Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου: Τοξικό περιβάλλον για επιχειρήσεις

 

Οι προσδοκίες και οι ανάγκες του επιχειρηματικού κόσμου παρέμειναν, μετά την περιπέτεια και του 3ου Μνημονίου, ανεκπλήρωτες. Η υπερφορολόγηση δεν αντισταθμίστηκε από τομές που θα στήριζαν τον ιδιωτικό τομέα.

Επιπλέον, ακόμα και σήμερα, δεν υπάρχει καν ο σχεδιασμός και το όραμα για να επανέλθουν οι επενδύσεις που εξαϋλώθηκαν τα χρόνια της κρίσης, ενισχύοντας την απασχόληση και την εσωτερική ζήτηση στην οικονομία, που προς το παρόν αναπτύσσεται με κύριο μοχλό τις εξαγωγές.

Η κωδικοποίηση στην οποία προέβη ο ΣΕΒ, έπειτα από δημοσκόπηση για τις τομές που θα δώσουν μια νέα πνοή στην ελληνική οικονομία, σκιαγραφεί τις αιτίες του προβλήματος. Καταδεικνύει απλές και ως επί το πλείστον ανώδυνες δημοσιονομικά κινήσεις που θα μπορούσαν να αλλάξουν σελίδα στην ελληνική οικονομία και να βοηθήσουν σημαντικά τον ιδιωτικό τομέα.

Δεν είναι τυχαίο ότι στη μελέτη του ΣΕΒ ως μεγαλύτερη έλλειψη του ελληνικού επιχειρείν ανάγεται η απουσία ενός πρωθυπουργού που θα είναι ισχυρός υποστηρικτής των επενδύσεων, που θα μπορεί «να επιβάλλει την υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και με δέσμευση να το επιτύχει». Δηλαδή που δεν θα αρκείται στις υποσχέσεις, αλλά θα μπορεί και να υλοποιήσει πλήρως όσα εξαγγέλλει.

Όσο για τις υπόλοιπες ανεκπλήρωτες ανάγκες των επιχειρήσεων, πρόκειται για λογικά ζητήματα που έχουν λυθεί σε όλες τις υπόλοιπες προηγμένες οικονομίες, αλλά όχι στην Ελλάδα. Ζητείται φορολογική προβλεψιμότητα, συνολικός συμψηφισμός σε όλους τους φόρους και τα τέλη, μεγαλύτερες αποσβέσεις, αυξημένες φοροαπαλλαγές για νεοφυείς επιχειρήσεις και (βεβαίως) άρση της υπερ-φορολόγησης.

Ζητούμενο είναι από τον επιχειρηματικό κόσμο η αδειοδότηση και η εξυπηρέτηση από δημόσιες δομές σε μία μόνο στάση και με μία μόνο κίνηση. Θέλουν, επίσης, κωδικοποίηση και απλοποίηση της νομοθεσίας (σ.σ.: η οποία, αντιθέτως, γίνεται όλο και πιο πολύπλοκη μέσα από τον καταιγισμό εφαρμοστικών νόμων), αλλά και τη διασύνδεση των μητρώων όπως είναι το ΓΕΜΗ, το Taxis ή τα δικαστήρια.

Τίποτα από όλα τα παραπάνω δεν είναι παράλογο. Μόνο που οι παρεμβάσεις αυτές είτε δεν περιλαμβάνονται στην «ατζέντα» της κυβέρνησης είτε πρόκειται για σχέδια που δεν έχουν υλοποιηθεί στην πράξη. Και το περιβάλλον παραμένει τοξικό…

 

 

 

ΠΗΓΗ: capital.gr