Του Χρ. Ι. Στεφανάδη: Απώλεια λογικής ή …;

Η λογική είναι βασικά ένα προνόμιο του ανθρώπινου εγκεφάλου.

Ενώ ακόμα και στα ανώτερα θηλαστικά, η συμπεριφορά τους καθορίζεται βασικά από απλά αντανακλαστικά, ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει την δυνατότητα να συνθέτει παλαιότερες εμπειρίες (τραυματικές ή ευχάριστες) με ερεθίσματα που προσλαμβάνει από το περιβάλλον, με όλες τις αισθήσεις. Και μέσα από πολύπλοκους μηχανισμούς να καταλήγει ο εμφρον άνθρωπος σε συμπεράσματα και σε ανάλογες δράσεις. Αυτό που περιγράψαμε είναι η διαδικασία της λογικής…

Πρώτος ο μεγάλος Αριστοτέλης περιέγραψε και καθιέρωσε την έννοια της λογικής στην Δύση και της έδωσε θεμελιώδη θέση στην φιλοσοφία. Επομένως, εμείς οι Έλληνες έχουμε το προνόμιο να είμαστε οι πρώτοι που δίδαξαν την λογική , αλλά παράλληλα θα πρέπει να έχουμε και την ευθύνη να λειτουργούμε σύμφωνα με τους κανόνες της σε όλα τα επίπεδα. Στις διαπροσωπικές σχέσεις , στις ομαδικές επικοινωνίες, στις διεθνείς σχέσεις της χώρας μας και κυρίως στην άσκηση της πολιτικής . Και πάνω από όλα η λογική πρέπει να πρυτανεύει στην πολιτική ζωή, από το πολιτικό προσωπικό!

Είναι αντιληπτό και μέχρι ενός βαθμού ανεκτό, ένας πολιτικός και ένας πολιτικός σχηματισμός , να έχει την ευελιξία να τροποποιεί κατά την διαδρομή του χρόνου τις απόψεις και τις θέσεις του προσπαθώντας να διαχειριστεί ένα μεταβαλλόμενο πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό περιβάλλον. Πάντα όμως σε συνέπεια με τις διακηρυγμένες θέσεις και υποσχέσεις του προς τον λαό πού τον εξέλεξε… Εάν οι θέσεις του αυτές και οι υποσχέσεις προς τον λαό , έρχονται σε αντίθεση με τις δυνατότητες που υπάρχουν, και που η λογική σκέψη υπαγορεύει ότι είναι ανέφικτη η υλοποίησή τους, η εγκατάλειψη της εξουσίας είναι μονόδρομος! Και το mea culpa δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να αποτελέσει κολυμβήθρα του Σιλωάμ , ούτε για πολιτικούς, ούτε για πολιτικούς σχηματισμούς…

… Στην χώρα μας, την χώρα του Αριστοτέλη που εισήγαγε την λογική σκέψη, παρατηρούμε όχι μόνο σήμερα, αλλά και τα προηγούμενα χρόνια, να παραβιάζονται οι κανόνες της λογικής από πολιτικούς και από κυβερνήσεις… Το φαινόμενο αυτό είχε μεγάλη έξαρση την δεκαετία του ΄80 , που ο λαός εξέλεξε κυβερνώντες με κεντρικά συνθήματα “έξω από το ΝΑΤΟ” και “όχι στην ΕΕ” και στην άσκηση της εξουσίας προέκυπταν ακριβώς τα αντίθετα.. Και εκείνοι οι πολιτικοί συνέχισαν την καριέρα τους, χωρίς πρόβλημα και συνεχίζουν οι απόγονοί τους μέχρι και σήμερα!…

Το φαινόμενο όμως αυτό , της λογικής ασυνέπειας, σήμερα έχει υπερβεί κατά την γνώμη μου κάθε προηγούμενο!
Ο λαός εξέλεξε δημοκρατικά αριστερή κυβέρνηση, με θεμελιώδεις προεκλογικές εξαγγελίες που αφορούσαν τον αριστερόστροφο προσανατολισμό της χώρας σε όλα τα επίπεδα. Την ΕΕ, το ΝΑΤΟ, τις διεθνείς αγορές, την κοινωνική μέριμνα… Στην άσκηση όμως της εξουσίας προέκυψαν ακριβώς τα αντίθετα:
Πλήρης υποταγή στις αποφάσεις των δανειστών για διαδοχικά μνημόνια.

Πλήρης ευθυγράμμιση με την ατλαντική συμμαχία για στρατιωτικές διευκολύνσεις ακόμα και σε αμφιλεγόμενες πολεμικές επιχειρήσεις,
Πλήρης ευθυγράμμιση με τις αποφάσεις της ΕΕ, ακόμα και στις πλέον επώδυνες , όπως στο προσφυγικό ζήτημα.
Με άλλα λόγια, “αριστερή κυβέρνηση” να ασκεί με τον συνεπέστερο τρόπο “σκληρή δεξιά” πολιτική!
Αλά η μεγαλύτερη σύγκρουση με την λογική παρατηρείται με την συμπεριφορά του συγκυβερνώτος κόμματος.
Διαφωνία σε πολλά θέματα με το νομοθετικό έργο της κυβέρνησης αλλά παράλληλα στήριξη! Διαφωνία με την υπογραφή της συνθήκης των Πρεσπών με τα Σκόπια , αλλά παράλληλα στήριξη της κυβέρνησης και παραμονή στην συγκυβέρνηση…

… Πρόσφατα, σε ανάλογη διαφωνία των συγκυβερνώντων κομμάτων στην Γερμανία, για το προσφυγικό, θέμα όχι τόσο μεγάλης σημασίας όπως το εθνικό μας θέμα της Μακεδονίας, απειλήθηκε διάλυση της συγκυβέρνησης, μέχρι που υπήρξε ενδοκυβερνητικός συμβιβασμός.

… Πριν αρκετές δεκαετίες , όταν είχα έλθει μόνος στην Αθήνα να πάω στο Γυμνάσιο, πήγαινα βόλτα άφραγκος με φίλους , στο κέντρο της Αθήνας που ήταν για τους επαρχιώτες ένας τόπος πρωτόγνωρος. … Αρκετές φορές στην οδό Αθηνάς. Εκεί έβλεπα τους περίφημους παπατζήδες! Να τους κυνηγά η αστυνομία, αλλά αυτοί απτόητοι λίγα μέτρα παρακάτω, να απλώνουν τραπουλόχαρτα τους και να καλούν τους περίεργους να ποντάρουν με χρήματα , που βρίσκεται ο παπάς “ …εδώ παπάς , εκεί παπάς που είναι ο παπάς ;” . Βλέποντας τις κινήσεις τους και με την λογική αυτοί που παρακολουθούσαν ήταν σίγουροι σε ποιο κλειστό τραπουλόχαρτο ήταν ο “παπάς”..

Έλα όμως που η λογική υποχωρούσε μπροστά στην ταχυδακτυλουργία!
Μήπως, λέω μήπως, η λογική στην πολιτική μας ζωή έχει υποχωρήσει στην θεώρηση της εξουσίας ως αυτοσκοπό;
Αυτοσκοπό με κάθε τρόπο και κάθε μέσο;

*Ο Χριστόδουλος Στεφανάδης
Είναι Καθηγητής Καρδιολογίας

 

 

ΠΗΓΗ: protothema.gr