Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου: Όχι άλλος χαμένος χρόνος

 

Όσο επιτείνεται η αβεβαιότητα αναφορικά με τον χρόνο των εκλογών και με τη κυβερνητική σταθερότητα, οι επιπτώσεις μεγαλώνουν. Με μεγάλο χαμένο την οικονομία, και την αγορά.

Εδώ και καιρό οι ξένοι επενδυτές το έχουν κάνει σαφές: δεν πρόκειται να πατήσουν το πόδι τους στην Ελλάδα, δεν πρόκειται να επενδύσουν, αν το πολιτικό τοπίο δεν ξεκαθαρίσει. Αν δεν καταστεί σαφές ότι θα υπάρχει σταθερότητα διαρκείας.

Δεν είναι όμως μόνο η πολιτική που φοβίζει, είναι και η απραξία που εντείνεται κάθε ημέρα που περνά.

Οι τομές που έχει ανάγκη η οικονομία αναβάλλονται. Η ακυβερνησία και η παροχολογία αυξάνονται γραμμικά.

Οι εξαγγελίες για προσλήψεις και για κάθε είδους παροχές διαδέχονται η μία την άλλη. Την ίδια ώρα, η αγορά δεν ανασαίνει, τα κρατικά φέσια προς ιδιώτες παραμένουν απλήρωτα, η θηλιά της πιστωτικής ασφυξίας σφίγγει ολοένα και περισσότερο και οι κρατικές επενδύσεις υποεκτελούνται.

Το μήνυμα από τον ιδιωτικό τομέα είναι σαφές: όχι άλλος χαμένος χρόνος, δεν υπάρχει το περιθώριο να χαθούν και άλλες ευκαιρίες.

Ο πρόδρομος δείκτης οικονομικής συγκυρίας του ΙΟΒΕ, που δημοσιοποιήθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, αποδεικνύει ότι η επόμενη μέρα στον ιδιωτικό τομέα δεν ήρθε. Το οικονομικό κλίμα δέχτηκε και πάλι πιέσεις.

Αλλά και η κοινωνία κραυγάζει παρά τη βροχή επιδομάτων του Δεκεμβρίου. Ο δείκτης καταναλωτικής εμπιστοσύνης στις ίδιες μετρήσεις ελάχιστα βελτιώθηκε. Παραμένει στα χαμηλότερα επίπεδα ανά την Ε.Ε.: -35 μονάδες έναντι -29,5 στη Βουλγαρία!

Αλλά και τα τελευταία στοιχεία του ΟΑΕΔ δείχνουν έκρηξη ανέργων τον Νοέμβριο. Οι αριθμοί αποτυπώνουν την πραγματική εικόνα. Την αδυναμία της χώρας να αντλήσει τα όποια οφέλη μπορεί να δωρίσει το μετα-προγραμματικό καθεστώς στο οποίο τελεί.

Ακόμα και αυτά τα 16 προαπαιτούμενα, που είναι κατάλοιπα του τρίτου Μνημονίου και δεν αφορούν νέα δημοσιονομικά μέτρα αλλά μεταρρυθμίσεις, επιχειρείται στο και… πέντε να τελειώσουν. Μετά το τέλος της προθεσμίας που έληγε τον Δεκέμβριο του 2018. Ώστε να μην υπάρξει νέο θρίλερ.

Η απραξία παρατείνεται και γιγαντώνεται. Προκαλεί ζημιά σε ένα ήδη επιβαρυμένο οικονομικό και επιχειρηματικό περιβάλλον.

Δεν υπάρχει άλλος χρόνος για χάσιμο. Δεν πρέπει να χαθούν άλλες ευκαιρίες.

ΠΗΓΗ: capital.gr