Το μεγάλο στοίχημα της Άννας Διαμαντοπούλου

Μεγάλη σχολή πολιτικών στελεχών έχει δημιουργήσει ο χώρος της Κεντροαριστεράς, που διαθέτουν κατά κανόνα μεγάλη εμπειρία και ουσιαστική γνώση στη διαχείριση κρίσεων.

Εργατικά και αποτελεσματικά στελέχη, τα οποία δοκιμάστηκαν σε πολύ κρίσιμες θέσεις και θεσμοθέτησαν σημαντικές μεταρρυθμίσεις, που άλλαξαν τη χώρα. Μάλιστα, μια απλή αριθμητική καταγραφή θα αρκούσε για να καταδείξει ότι τα στελέχη της Δημοκρατικής Προοδευτικής Παράταξης είναι μακράν καλύτερα από εκείνα που διαθέτουν ο ΣΥΡΙΖΑ και η ΝΔ.

Στην κατηγορία των παραπάνω στελεχών ανήκει και η Άννα Διαμαντοπούλου, η οποία, με ισχυρό βιογραφικό και μεταρρυθμίσεις, διεκδικεί τη θέση του ΓΓ του ΟΟΣΑ για λογαριασμό της Ελλάδας.

Η πρώην επίτροπος προκρίθηκε στην τελική τετράδα των υποψηφίων και πλέον όλα είναι ανοιχτά για την τελική επιλογή, που θα ολοκληρωθεί στις 5 Μαρτίου, όπου, εκτός της κας Διαμαντοπούλου, συμμετέχουν η πρώην επίσης Ευρωπαία επίτροπος από τη Σουηδία Cecilia Malmstrom, ο πρώην υπουργός Οικονομικών της Αυστραλίας Mathias Cormann, κι ο Ελβετός αντιπρόεδρος της Blackrock Peter Hildebrandt.

 

Δεδομένου ότι είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που η Ελλάδα διεκδικεί την ηγεσία ενός τόσο σημαντικού διεθνούς οργανισμού, ελάχιστοι περίμεναν την πορεία της Άννας Διαμαντοπούλου στη διαδικασία. Όμως, το «βαρύ» και πολύπλευρο βιογραφικό της, σε συνδυασμό με την άψογη παρουσία σε τηλεακροάσεις, την υποδειγματική δουλειά σε οργανωτικό και επικοινωνιακό επίπεδο, κατέστησαν την ελληνική υποψηφιότητα τη μεγάλη έκπληξη της διαδικασίας.

 

Το γεγονός ότι χρειάζονται τόσοι γύροι αξιολόγησης για να αναδειχθεί ο επικεφαλής του Οργανισμού καταδεικνύει τις δυνατές υποψηφιότητες και το υψηλό επίπεδο του ανταγωνισμού.

 

Η Ελληνίδα υποψήφια Άννα Διαμαντοπούλου πιστεύει στις πιθανότητές της. Το βιογραφικό της μιλά από μόνο του. Προέρχεται από μια μικρή χώρα του Νότου και είναι γυναίκα, την ώρα που η σημερινή ηγεσία του ΟΟΣΑ απαρτίζεται εξ ολοκλήρου από άνδρες, κυρίως από τη Βόρεια ή τη Νότια Αμερική.

Σε συνέντευξη μάλιστα στην ισπανική εφημερίδα El Pais επεσήμανε, μεταξύ άλλων, ότι η προοπτική να ηγηθεί του Οργανισμού μία γυναίκα «θα ισοδυναμούσε με το σπάσιμο μίας ακόμα “γυάλινης οροφής”».