Σβήστε χρέη, διευκολύνετε επενδύσεις

Του Γρηγόρη Νικολόπουλου

Tα μέτρα ψηφίστηκαν από τους κυβερνητικούς βουλευτές, οι ξένοι ικανοποιήθηκαν και θα μας δώσουν τη θετική αξιολόγηση εγκρίνοντας και τις εκταμιεύσεις των δόσεων για να ανασάνει λίγο η οικονομία, οι συνδικαλιστές του Δημοσίου εκπλήρωσαν την υποχρέωσή τους προς το ποίμνιο των δημοσίων υπαλλήλων να διαμαρτυρηθούν εντόνως, η αντιπολίτευση ζήτησε ξανά εκλογές, το σύνολο των βουλευτών έδωσε μια μεγάλη παράσταση με πολλές βρισιές και ειρωνείες ένθεν κακείθεν στα έδρανα της Βουλής και η χώρα ετοιμάζεται για το υπέροχο ελληνικό καλοκαίρι με εκατομμύρια τουρίστες να έρχονται για να απολαύσουν τον ήλιο και τη θάλασσα χρηματοδοτώντας την οικονομία και κυρίως την παραοικονομία μας.

Τι απέμεινε από όλα αυτά;

Ενα τεράστιο βάρος σε μισθωτούς, συνταξιούχους και ελεύθερους επαγγελματίες, οι οποίοι θα πρέπει να πληρώσουν υπέρογκα ποσά σε Εφορία, ασφαλιστικά ταμεία και δήμους. Τα οποία ασφαλώς και δεν μπορούν να δώσουν, οπότε απειλούνται με κατάσχεση των τραπεζικών τους λογαριασμών και των ακινήτων τους. Ετσι, το δημόσιο χρέος θα μεταβληθεί σε ιδιωτικό, δηλαδή αντί να χρωστάει το κράτος θα χρωστάνε οι πολίτες. Μεταβίβασε τα δικά του χρέη στους Ελληνες φορολογούμενους πνίγοντας κάθε οικονομική δραστηριότητα. Η μεσαία τάξη έχει διαλυθεί και όσοι επιβίωσαν νιώθουν τώρα ότι και το δικό τους τέλος πλησιάζει, καθώς τα υπερβολικά πλεονάσματα που μάζεψε η κυβέρνηση από τους φόρους δεν αρκούν επειδή δεν μειώνονται οι αντίστοιχες δαπάνες του Δημοσίου.

Η καταστροφή, λοιπόν, των μικροεπιχειρηματιών, των ελεύθερων επαγγελματιών, των «πλούσιων» μισθωτών και των συνταξιούχων θα συνεχίζεται με αμείωτους ρυθμούς εφόσον δεν γίνονται οι μεταρρυθμίσεις που θα μείωναν τις σπατάλες και τις άχρηστες δαπάνες. Κατά μια διαβολική σύμπτωση οι επιδιώξεις των ακραίων καπιταλιστών της Δύσης, δηλαδή των δανειστών μας, και των ριζοσπαστών αριστερών που μας κυβερνούν, συγκλίνουν στον Ελληνα μικρομεσαίο και στον ελεύθερο επαγγελματία. Οι ξένοι θεωρούν ότι η δομή της ελληνικής επιχειρηματικότητας πρέπει να αλλάξει και αντί να έχουμε εκατοντάδες χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις, πρέπει να αποκτήσουμε μερικές μεγάλες και πολλές πολυεθνικές. Οι κυβερνώντες μισούν τους μικρομεσαίους επιχειρηματίες και τους ελεύθερους επαγγελματίες. Ετσι και οι μεν και οι δε έχουν τον ίδιο στόχο, τη μεσαία τάξη της Ελλάδας, αυτόν που έχει εισόδημα 30.000 ευρώ. Αυτή όμως η τάξη εισοδήματος καθόλου μεσαία δεν είναι σε σύγκριση με τα διεθνή κριτήρια, αφού η οικονομική της ευρωστία αντιστοιχεί στην οικονομική δύναμη ενός μπακάλη μιας φτωχογειτονιάς των Παρισίων ή στις 25.000 λίρες τον χρόνο που παίρνει ως πρώτο μισθό ο απόφοιτος ενός καλού αγγλικού πανεπιστημίου.

Αν υποθέσουμε, όμως, ότι ο στόχος της διάλυσης της μεσαίας τάξης και της μικρής επιχειρηματικότητας επιτευχθεί, τι θα την αντικαταστήσει; Ασφαλώς όχι οι μεγάλες επιχειρήσεις που δεν υπάρχουν και ούτε θα φτιαχτούν. Δεν υπάρχει δυνατότητα να πάμε σε αυτό το οικονομικό μοντέλο διότι εκτός του ότι δεν έχουμε την κουλτούρα και την παράδοση σε τέτοιου είδους επιχειρήσεις, δεν υπάρχει καν το νομικό, το φορολογικό, το χρηματοδοτικό πλαίσιο για να δημιουργηθούν αυτές. Οποιος σκέφτεται σήμερα να ανοίξει μια οποιαδήποτε επιχείρηση, μετά τον πρώτο ενθουσιασμό που του προσφέρει απατηλά η ιδέα και οι προοπτικές της, προσγειώνεται στα κράσπεδα της ελληνικής πραγματικότητας, που είναι η απίστευτη γραφειοκρατία, οι υπέρογκοι φόροι, η απόλυτη έλλειψη χρηματοδότησης και η χαμηλή ζήτηση λόγω οικονομικής εξάντλησης των καταναλωτών. Κάθε ευρώ θεωρητικού κέρδους που θα έβγαζε με πολύ μεγάλο κόπο και αγωνία, θα το έπαιρνε το κράτος για φόρους, ασφαλιστικές εισφορές, χαράτσια και λαδώματα. Οσον αφορά δε τους μεγάλους επενδυτές, φτάνει να ρίξουμε μια ματιά για να καταλάβουμε τι γίνεται σήμερα με το Ελληνικό, να αναλογιστούμε πόσα χρόνια παιδευόταν ο πανίσχυρος Ελληνας εφοπλιστής Βασίλης Κωνσταντακόπουλος για να φτιάξει το «Costa Navarino», να δούμε την επένδυση της Ελληνικός Χρυσός στις Σκουριές, τις περιπέτειες των Κινέζων στον ΟΛΠ, την κατάληξη που είχαν οι διαγωνισμοί των τηλεοπτικών αδειών και ποιοι ήταν οι υποψήφιοι αγοραστές, αλλά και ποιοι είναι αυτοί οι «μεγάλοι επιχειρηματίες» που διεκδικούν τώρα τη χώρα.

Το μέλλον, λοιπόν, σήμερα δεν προδιαγράφεται ευοίωνο και για να γίνει καλύτερο πρέπει να σταματήσει ο διωγμός του μικρομεσαίου επιχειρηματία και του ελεύθερου επαγγελματία και να διευκολυνθούν οι μεγάλες επενδύσεις.  Για να γίνει αυτό χρειάζεται ένας νόμος που να μειώνει τα χρέη των πολιτών, τα οποία είτε δημιουργήθηκαν άδικα είτε δεν μπορούν να πληρωθούν, και να διευκολύνει τις επενδύσεις των μεγάλων επιχειρηματιών περιορίζοντας το κόστος της γραφειοκρατίας, τους φόρους και τις καθυστερήσεις στην υλοποίηση των επενδύσεων.
Δεν θα μας τον φτιάξουν οι δανειστές αυτόν τον νόμο, ούτε θα τον δούμε στο μνημόνιο. Είναι δική μας δουλειά και πρωτίστως προτεραιότητα της κυβέρνησης για να ξεκινήσει ξανά η οικονομία και να αποκατασταθεί η ομαλή ζωή της κοινωνίας.

 

ΠΗΓΗ: protothema.gr