Του Αλέξανδρου Κασιμάτη: Εγκλωβισμένοι

Οι αποδόσεις στα 10ετή ομόλογα παραμένουν στη δύσκολη ζώνη του 4,2% και οι διάφοροι σχεδιασμοί για έξοδο στις αγορές ακυρώνονται αθόρυβα λόγω της συγκυρίας.

Μπορεί η ανησυχία για τις εξελίξεις κυρίως στην Ιταλία και δευτερευόντως στην Τουρκία να δυσχεραίνουν τις προσπάθειες μιας νέας εξόδου στις αγορές, αλλά δεν είναι η αιτία που η χώρα παραμένει στο περιθώριο των αγορών. Η Κυβέρνηση δεν έχει πείσει για την επόμενη ημέρα της Ελλάδας και την προσήλωση στις μεταρρυθμίσεις. Η μοναδική εγγύηση που έχουν οι ξένοι επενδυτές και κατ επέκταση οι αγορές για να εμπιστευτούν τη χώρα είναι το καθεστώς αυξημένης εποπτείας που μας έχει επιβληθεί.

Με την Κυβέρνηση να επισείει σε κάθε ευκαιρία το χαρτί της παροχολογίας για να αποκομίσει πολιτικά οφέλη είναι αναμενόμενο το κόστος δανεισμού να παραμένει σε υψηλά επίπεδα, το χρηματιστήριο να κινείται στα όρια της αδιαφορίας και η οικονομία να είναι ευάλωτη στους εξωτερικούς κλυδωνισμούς.

Οι ασθενικοί ρυθμοί -για χώρα που βγαίνει από πολυετή ύφεση- ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας είναι απόδειξη των προβλημάτων της οικονομίας αλλά και της δυσπιστίας με την οποία μας αντιμετωπίζουν οι ξένοι επενδυτές. Ο βρόχος των μεγάλων πλεονασμάτων και της υπερφορολόγησης δεν επιτρέπει στην οικονομία να αναπνεύσει. Οι προειδοποιήσεις για το αδιέξοδο είναι αλλεπάλληλες και η Κυβέρνηση είτε τις αγνοεί, είτε διαστρεβλώνει συστηματικά την πραγματικότητα προς όφελος της.

Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να επιχαίρει ότι το ποσοστό ανεργίας τον περασμένο Μάιο έσπασε το φράγμα του 20%, αλλά προσπερνά με ευκολία το γεγονός ότι τον Ιούλιο οι απολύσεις ήταν περισσότερες σε σχέση με τις προσλήψεις για πρώτη φορά από το 2015. Συγκεκριμένα το ισοζύγιο προσλήψεων – απολύσεων φέτος τον Ιούλιο ήταν αρνητικό κατά 8.610. Και όλα αυτά έναν μήνα όπου ο τουρισμός καταγράφει υψηλές επιδόσεις, γεγονός που δεν πρέπει να καθησυχάζει καθόλου για το τι θα έρχεται το Φθινόπωρο.

Η διατήρηση των ίδιων προσώπων στο οικονομικό επιτελείο είναι ένα θετικό σήμα προς τις αγορές από την Κυβέρνηση καθώς δεν αιφνιδιάζει. Ωστόσο δεν επαρκεί για να καλύψει την ανησυχία ότι είμαστε στην αρχή ενός κύκλου εκλογικών παροχών και κυρίως για την απουσία ενός σοβαρού αναπτυξιακού σχεδίου για τη χώρα.