Τα Παιδιά από την Πάτρα: «Δεν καβαλήσαμε ποτέ το καλάμι…»

«Η λαϊκή μουσική εκφράζει τον μέσο Έλληνα και είναι η κουλτούρα  της χώρας μας, που δεν πρόκειται να εξαφανιστεί»

 

Στην Πέννυ  Κροντηρά

 Τα δύο από τα πέντε μέλη του διαχρονικού συγκροτήματος τα Παιδιά απ΄ την Πάτρα, ο Χρήστος Παπαδόπουλος και ο Βαγγέλης Δεληκούρας, ύστερα από αποχή είκοσι δύο ετών επιστρέφουν στον τόπο που ξεκίνησαν την πορεία τους στην Πάτρα στο μουσικό κέντρο Χάραμα να προσφέρουν στο κοινό όμορφες μουσικές βραδιές μαζί με την Νάντια Μπουλέ.

Ο Βαγγέλης Δεληκούρας και ο Χρήστος Παπαδόπουλος μιλούν στο «Κ» για την κοινή και μη πορεία τους όλα αυτά τα χρόνια, αλλά και για τη μεγάλη αγάπη τους, την μουσική!

Μιλήστε μας λίγο για την ιστορία του συγκροτήματος.

Β.Δ.: Όλα ξεκίνησαν από μια παρέα φοιτητών που μεταξύ ερασιτεχνισμού και επαγγελματισμού ξεκίνησαν να παίζουν σε φοιτητικά στέκια στην Πάτρα. Ένα από αυτά τα στέκια ήταν η «Άνθεια» του Στέφανου Οικονόμου και μετά το όραμα του, το Χάραμα.

Χ.Π.: Ο πρώτος δίσκος «Αφιερωμένο εξαιρετικά» με την μεγάλη επιτυχία «Δεν θέλω τη συμπόνια κανενός» ήρθε το 1983 και τότε το συγκρότημα αποκτά το όνομά του και νονός είναι ο Βαγγέλης Δεληκούρας. Η πρώτη μας δουλειά πούλησε 350.000 δίσκους. Από το 1984 μέχρι το 1988 εμφανιστήκαμε στο ιστορικό κέντρο Πανόραμα. Το 1986 με τον Σταμάτη Κόκκοτα, το 1987 με τη Ρίτα Σακελλαρίου. Οι πρώτοι τέσσερις δίσκοι του συγκροτήματος μέσα σε τρία χρόνια πούλησαν πάνω από 700.000 αντίτυπα και ακόμη πουλάνε τα CD  αφού χαρακτηριστήκαμε το μακροβιότερο συγκρότημα της Ελλάδος στο λαϊκό τραγούδι.

 

ΤΟ «ΜΥΑΛΟ», Η «ΦΩΝΗ» ΚΑΙ Η»ΨΥΧΗ»

Ποια η πινελιά του κάθε μέλους που έκανε το συγκρότημα ξεχωριστό;

Β.Δ.: Εδώ θα χρησιμοποιήσουμε τα λόγια ενός κορυφαίου, του Άκη Πάνου. Όπως είπε χαρακτηριστικά ο Άκης Πάνου, εγώ ήμουν το μυαλό, ο Λάμπρος Καρελάς η φωνή και ο Χρήστος Παπαδόπουλος η ψυχή.

Ποιο τραγούδι πιστεύετε ότι αγάπησε περισσότερο ο κόσμος και ποιο εσείς;

ΧΠ..: Ο κόσμος αγάπησε το «Δεν θέλω τη συμπόνια κανενός» σε στίχους Στράτου Ατταλίδη και μουσική Άκη Πάνου. Ωστόσο μεγάλες επιτυχίες έγιναν και τραγούδια όπως: «Αλήτης», «Λαϊκό τσα-τσα», «Σε ζητώ», «Πίνω μπύρες», «Ο τρελός», «Ο Αλέφαντος», «Δε χρωστάω», «Έτσι γουστάρω εγώ» κ.ά. Σε  εμένα προσωπικά μου αρέσει το τραγούδι «ο Άνεμος» που έδωσα το 2008 στον Γιώργο Νταλάρα.

Μία στιγμή-περιστατικό που έχει χαραχτεί στη μνήμη σας από την πορεία του συγκροτήματος;

Β.Δ.: Η ιαχή του κόσμου, από 80.000 άτομα, όταν παίξαμε τις πρώτες νότες του «Δεν θέλω τη συμπόνια κανενός» στη συναυλία της Ε.Μ.Σ.Ε. στο Ολυμπιακό Στάδιο το 1986.

Πώς νιώσατε όταν διαλύθηκε η συνεργασία σας και ποια τα συναισθήματά σας σήμερα με τη «μερική» επανένωση;

Χ.Π.: Σίγουρα όταν διαλυθήκαμε ένιωσα μεγάλη ανασφάλεια. Για να πω την αλήθεια, εγώ μέχρι το ΄88 δεν είχα τραγουδήσει ποτέ σε μικρόφωνο, γιατί είχαμε τρεις καταπληκτικές φωνές, Βαγγέλη Δεληκούρα, Λάμπρο Καρελά, Αργύρη Παπαγεωργίου. Το ’88 πήγα στο Βερολίνο για να μάθω να τραγουδάω, τουλάχιστον, κακοποιώντας τα αυτιά των Γερμανών.  Οπωσδήποτε είμαι χαρούμενος που μετά από 22 χρόνια έχω πείσει τον Βαγγέλη Δεληκούρα να εμφανιστεί ξανά δίπλα μου, και μάλιστα στην Πάτρα, την πόλη ορόσημο που ξεκινήσαμε.

Τι να περιμένουμε από τις εμφανίσεις σας;

Β.Δ.: Οι εμφανίσεις μας στο Θερινό Χάραμα -έναν από τους καλύτερους μουσικούς χώρους που έχει η χώρα- θα περιλαμβάνουν τις επιτυχίες μας ενορχηστρωμένες από τον μουσικό  Johnny Ανδριόπουλο, με συνοδεία 12μελούς ορχήστρας που περιλαμβάνει τέσσερα πνευστά, σε ένα σχήμα με έθνικ προσέγγιση, σύγχρονη διάθεση και σκηνοθετική επιμέλεια του Διονύση Βούλτσου.

Η ΞΕΧΩΡΙΣΤΗ ΝΑΝΤΙΑ ΜΠΟΥΛΕ

Πώς επιλέξατε να είναι μαζί σας η Νάντια Μπουλέ; Τι πιστεύετε ότι θα προσφέρει στο σχήμα;

Χ.Π.: Τη Νάντια Μπουλέ την είδα πέρυσι σε μια μουσική σκηνή με τον Μανώλη Λιδάκη. Mου άρεσε σαν τραγουδίστρια και ξεχώρισα την ιδιαίτερη ερμηνεία της στο τραγούδι «Un ano de Amor» από ταινία του Αλμοδόβαρ. Εκτιμώ πως είναι μία πολύ καλή επιλογή του κ. Οικονόμου για το Θερινό Χάραμα.

Ποια τα επαγγελματικά σας σχέδια; Να περιμένουμε το χειμώνα κάποια σειρά εμφανίσεων στην Αθήνα;

Χ.Π.: Για αυτό το καλοκαίρι ετοιμάζω τη μουσική στην τηλεοπτική σειρά «Προδοσίες» που θα προβληθεί από το Σκάι. Πρόκειται για μια μεγάλη παραγωγή, 40 επεισοδίων, με γυρίσματα στην Κύπρο και σκηνοθέτη τον Στράτο Μαρκίδη. Αυτή την εποχή γράφω για τον Γιώργο Μαρίνη και είμαι πολύ χαρούμενος που γράφω μουσική για ένα δίσκο με γνήσιο λαϊκό τραγούδι. Τώρα για το αν μετακομίσει το σχήμα της Πάτρας στην Αθήνα είναι νωρίς ακόμη να ξέρουμε…

Πιστεύετε ότι η γνήσια λαϊκή μουσική τείνει να εξαφανισθεί;

Χ.Π.: Η λαϊκή μουσική εκφράζει τον μέσο Έλληνα  και είναι η κουλτούρα  της χώρας μας, που δεν πρόκειται να εξαφανιστεί. Απλά εμφανίζεται την κάθε εποχή με διαφορετικό τρόπο και εκφράζεται από εκάστοτε καινοτόμους δημιουργούς όπως ο Τσιτσάνης το ’40, ο Μίκης Θεοδωράκης το ’60. Έτσι και σήμερα νεαρά παιδιά που παράγουν λαϊκό τραγούδι, θα είναι οι καινοτόμοι της εποχής μας.

Γιατί σας αγαπάει τόσο πολύ ο κόσμος; Τι το διαφορετικό πιστεύετε ότι συναντά σε εσάς;

Β.Δ.: Πιστεύω πως ένα σημαντικό χαρακτηριστικό μας είναι το ότι ακόμα και την εποχή των μεγάλων επιτυχιών ήμασταν απλοί με τον κόσμο, άμεσοι και προσιτοί. Δεν «καβαλήσαμε ποτέ το καλάμι», που λέμε.

Πώς ήταν όλα αυτά τα χρόνια μετά τη διάλυση του συγκροτήματος η πορεία σας; Αισθανόσασταν ότι κάτι λείπει;

Χ.Π.: Σίγουρα μου έλειπαν οι σπουδαίες φωνές και οι στιγμές του συγκροτήματος «Τα παιδιά από την Πάτρα», αλλά μου έκανε και ένα καλό καθώς συνέχισα  δημιουργώντας τη δική μου πορεία. Με τα «παιδιά» ήταν όλα πιο εύκολα λόγω των μεγάλων επιτυχιών. Μόνος εργάστηκα σκληρά για να έχω φτάσει σήμερα στο επίπεδο να μετρώ, μεταξύ άλλων, τη σύνθεση μουσικής για 15 ελληνικά σίριαλ και 4 ταινίες.

Πώς αισθάνεστε που θα είστε και πάλι μαζί στην σκηνή;

Χ.Π.:  Όλα αυτά τα χρόνια μου έλειψε το τέμπο του Βαγγέλη Δεληκούρα στην κιθάρα. Μεταξύ μας τον θεωρώ τον καλύτερο τεμπίστα στη χώρα.

Β.Δ.: Είναι σίγουρα μια ξεχωριστή στιγμή, συγκινητική  και ιδιαίτερα αφού πρόκειται για την Πάτρα, την πόλη από όπου ξεκινήσαμε. Όσο για το ποιος με έκανε να πω το «ναι» είναι ο Χρήστος Παπαδόπουλος που με έπεισε!