Του Δ. Παπακωνσταντίνου: Θα αλλάξει ο Μανωλιός και θα βάλει τα ρούχα του αλλιώς…

 

Προ των πυλών είναι πλέον ο κυβερνητικός ανασχηματισμός, οποιαδήποτε στιγμή μεταξύ της 21ης Αυγούστου και της ομιλίας του πρωθυπουργού στη ΔΕΘ. Η προεκλογική κυβερνητική «σούπα» ετοιμάζεται.

Γιατί φυσικά η κυβέρνηση που θα επιλέξει για το τελευταίο κομμάτι της κυβερνητικής του θητείας ο Αλέξης Τσίπρας, θα είναι εκείνη με την οποία θα κατέβει στις επόμενες εκλογές. Και δηλαδή τι θα αλλάξει; Όπως λέει και ο λαός «άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς». Τα πρόσωπα είναι το πρόβλημα στην ασκούμενη κυβερνητική πολιτική; Πιστεύει δηλαδή κανείς ότι στον Σύριζα υπάρχει μία σημαντική εφεδρεία στελεχών που… ζεσταίνει τον πάγκο για να αξιοποιηθεί την κατάλληλη στιγμή και να αλλάξει τον ρου των γεγονότων; Προφανώς όχι…

Μη σας πω και ότι αυτοί που έχει χρησιμοποιήσει είναι μάλλον οι καλύτεροι που διαθέτει. Φανταστείτε… Η αλλαγή προσώπων δεν θα σημάνει τίποτε εντελώς. Και ξέρετε γιατί; Διότι την κορυφαία αλλαγή που θα έπρεπε να κάνει ο πρωθυπουργός, δεν έχει τα κότσια να την κάνει. Μπορεί να θέσει εκτός κυβέρνησης τον κ. Καμμένο; Προφανώς όχι. Οπότε τι να συζητάμε… Εδώ έχει φτάσει αυτή η κυβέρνηση στο έσχατο σημείο να δηλώνει ο κυβερνητικός εταίρος και υπουργός Άμυνας ότι θα καταψηφίσει τη συμφωνία με τα Σκόπια όταν θα έρθει στη Βουλή, να αμφισβητεί δηλαδή ευθέως τον ίδιο τον πρωθυπουργό, και ο κ. Τσίπρας να σφυρά αδιάφορα να παριστάνει ότι έξω βρέχει όταν ο εταίρος του φτύνει και να τον διατηρεί στην κυβέρνηση.

Γιατί προφανώς φοβάται ότι αν τον αποπέμψει θα χάσει την εξουσία. Και θέλει αν κρατηθεί όσο το δυνατό περισσότερο σε αυτή. Δικαίωμά του. Όμως από την άλλη πλευρά να μην ακούμε φούμαρα για κεντροαριστερά και άλλα τέτοια. Γιατί κεντροαριστερά που συντάσσεται με τη λούμπεν ακραία δεξιά… Ας συμφωνήσουμε ότι όλα είναι για το συμφέρον τους και ας πάμε παρακάτω. Και θα κριθούν από αυτό. Τι ανασχηματισμός λοιπόν και κουραφέξαλα… Ποια αλλαγή πολιτικής; Και προς τα πού;

Αλλά αλήθεια και πέρα από τον κ. Καμμένο, μπορεί να κάνει ευρύ ανασχηματισμό ο πρωθυπουργός; Μπορεί ας πούμε να δυσαρεστήσει τον κ. Τσακαλώτο; Τον κ. Σκουρλέτη; Τον κ. Πολάκη; Τον κ. Κοτζιά; Αντέχει εσωτερικά το Μαξίμου τυχόν κραδασμούς που θα προκληθούν εσωτερικά; Είτε με το… κόμμα του κ. Κοτζιά από το οποίο έχει ήδη φαγωθεί ο ένας (Τόσκας και ορθά), είτε από την πλευρά των «53»; Αν δεν θέλει για παράδειγμα ο κ. Κοτζιάς να φύγει από το υπ. Εξωτερικών θα εισακουστεί; Αν δεν θέλει ο Ευκλείδης να μετακινηθεί από το υπουργείο του, θα γίνει αυτό αποδεκτό; Ή είναι σε πολιτική ομηρία;

Και κάτι άλλο. Μπορεί ο πρωθυπουργός να διευρύνει τον κυβερνητικό σχηματισμό όπως κάποτε επιθυμούσε με πρόσωπα της ευρύτερης κεντροαριστεράς και – για να μην το κουράζουμε – με πρώην ΠΑΣΟΚους; Όπως πχ η Ξενογιαννακοπούλου που ακουγόταν ή ο Ραγκούσης; Όχι ότι θα του προσδώσει κάτι το ιδιαίτερο πολιτικά, όπως ίσως νόμιζε, γιατί πρόκειται για περιπτώσεις που έχουν ήδη κριθεί και δεν αναμένεται να προσφέρουν τίποτε, αλλά απλά ρωτώ. Θα πάει για παράδειγμα σε εξωστρέφεια ή σε μεγαλύτερη εσωστρέφεια ενόψει εκλογών;

Το να σηκωθεί ένας υπουργός από μία καρέκλα για να κάτσει σε μία διπλανή, ή να μπουν στην κυβέρνηση άσχετοι που θα πρέπει να μάθουν από την αρχή στον ελάχιστο χρόνο μέχρι τις εκλογές, ή να εμφανιστούν πρόσωπα ενός αποτυχημένου πολιτικού παρελθόντος, δεν σώζει την παρτίδα. Ο κ. Τσίπρας, αν επιθυμούσε να δώσει ένα διαφορετικό στίγμα πολιτικής, είχε όλη την ευχέρεια να το πράξει στην πορεία αυτών των τριών (τριάμισι με την πρώτη κυβέρνηση) χρόνων που βρίσκεται στο Μαξίμου. Όμως καμία ρηξικέλευθη επιλογή, καμία ρήξη, καμία ηχηρή προσθήκη δεν συνέβη.  Τώρα είναι αργά. Και πολύ περισσότερο τώρα θα κριθεί ο ίδιος για τις επιλογές του. Και για εκείνες που έκανε και για εκείνες που δεν έκανε. Μόνο που το προσωπικό του πολιτικό κεφάλαιο που τον έβγαζε στον αφρό, αν δεν έχει ήδη εξαντληθεί, εξαντλείται με ταχύ ρυθμό.

 

Πηγή: capital.gr