Τελικά, ποιος έδωσε γη και ύδωρ;

Ένα από τα σαθρά επιχειρήματα που έχει εκστομίσει το τελευταίο διάστημα ο ανιστόρητος και ημιμαθής Αλέξης Τσίπρας για την προδοτική Συμφωνία των Πρεσπών είναι ότι «λύνουμε ένα πρόβλημα των τελευταίων 40 χρόνων που επηρέαζε τις σχέσεις μας με τα Σκόπια». Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν το καραβάνι του ΣΥΡΙΖΑ, που τον ακολουθεί, αλλά και διάφοροι «πρόθυμοι» παρακεντέδες που ενδημούν ως σαπρόφυτα στις αυλές των κυβερνοχώρων, οι οποίοι περιμένουν μερικές σταγόνες από το νέκταρ της εξουσίας προκειμένου να δροσίσουν τον στερεμένο πολιτικά οισοφάγο τους.

Επειδή όλος αυτός ο συρφετός επαναλαμβάνει παπαγαλίζοντας τις ημιμαθείς απόψεις που κανοναρχεί ο αρχηγός τους, πρέπει να γνωρίζουν ότι το θέμα με τα Σκόπια και τη δήθεν «Μακεδονία» δεν ανέκυψε πριν από 40 χρόνια αλλά ήδη από τον περασμένο αιώνα και την εποχή του Ίλιντεν και κορυφώθηκε επί Τίτο με τα άθλια σχέδια για τη «Μακεδονία του Αιγαίου». Πάνω σε αυτά τα δεδομένα, στα οποία συνέργησε τότε και το ΚΚΕ (αλλά μετά τα πήρε όλα πίσω), εξυφαίνονται και τα σημερινά σχέδια των Σκοπιανών με την υποστήριξη των μεγάλων δυνάμεων (ΗΠΑ, Γερμανία, Ε.Ε., ΝΑΤΟ) προκειμένου να εμποδίσουν οποιαδήποτε επιρροή της Ρωσίας στα Βαλκάνια.

Σε αυτό το τεράστιο γεωπολιτικό παιχνίδι αναζητήθηκαν κάποια πιόνια από την Ελλάδα προκειμένου να συμπληρώσουν το νέο παζλ που διαμορφώνεται στην περιοχή μας. Τον ρόλο αυτόν ανέλαβαν τα παίξουν ασμένως πρώτα ο πρωθυπουργός και ο τέως υπουργός Εξωτερικών και στη δεύτερη φάση οι βουλευτές που προσέφεραν την ψήφο τους, βωβοί πρωταγωνιστές ενός δράματος, συνεπικουρούμενοι από έναν ετερόκλητο λόχο, ο οποίος ναι μεν δεν είχε δικαίωμα ψήφου αλλά έπαιζε τον ρόλο της ντουντούκας στα διάφορα Μέσα Ενημέρωσης.

Αυτή είναι η μοναδική αλήθεια γιατί, όπως είπε και ο Μίκης Θεοδωράκης, ο οποίος παρουσίασε για πολλοστή φορά την πραγματική διάσταση της ανύπαρκτης αυτής ιστορίας, «το Σκοπιανό είναι ένα θέμα που δεν χρειάζεται να λυθεί γιατί για την Ελλάδα είναι λυμένο». Όσοι διάβασαν ελάχιστη Ιστορία (σε αυτούς, βέβαια, δεν συμπεριλαμβάνεται ο Τσίπρας και πολλά άλλα αγράμματα μειράκια του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία αυτοαποκαλούνται «αριστεροί»), πρέπει να γνωρίζουν ότι η αρχή του νήματος για το δήθεν Μακεδονικό Ζήτημα ξεκινά το 1943.

Τότε, τον Οκτώβριο του 1943 στην Καστοριά και τον Νοέμβριο του ίδιου έτους στη Φλώρινα, ιδρύθηκε το ΣΝΟΦ (Σλαβομακεδονικό Λαϊκό «Απελευθερωτικό Μέτωπο – Stanjano Makedonski Nadorno Ostoboditelen Front). Το κίνημα αυτό δημιουργήθηκε μετά από συνεννόηση του Τίτο από την πλευρά της Γιουγκοσλαβίας και τους Svetorar Vukmanovic – Tempo, με τη στρατιωτική ηγεσία του ΕΛΑΣ και την πολιτική ηγεσία του ΚΚΕ, τον Ιούλιο – Αύγουστο του 1943.

Μετά την ίδρυση του ΣΝΟΦ, οι Γιουγκοσλάβοι προσπάθησαν αφενός να δημιουργήσουν εθνική σλαβομακεδονική συνείδηση στους σλαβόφωνους που ζούσαν στην Ελλάδα και αφετέρου επιδόθηκαν στη στρατολόγηση των σλαβόφωνων υπέρ των δυνάμεων του Τίτο. Η ΣΝΟΦ για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας καθόρισε εχθρική στάση κατά της OXPANA του Κάλτσεφ, στην πραγματικότητα όμως υπήρχε στενή συνεργασία μεταξύ των δύο οργανώσεων. Άλλωστε τα καλύτερα στελέχη της ΣΝΟΦ ήταν πρώην στελέχη της ΟΧΡΑΝΑ.

Επισημαίνουμε ότι η ΟΧΡΑΝΑ (βουλγαρικά OXPAHA, δηλαδή «προστασία») ήταν ένοπλα αποσπάσματα που οργανώθηκαν από κλάδους της πρώην εσωτερικής Επαναστατικής Οργάνωσης (ΕΜΕΟ- ΒΜΡΟ, το βρίσκουμε και σήμερα στα Σκόπια) που αποτελούνταν από σλαβόφωνο πληθυσμό, ο οποίος τασσόταν υπέρ της Βουλγαρίας στο κατεχόμενο από τους Ναζί γεωγραφικό διαμέρισμα της Μακεδονίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου με επικεφαλής αξιωματικούς του βουλγαρικού στρατού. Η Βουλγαρία στόχευε στην κατάληψη της Θεσσαλονίκης και της Δυτικής Μακεδονίας υπό την ιταλική και γερμανική κατοχή και ήλπιζε να επηρεάσει τους 80.000 περίπου Σλάβους που ζούσαν εκείνη την περίοδο σε αυτήν την περιοχή.

Η εμφάνιση ανταρτών στις περιοχές αυτές έπεισε τον Άξονα να επιτρέψει τον σχηματισμό των αποσπασμάτων ωστόσο τέλη του 1944, όταν οι Ναζί έχαναν τον πόλεμο, πολλοί σλαβόφωνοι συνεργάτες των Γερμανών, μέλη της ΟΧΡΑΝΑ και συντάγματα εθελοντών του ΕΜΕΟ, εντάχθηκαν στο νεοσύστατο κομμουνιστικό ΣΝΟΦ. Πρέπει να σημειωθεί ότι η ίδρυση του ΣΝΟΦ είχε την έγκριση της Κ.Ε. του ΕΑΜ, το ΚΚΕ όμως ήταν προσεκτικό απέναντι στις κινήσεις της νέας οργάνωσης και αργότερα διαφώνησε με την πολιτική των Σκοπίων -πάντα με την προτροπή του Τίτο- να ονομασθούν Μακεδονία.

Όλα αυτά που προαναφέρθηκαν (γιατί υπάρχει και συνέχεια μετά τη λήξη του ελληνικού Εμφυλίου του 1949) καταδεικνύουν ένα και μόνο πράγμα: ότι οι σλαβόφωνοι, οι βουλγαρόφωνοι κι άλλες φυλές που ζούσαν σε ταραγμένες εποχές στα βόρεια σύνορα της Ελλάδος και πολλοί από αυτούς αποτέλεσαν τον κορμό του κράτους των Σκοπίων, δεν είχαν καμία απολύτως σχέση με ελληνική καταγωγή και πολύ περισσότερο με την αρχαία Μακεδονία του Φιλίππου και του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Εάν σήμερα κάποιοι φαντασιώνονται μια τέτοια καταγωγή, είναι τιμή για τη χώρα μας που έχει ιστορία χιλιάδων χρόνων και η γλώσσα που μιλούν οι Έλληνες είναι ελληνική, όπως την δημιούργησαν, την δίδαξαν και την συνέγραψαν κολοσσοί του πνεύματος, οι οποίοι μετέδωσαν τα φώτα του πολιτισμού στα πέρατα της οικουμένης. Και σε όποιον δεν αρέσουν αυτές οι αλήθειες, μπορούν να είναι βυθισμένοι μέσα στη μιζέρια τους και την ψευτιά τους. Δεν μπορούν όμως να ξεπουλάνε τον εθνικό θησαυρό άκριτα και επιπόλαια. Όπως έλεγε ο τραγικός ποιητής Σοφοκλής (496-406 π.Χ.): «Να λες πάντα την αλήθεια γιατί είναι ταπεινωτικό για τον ελεύθερο άνθρωπο να θεωρείται ψεύτης…»