Συνταγματική αναθεώρηση με ήττες και φθορές για την κυβέρνηση

Δεν πέρασε η πρόταση για εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας από το λαό – Με οριακή πλειοψηφία οι αλλαγές στις σχέσεις Κράτους – Εκκλησίας – Τι θα γίνει τώρα με τις αλλαγές στο Σύνταγμα – Πώς διαμορφώνονται οι πολιτικές ισορροπίες

Επώδυνη ήττα στο ζήτημα της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας και πολιτική φθορά για την θρησκευτική ουδετερότητα είναι τα αποτελέσματα που εισέπραξε η πλειοψηφία από την πρώτη ψηφοφορία στην Βουλή για την Συνταγματική Αναθεώρηση.

Η πρόταση για αναθεώρηση του άρθρου 30 προκειμένου η εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας να γίνεται και από τον λαο έλαβε 148 θετικές ψήφους που σημαίνει ότι τουλάχιστον 3 βουλευτές της κυβερνητικής πλειοψηφίας έδωσαν αρνητική ψήφο. Αντιθέτως, το άρθρο 32 για την αποσύνδεση της διάλυσης της Βουλής από την εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας ψηφίστηκε από την ευρύτερη πλειοψηφία καθώς έλαβε 221 υπερ, 46 κατά και 3 παρών.

Ως πολιτική ήττα για την κυβέρνηση καταγράφεται και η οριακή ψήφιση της δεύτερης εμβληματικής πρότασης του ΣΥΡΙΖΑ για την καθιέρωση της θρησκευτικής ουδετερότητας. Η δεύτερη καταμέτρηση έδειξε πως η πρόταση λαμβάνει μόλις 151 θετικές ψήφους, ενώ η δημοσίευση του ονομαστικού καταλόγου θα δείξει οτι η έγκρισή της έγινε από ανεξάρτητους βουλευτες, καθώς αρκετοι εκ του ΣΥΡΙΖΑ καταψήφισαν.

Σε καθε περίπτωση, ακομα και αν η πρόταση καταφέρει να λάβει 151 και στην δεύτερη ψηφοφορία, ειναι σχεδόν σίγουρο πως θα ακυρωθεί στην επόμενη Βουλή, είτε εκλεγεί η ΝΔ είτε ο ΣΥΡΙΖΑ. Και αυτο γιατι η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση διαφωνεί, ενώ, αν υποθέσουμε οτι ο ΣΥΡΙΖΑ επανεκλεγεί, τότε στην επόμενη θα χρειαστεί 180, για να την αναθεωρήσει.

Συνολικά, από τις 36 προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ, το «πράσινο» φως για να περάσουν στην δεύτερη ψηφοφορία που θα διεξαχθεί στις 14 Μαρτίου έλαβαν οι 32, καθώς εκτός από το άρθρο 30 καταψηφίστηκαν και τα άρθρα 34, 35 και 41 που σχετίζονται με επιμέρους θέματα της εκλογής του ανώτατου πολιτειακού άρχοντα.

Να σημειωθεί ότι τα άρθρα που καταψηφίζονται δεν θα μετέχουν στην δεύτερη ψηφοφορία.

Σε κάθε περίπτωση, εάν το άρθρο 32 λάβει και στις 14 Μαρτίου τουλάχιστον 180 θετικές ψήφους τότε η πλειοψηφία της επόμενης Βουλής θα μπορεί να αλλάξει το περιεχόμενό του κατά το δοκούν. Ακόμα όμως και αν υιοθετηθεί η άποψη του Μεγάρου Μαξίμου πως η παρούσα Βουλή δεσμεύει την επόμενη και για το περιεχόμενο των υπο αναθεώρηση διατάξεων, είναι σίγουρο ότι η επόμενη πλειοψηφία δεν θα έχει λάβει άδεια για να προωθήσει διαδικασίες άμεσης εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από το λαό.

Εκτός αυτών: Ευρύτατη πλειοψηφία 237 βουλευτών έλαβε το άρθρο 62 για τον περιορισμό της πρόνοιας της βουλευτικής ασυλίας, το άρθρο 86 με 253 ψήφους για την ποινική ευθύνη υπουργών και το 101Α για τις ανεξάρτητες αρχές.

Πάντως, το αποτέλεσμα αποτυπώνει την έλλειψη διάθεσης για συναίνεση που χαρακτήρισε την συζήτηση που προηγήθηκε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής. Κυρίως διαφαίνεται πως χάνεται μία ακόμα ευκαιρία για να αλλάξει ο κορυφαίος θεσμικός χάρτης της χώρας με τρόπο που θα έθετε σε προοδευτική, αναπτυξιακή και εκσυγχρονιστική τροχιά το κράτος, την κοινωνία, την Παιδεία και το περιβάλλον.

Η πλειοψηφία που έχει και την πρωτοβουλία των κινήσεων επέλεξε να φέρει την κορυφαία θεσμική διαδικασία στο τέλος της συνταγματικής της θητείας, σε προεκλογική περίοδο, υπονομεύοντας κάθε προοπτική πολιτικών συνεργειών προκειμένου να αποκομίσει εντυπώσεις και μικροπολιτικά οφέλη. Υπό αυτά τα δεδομένα η αξιωματική αντιπολίτευση επικεντρώθηκε σε εκείνα τα άρθρα που για στρατηγικούς λόγους ήθελε να λάβουν αυξημένη πλειοψηφία 180 βουλευτών, θεωρώντας ότι στην επόμενη Βουλή θα έχει την πλειοψηφία.

Για τον λόγο αυτό, από τις 36 προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ μόλις πέντε έλαβαν την κοινή στήριξη ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ, που σημαίνει ότι αν η στήριξη επιβεβαιωθεί και στην 2η ψηφοφορία, στην επόμενη βουλή θα αρκούν 151 βουλευτές για να αλλάξουν το περιεχόμενό τους.

Επίσης, τρεις από τις πέντε προτάσεις αφορούν την τροποποίηση των ρυθμίσεων για την βουλευτική ασυλία, την ποινική ευθύνη των υπουργών και τις ανεξάρτητες αρχές που ούτως ή άλλως αποτελούν λαϊκή απαίτηση τα τελευταία χρόνια, ενώ τα υπόλοιπα έχουν να κάνουν με την αποσύνδεση της εκλογής του Προέδρου της Δημοκρατίας από την διάλυση της Βουλής.

Η πλειοψηφία των υπόλοιπων προτάσεων ξεπέρασε οριακά τις 151 ψήφους ή καταψηφίστηκε που σημαίνει ότι είναι εξαιρετικά δύσκολο στην επόμενη Βουλή οι προτάσεις αυτές να αναθεωρηθούν.