Του Δημήτρη Καμπουράκη: Αυτό δα έλειπε, να παραμείνει ο νόμος Κατρούγκαλου

 

Μα φυσικά και πρέπει να καταργηθεί ο νόμος Κατρούγκαλου. Σιγά μην έρθει Κυριάκος στην εξουσία και αφήσει ανέπαφο αυτό το έκτρωμα. Η σύνδεση εισοδήματος και εισφορών ήταν πράξη εγκληματική. Χτύπησε ακριβώς αυτό που θεωρητικώς θα ’πρεπε να προασπίζεται μια σοβαρή μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού μας συστήματος: Την ασφαλιστική συνείδηση.

Το παλιό ασφαλιστικό είχε μια βαθιά δομική αδυναμία: Εισέπραττε πολύ λίγα σε σύγκριση μ’ αυτά που μοίραζε. Προφανώς έπρεπε ν’ αλλάξει, διότι δεν ήταν βιώσιμο. Αυτές οι παλιές πολυδιασπάσεις των ταμείων, οι χαριστικές ρυθμίσεις σε ισχυρές κοινωνικές ομάδες, οι θηριώδεις αναπληρώσεις (η σύνταξη στο 80-90% του μισθού), είχαν δημιουργήσει ένα σύστημα που απλώς «δεν έβγαινε».

Είχε βέβαια υψηλό κύρος στον μέσο πολίτη. Δυο γενιές εργαζομένων μετά το 1970, από την πρώτη μέρα που έπιαναν δουλειά άρχιζαν να μετρούν αντίστροφα για να βγουν στην σύνταξη. Γιατί; Διότι η ζωή τους ως συνταξιούχων φάνταζε ονειρική μπροστά στην ζωή τους ως εργαζόμενοι. Υψηλές αποδοχές σε σχετικά νεαρή ηλικία και δίχως να δουλεύουν. Γι αυτό και στον νόμο Γιανίτση βγήκαν όλοι στον δρόμο.

Αυτό έπρεπε ν’ αλλάξει, να σουλουπωθεί, να ισορροπήσει, να εκλογικευτεί. Αλλά με τον πολιτικό φωστήρα που ονομάζεται Κατρούγκαλος, παρέα με την Αχτσιόγλου για να λέμε τα πράγματα με τ’ όνομα τους, πήγαμε στο άλλο άκρο: Το σημερινό ασφαλιστικό εισπράττει υπερβολικά πολλά και δεν μοιράζει τίποτα. Για να διαπιστώσετε το κύρος που έχει σήμερα το σύστημα μας στην συνείδηση του μέσου πολίτη, ρωτήστε τους πρώτους δέκα ανθρώπους που θα συναντήσετε τι σύνταξη πιστεύουν ότι θα πάρουν όταν φθάσουν στην κατάλληλη ηλικία. Και οι δέκα θα σας πουν ότι –ανεξαρτήτως τι πληρώνουν- θα πάρουν ψίχουλα, ανάξια και της δουλειάς που έχουν προσφέρει και των χρημάτων που έχουν δώσει.

Το σημερινό ασφαλιστικό είναι μια φορολογία με φερετζέ ασφάλισης. Και μάλιστα φορολογία με ταξική προκατάληψη, όπως αρέσκεται να κομπάζει ο Νίκος Φίλης. Πληρώνεις επί του εισοδήματος σου, για να πάρεις μια σύνταξη που είναι για όλους σχεδόν η ίδια. Ο κομμουνισμός στην πράξη: Ο καθένας με τις δυνατότητες του για τον καθένα ανάλογα με τις ανάγκες του. Αυτό δεν λέει η Μαρξική θεωρία; Ε, ο Κατρούγκαλος την πήρε αυτούσια και την εγκατέστησε στον ΕΦΚΑ, τρομάρα μας.

Και τώρα οι ελεύθεροι επαγγελματίες τρέχουν να φτιάξουν έδρα στο εξωτερικό ή να κρύψουν εισοδήματα, διότι για κάθε αδήλωτο ευρώ γλυτώνουν διπλή πια φορολογία, την καθ’ αυτό φορολογική και την ασφαλιστική. Ο κόσμος πιστεύει ότι ειδικά στην ασφάλιση ρίχνει τα χρήματα του σ’ ένα πιθάρι δίχως πάτο, για να καταλήξει σε μια σύνταξη που θα ‘ναι ίδια με του γείτονα ο οποίος πληρώνει υποπολλαπλάσια. Αυτός είναι ο θάνατος της ασφαλιστικής συνείδησης και δίχως αυτήν δεν υπάρχει βιώσιμο ασφαλιστικό σύστημα.

Ο νόμος αυτός πρέπει να πάει στον Καιάδα. Και να μπει στην θέση του ένας άλλος που θα συνδέει τις εισφορές με το ύψος της σύνταξης. Ανάλογα με το πόσα θα πληρώνεις, θα βγάζεις αντίστοιχη σύνταξη. Αν το κράτος θέλει να ενισχύσει κάποιους που στα γεράματα τους θα έχουν χαμηλές συνταξιοδοτικές αποδοχές, να το κάνει με τον τρόπο που πρέπει. Να τα εισπράττει ως κανονική φορολογία και να τα αποδίδει ως προνοιακή πολιτική, ώστε να ξέρουν την αλήθεια κι αυτοί που πληρώνουν κι αυτοί που εισπράττουν. Όχι να ακούμε φούμαρα για πλεονασματικά ταμεία και δίκαια ασφαλιστικά συστήματα.

Θα μου πείτε ότι δεν είναι δυνατόν ν’ αλλάζουμε ασφαλιστικό σύστημα κάθε τρία χρόνια. Θα γίνει πάλι καινούριο μπάχαλο μέχρι να ξαναμπούμε σε μια σειρά. Σύμφωνοι, αλλά αρκεί αυτό για να διατηρηθεί μια πατέντα που δεν δίνει κίνητρο να ασφαλιστεί σε κανέναν εργαζόμενο ή επαγγελματία; Ούτε σ’ αυτόν που βγάζει λίγα, ούτε σ’ αυτόν που βγάζει πολλά; Πως θα πορευτούμε δηλαδή τις επόμενες δεκαετίες; Θα εναποθέσουμε την εξασφάλιση συνταξιοδότησης των γενεών που έρχονται, στους ελέγχους της επιθεώρησης εργασίας; Δεν γίνεται σωστό ασφαλιστικό με τον χωροφύλακα. Άρα, ας τα βάλουν κάτω εκεί στην Πειραιώς κι ας ετοιμάσουν ένα ασφαλιστικό της προκοπής. Και ας μην ανησυχούν για τους δανειστές, μόλις αποχωρήσει ο αγαπημένος τους Αλέξης θ’ αγκαλιάσουν τον επόμενο. Είναι ρεαλιστές αυτοί…

 

ΠΗΓΗ: liberal.gr