Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου: Νάτοι, νάτοι, οι πρωταθλητές!

 

Δεν περιμέναμε βέβαια τον Ο.Ο.Σ.Α για να επιβεβαιώσει τη φορολογική λαίλαπα σε βάρος της ελληνικής κοινωνίας που εξαπέλυσε η σημερινή κυβέρνηση.

Με την οποία η χώρα απέκτησε τον πικρό τίτλο της πρωταθλήτριας σε αύξηση φόρων τα τελευταία χρόνια. Μία πολιτική που άφησε βαθιά σημάδια με τα δεκάδες χιλιάδες λουκέτα στην επιχειρηματικότητα, με την εξαθλίωση μεγάλου κομματιού της κοινωνίας και τη γενικευμένη βύθιση του βιοτικού επιπέδου. Αντί να τεθεί ως πρόκληση για την έξοδο από την κρίση και την επόπτευση των δημοσιονομικών στόχων, η αύξηση του ΑΕΠ δια της ενίσχυσης της οικονομίας, της ανάπτυξης και των επενδύσεων, επελέγη το ξεζούμισμα της κοινωνίας.

Μιας κοινωνίας που έχει υπερβεί πλέον τα όρια της φοροδοτικής της δυνατότητας, έχει απολέσει πλέον το όποιο «λίπος» μπορούσε να υπάρχει στην αρχή της κρίσης και είναι αντιμέτωπη με μία ανέχεια που ανεπιτυχώς επιχειρεί η κυβέρνηση να καλύψει μέσω επιδομάτων. Οι συνέπειες αυτής της πολιτικής θα επιβαρύνουν για χρόνια τη χώρα όμως προφανώς η σημερινή κυβέρνηση αδιαφορεί για την ωρολογιακή βόμβα που κληρονομεί στους διαδόχους της.

Δεν περιμέναμε λοιπόν τον Ο.Ο.Σ.Α για να διαπιστώσουμε αυτό που ζούμε καθημερινά, όσο και αν γίνεται προσπάθεια να περάσει το… μαύρο για άσπρο. Ένα δήθεν success story που οδήγησε τη χώρα εκτός Μνημονίων με τη συνενοχή των Θεσμών. Που μπροστά στην ανάγκη τους να βγάλουν την Ελλάδα από το κάδρο των πολύ σοβαρών προβλημάτων που δημιούργησε σε όλο το εύρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης η «τυφλή» και με σαφή έλλειψη οράματος πολιτική τους, έκλεισαν τα μάτια σε οικονομικές παραδοχές και αλχημείες που θα εντόπιζε και πρωτοετής φοιτητής…

Όσο για την έκθεση του Ο.Ο.Σ.Α, να επισημάνουμε, έτσι για την ιστορία, ορισμένα συμπεράσματά του για την κατακόρυφη αύξηση της φορολογίας στη χώρα. «Η αύξηση αυτή μόνο τυχαία δεν είναι. Από το 2015 και μετά έγινε γενικευμένη αύξηση των άμεσων και έμμεσων φόρων καθώς αυτό επιλέχθηκε ως βασικό μέσο για την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων του τρίτου μνημονίου αντί της μείωσης των κρατικών δαπανών που θα στοίχιζε περισσότερο πολιτικά στην κυβέρνηση. Να σημειωθεί ότι αύξηση των φόρων βίωσαν σχεδόν όλες οι χώρες τις Ευρώπης το 2010-2014. Μετά όμως ισορρόπησαν ή και μείωσαν τους φόρους. Το αντίθετο συνέβη στην Ελλάδα, που συνέχισε να τους αυξάνει.»

ΠΗΓΗ: capital.gr