Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου: Το «παράθυρο» για χαμηλότερα πλεονάσματα

 

Το «παράθυρο» για τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων, όπως προκύπτει από την έκθεση της Κομισιόν που είχε αποκαλύψει με πρωτοσέλιδο θέμα του πριν από δύο εβδομάδες το «Κ», ανοίγει και πάλι.

Αυτήν τη φορά με την πολύ σημαντική τοποθέτηση του επικεφαλής της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΕΛΚ και υποψηφίου για την προεδρία της Κομισιόν, Μάνφρεντ Βέμπερ, στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου με τον πρόεδρο της Ν.Δ., Κυριάκο Μητσοτάκη.

Άλλωστε, το ζήτημα αποτελεί πάγιο αίτημα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Ο λόγος για τη μείωση του δυσθεώρητου σήμερα δημοσιονομικού στόχου για πρωτογενή πλεονάσματα που έχουν οριστεί στο 3,5% του ΑΕΠ έως και το 2022 και σταδιακά προς το 2,2% του ΑΕΠ στη συνέχεια.

Oι στόχοι συμφωνήθηκαν από την παρούσα κυβέρνηση και υποχρεώνουν τον επιχειρηματικό κόσμο και την κοινωνία να πληρώσει ένα πάρα πολύ υψηλό τίμημα μέσα από υπέρογκους φόρους και ασφαλιστικές εισφορές. Μάλιστα, λόγω της έλλειψης αξιοπιστίας της κυβέρνησης και των λάθος υπολογισμών, τα εν λόγω «χαράτσια» υπεραποδίδουν, περιορίζοντας ακόμα περισσότερο τα εισοδήματα και τις δυνατότητες για ανάκαμψη.

Το εν λόγω «παράθυρο» αλλαγής των δημοσιονομικών στόχων αποτελεί μια μοναδική ιστορική ευκαιρία. Δεν πρέπει να πάει χαμένη.

Κίνδυνος υπάρχει. Πρέπει να ακουστεί η προειδοποίηση του κ. Βέμπερ: Ερωτηθείς για τη μείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων, δήλωσε ότι «πρέπει να δούμε εάν η νέα κυβέρνηση της χώρας ασχολείται με την προσέλκυση νέων επενδύσεων. Τότε θα μιλήσουμε ξανά για τους στόχους του προγράμματος. Τώρα προέχει το πρόγραμμα».

Αυτή η «προειδοποίηση» έχει σχέση με τη στάση της παρούσας κυβέρνησης. Με την τακτική της παροχολογίας και των πολιτικών σκοπιμοτήτων, που ενέχει τον κίνδυνο να κλείσει αυτό το «παράθυρο».

Σαφείς προειδοποιήσεις απευθύνθηκαν την προηγούμενη εβδομάδα και από την Κομισιόν: Προέχει η ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων, γιατί αλλιώς δεν διασφαλίζεται η ανάκαμψη.

Έγινε ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα πρέπει να παραμείνει στον δρόμο ο οποίος χαράχτηκε μέσα από πάρα πολλές θυσίες. Δεν πρέπει να «ξεστρατίσει».

Γιατί έτσι κινδυνεύει να απολέσει το «δικαίωμα» επαναδιαπραγμάτευσης από θέση ισχύος των πλεονασμάτων, ώστε να μειωθούν τα φορολογικά βάρη και να αναπνεύσει η αγορά και η κοινωνία…

ΠΗΓΗ: capital.gr