Του Δημήτρη Παπακωνσταντίνου: Μετά τον Αύγουστο ο χρόνος γίνεται… πολιτικός

Τι ρόλο θα έχει η οικονομία μετά τον Αύγουστο; Τότε που η κυβέρνηση λέει ότι παίρνει ξανά τα κλειδιά της χώρας; Κανέναν απολύτως…

Γιατί από εκεί και πέρα, για την κυβέρνηση ο χρόνος που μετράει είναι… πολιτικός. Δεν είναι οικονομικός. Όλες οι δράσεις, η κάθε ενέργεια, ο γενικός προσανατολισμός θα είναι πώς θα φτάσουν αφενός όσο πιο αναίμακτα γίνεται και αφετέρου με όσο καλύτερους όρους μπορούν, στις εκλογές. Όποτε και αν γίνουν αυτές. Γι’ αυτό θέλουν και την «καθαρή» έξοδο χωρίς προληπτική γραμμή που θα σημάνει αυτόματα και ακόμα μεγαλύτερη εποπτεία. Όχι ότι ανησυχούν μην πάρουν μέτρα, αλλά είναι τώρα για να τραβιούνται κάθε τρεις και λίγο σε ελέγχους και αξιολογήσεις Και μετά πώς θα υποστηρίξουν ότι τα έσκισαν τα Μνημόνια…

Γι’ αυτό, μην προσπαθούν πολλοί να αναλύσουν τι θα είναι το πιο συμφέρον για τη χώρα. Αν δηλαδή αντέχει σε μία «καθαρή» έξοδο ή αν θα πρέπει να ζητηθεί προληπτική γραμμή με ό,τι συνεπάγεται, όπως υποστηρίζουν και η ΤτΕ και εσχάτως και η ΕΚΤ. Γιατί πολύ απλά, δεν τους ενδιαφέρει στην κυβέρνηση τι θα συμβεί μετά τις εκλογές. Τους απασχολεί μόνο το πώς θα φτάσουμε ως αυτές. Και επιμένω ότι το plan A του κ. Τσίπρα είναι να φτάσει όσο πιο μακριά μπορεί. Γι’ αυτό και όσοι πιστεύουν στο σενάριο των πρόωρων εκλογών, μάλλον εκφράζουν το δικό τους wishful thinking, παρά το πώς διαμορφώνονται πολιτικά τα πράγματα και οι συγκυρίες. Άλλο το «να γίνουν εκλογές να φύγουν μία ώρα αρχύτερα» και άλλο αν τα δεδομένα δείχνουν εκλογές. Γιατί δεν δείχνουν…

Πιστεύει κανείς ειλικρινά ότι την κυβέρνηση την απασχολεί η συνέχιση της δημοσιονομικής πειθαρχίας; Ή η ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων; Θα αστειεύεστε. Από όλη αυτή την υπόθεση, το μόνο που βρήκαν συμφέρον και το αξιοποίησαν με τον καλύτερο για εκείνους τρόπο ήταν η δυνατότητα για υπερφορολόγηση της αστικής τάξης. Μόνο στην φορολογία δεν υπήρξαν… καθυστερήσεις. Εκεί βγήκαν και μπροστά… Γιατί βεβαίως, δεν λησμονούν και την ιδεολογία – ιδεοληψία που θέλει τον παραγόμενο πλούτο και την ιδιωτική περιουσία να καταλήγει στα χέρια τους για να τον διαχειρίζονται… Σε αυτό το ζήτημα άλλωστε είναι οι μεγαλύτεροι και ενθερμότεροι… Μνημονιακοί. Και σε αυτό βέβαια συνδράμει και η ανυπαρξία και ανυποληψία των Βρυξελλών και της πλειοψηφίας των Θεσμών, που επίσης δεν δίνουν δεκάρα για το μέλλον της χώρας μεσομακροπρόθεσμα. Αρκεί να υπάρξουν θετικά αποτελέσματα ενόψει των Ευρωεκλογών…

Τι θα συμβεί στην οικονομία από τον Αύγουστο και μέχρι τις εκλογές; Ο πρωθυπουργός θα πάρει το τεφτέρι και θα αρχίσει τους υπολογισμούς. Τι θα χάσουν οι συνταξιούχοι; Άρα πόσο επίδομα πρέπει να τους δώσω; Τι θα χάσουν οι χαμηλόμισθοι; Άρα τι κοινωνικό μέρισμα να δώσω; Και ίσως και να κάνει και μία άλλη άσκηση. Τι έχω να πάθω άμεσα αν δεν μειώσω τις συντάξεις όπως έχει ψηφιστεί αν το ΔΝΤ είναι απλώς σύμβουλος και όχι επόπτης; Και ανάλογα με το τι θα δείξει το τεφτέρι σε αυτές και άλλες αντίστοιχες ασκήσεις, θα χαραχθεί και η πολιτική μέχρι τις κάλπες. Γιατί εκεί είναι ο στόχος. Μετά… γαία πυρί μειχθήτω! Ας ασχοληθεί ο επόμενος. Ας πάρει εκείνος την καυτή πατάτα…

Βεβαίως, υπάρχει μία πολύ σημαντική περίπτωση που μπορεί να προκαλέσει πολιτικές εξελίξεις, ωστόσο αυτή δεν εξαρτάται από την οικονομία.  Ούτε από τις αγορές και τα… επιτόκια. Πρόκειται για την υπόθεση των Σκοπίων και τις απρόβλεπτες διαστάσεις που ορισμένοι εκτιμούν ότι μπορεί να λάβει για την κυβερνητική συνοχή. Αν και φαίνεται ότι οι «απώλειες» που μπορεί να υπάρξουν έχουν συνεκτιμηθεί… Ωστόσο, σε ό,τι αφορά τα Σκόπια, ας περιμένουμε λίγο και τις εντυπώσεις από τα νέα συλλαλητήρια, καθώς όλοι είδαμε τις σπασμωδικές αντιδράσεις που προκάλεσαν τα προηγούμενα…

 

 

ΠΗΓΗ: capital.gr