Του Δ. Παπακωνσταντίνου: Γιατί ενώ χτυπούν τα νταούλια, οι αγορές δεν χορεύουν για εμάς;

 

Παρά την έξοδο από το μνημόνιο, η υποδοχή από τις αγορές ήταν σαφέστατα υποδεέστερη του προσδοκώμενου. Και σε ό,τι αφορά το Χρηματιστήριο αλλά και σε σχέση με τις αποδόσεις των ομολογιών και την ελκυστικότητά τους. Το Χρηματιστήριο… βολοδέρνει παρά το γεγονός ότι και deals γίνονται και σημαντικές επενδύσεις ανακοινώνονται από εισηγμένες. Ενώ σε ό,τι αφορά στην αγορά ομολόγων, η αδυναμία οργάνωσης μίας τυπικής έστω και προστατευμένης έκδοσης, τα λέει όλα από μόνη της…

Βλέπετε, στις αγορές δεν περνούν τα πολιτικάντικα παιχνίδια και συμβιβασμοί. Και γι αυτές, μεγαλύτερη σημασία είχαν οι κομψές (για να μην χρεωθούν ότι πάνε κόντρα) ενστάσεις ή προειδοποιήσεις του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, παρά οι πανηγυρισμοί των πολιτικών εταίρων και της ελληνικής κυβέρνησης για το υποτιθέμενο success story. Οι αγορές επέχουν διαφορετικά κριτήρια από τους πολιτικούς. Και δεν συμμερίζονται τον ενθουσιασμό τους.

Θυμίζουμε ότι το ΔΝΤ έχει δώσει συγκρατημένες προβλέψεις για τη βιωσιμότητα του χρέους τονίζοντας την ανάγκη εφαρμογής των ψηφισμένων νόμων και μεταρρυθμίσεων, ενώ η ΕΚΤ άφησε εκτός waiver και QE τη χώρα… Λαμβάνοντας πολύ  σοβαρά υπόψη τα μηνύματα αυτά, οι αγορές αντιμετωπίζουν την ελληνική έξοδο από τα μνημόνια με έντονο σκεπτικισμό. Δεν δείχνουν να έχουν πειστεί.

Είναι ζήτημα εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας. Και αυτή δεν έχει εμπεδωθεί. Η κυβέρνηση δεν έχει καταφέρει να πείσει τις αγορές για την προσήλωσή της στο μεταρρυθμιστικό πρόγραμμα. Αντίθετα οι ξένοι διαχειριστές ακούν συνέχεια για προσεχείς παροχές και καθυστερήσεις ή αναβολές σε δημοσιονομικά μέτρα. Που ιδιαίτερα σε μία μακρά προεκλογική περίοδο δεν εγγυώνται – αντιθέτως…- ότι δεν θα απειληθεί με ξήλωμα, ό,τι με πολύ κόπο και θυσίες έχει επιτευχθεί.

Για την κυβέρνηση, επειδή ο ορίζοντας έχει πλέον κοντύνει αρκετά, μέχρι τις εκλογές, αδιαφορώντας για το τι θα συμβεί στη συνέχεια, ίσως να θεωρείται επαρκές προς το παρόν το μαξιλάρι ρευστότητας που έχει διασφαλιστεί. Ωστόσο η σπατάλη του από πιθανή αδυναμία εξόδου στις αγορές, θα υπονομεύσει κάθε πιθανότητα πραγματικής αντιστροφής του κλίματος και θα επιδεινώσει περαιτέρω τις χρηματοδοτικές δυνατότητες στο μέλλον…

Είναι κρίσιμο να επικρατήσει στοιχειώδης σύνεση γιατί κοντεύουμε να επιστρέψουμε στην εποχή όπου οι κυβερνώντες πίστευαν ότι θα… χτυπούν τα νταούλια και οι αγορές θα χορεύουν. Γιατί όμως δεν… χορεύουν οι άτιμες; Ας ελπίσουμε ότι όλα αυτά θα γίνουν αντιληπτά, γιατί διαφορετικά μπορεί να διαπιστώσουν ότι είναι οι αγορές που μπορούν… να μας χορέψουν στο ταψί.

 

ΠΗΓΗ: capital.gr