι;

Ακολουθώντας τη «λογική» του Αλέξη Τσίπρα η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ πέτυχε όλους τους στόχους της. Βασικά, σύμφωνα με τη «λογική» του Αλέξη Τσίπρα έβγαλε τη χώρα από τα μνημόνια, τα οποία βεβαίως είχε υποσχεθεί να σκίσει. Αντί αυτών… έσκισε τις προεκλογικές του υποσχέσεις. Τις χαρακτήρισε αυταπάτες και «καθάρισε». Έτσι νομίζει, τουλάχιστον.

«Και τώρα τι;» είναι το εύλογο ερώτημα που προκύπτει. Τι θα κάνει ο Αλέξης Τσίπρας; Ποιο θα είναι το επόμενο βήμα του Αλέξη Τσίπρα; Πού θέλει να οδηγήσει τα πράγματα ο Αλέξης Τσίπρας; Πώς θα το πετύχει και αυτό ο Αλέξης Τσίπρας;

Ο Αλέξης Τσίπρας που «πέτυχε» εκεί που απέτυχαν ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Αντώνης Σαμαράς. Ο Αλέξης Τσίπρας που εφάρμοσε τα μνημόνια καλύτερα από κάθε άλλον πρωθυπουργό. Ο Αλέξης Τσίπρας που δέσμευσε τη χώρα μέχρι το 2060 και εκχώρησε τη δημόσια περιουσία μέχρι το 2115.

Αν σας ενοχλεί που επαναλαμβάνω το όνομα του Αλέξη Τσίπρα σε κάθε φράση, η εξήγηση είναι απλή. Ο Αλέξης Τσίπρας και η κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ θα είναι πίσω από κάθε λέξη λιτότητας τα επόμενα 40 χρόνια. Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας να μην κυβέρνησε την Ελλάδα τα προηγούμενα 30, να μην έχει ευθύνη για την κατάσταση που παρέλαβε, αλλά έχει ευθύνη γιατί στα 3 χρόνια που κυβέρνησε πήρε προκαταβολικά μέτρα για τα επόμενα 40 χρόνια.

Ο Αλέξης Τσίπρας πήρε τη ρεβάνς για λογαριασμό της παράταξής του, αλλά ήταν πολύ ακριβή για την Ελλάδα. Γιατί, έτσι είναι η ζωή: τα πάθη πληρώνονται. Και τα λάθη. Και οι αυταπάτες. Οι οποίες, για να είμαστε δίκαιοι με τον Αλέξη Τσίπρα, δεν ήταν μόνο δικές του. Ένα μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης πίστευε και πιστεύει ακόμη πως μας ψεκάζουν.

«Μετά την “καθαρή έξοδο” τι»;

Πόσο θα αλλάξει η ζωή μας; Η απάντηση, δυστυχώς, είναι καθόλου. Δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα αν δεν αυξηθεί το ΑΕΠ. Τα πράγματα θα αλλάξουν μόνο αν βγάλουμε καινούργιο πλούτο. Τα φθηνά δανεικά τελείωσαν. Τα ευρωπαϊκά κονδύλια στέρεψαν. Ήρθε η ώρα να σταθούμε στα πόδια μας.

Αλλά, ο Αλέξης Τσίπρας συνεχίζει να μοιράζει σανό. Να περνά τις μέρες με υποσχέσεις πως δε θα περικόψει τις συντάξεις. Τις οποίες δε μείωσε ονομαστικά, με τις ψήφους των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛ, αλλά ως ποσοστό επί του ΑΕΠ. Ως μέτρο διαρθρωτικό και μόνιμο.

Άρα, αν ήθελε για μια φορά να πει την αλήθεια, θα έπρεπε να παρουσιάσει την πολιτική με την οποία θα αυξήσει το ΑΕΠ. Και όχι φορολογώντας τη μεσαία τάξη να μεταθέτει απλώς για λίγους μήνες τη μοιραία (και εκ των δημογραφικών δεδομένων) μείωση των συντάξεων.

Αν θέλουμε να αυξηθούν κάποτε οι συντάξεις δύο επιλογές υπάρχουν: νέα παιδιά και νέος πλούτος. Περισσότεροι εργαζόμενοι, περισσότερος πλούτος. Αυτό που χρειάζεται η χώρα είναι μέτρα που θα απελευθερώσουν τους Έλληνες. Θα εμπνεύσουν ξανά στην κοινωνία αισιοδοξία. Ώστε οι νέοι να νιώσουν ότι αξίζει ο αγώνας. Ότι το ματσάκι γυρίζει. Πως έχουν τη δύναμη και την ευκαιρία να ζήσουν σε ένα καλύτερο αύριο.

Η ευθύνη του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι τεράστια. Ο πρόεδρος της ΝΔ θα είναι, σύμφωνα με τις δημοσκοπήσεις, ο επόμενος πρωθυπουργός. Ο κίνδυνος να θεωρήσει τη δύναμη που θα του δώσει ο λαός ως δικαίωση της ΝΔ είναι υπαρκτός. Και θα είναι μεγάλο λάθος.

Οι ευθύνες της ΝΔ για την οικονομική καταστροφή είναι τεράστιες. Οι ευθύνες του Κώστα Καραμανλή είναι τεράστιες. Οι ευθύνες του προηγούμενου μοντέλου εξουσίας είναι τεράστιες. Αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης δε θέλει να δει τη ΝΔ να ακολουθεί το ΠΑΣΟΚ στην πολιτική έρημο θα πρέπει να δείξει ότι εκτός από το Χάρβαρντ έχει διδαχθεί και από την πικρή ελληνική εμπειρία.

Η χώρα θα πρέπει να βρει τη θέση της στον παγκόσμιο καταμερισμό εργασιών. Τι θα παράγει; Τι θα προσφέρει; Με ποιους όρους; Τι θα πουλά και τι θα αγοράζει; Ο χρόνος έχει αρχίσει να πιέζει ασφυκτικά…

 

Πηγή: protothema.gr