Στο τραπέζι η προνομοθέτηση μέτρων για να επιστρέψει η τρόικα στην Αθήνα

Του Βασίλη Γεώργα

Τελεσιγραφικού χαρακτήρα αναμένεται ότι θα είναι η απάντηση του αποψινού Eurogroup για την Αθήνα. Οι υπουργοί Οικονομικών της ευρωζώνης είναι πολύ πιθανό να θέσουν ως προϋπόθεση για την επιστροφή της τρόικας στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων την προνομοθέτηση συγκεκριμένων μέτρων -τουλάχιστον αυτών που έχουν ήδη συμφωνηθεί- και μια νέα γραπτή δέσμευση της ελληνικής κυβέρνησης ότι θα τηρήσει μέχρι κεραίας τη συμφωνία.

Τα «προαπαιτούμενα» αυτά εκ μέρους των χωρών μελών της ευρωζώνης θα είναι τα ελάχιστα ώστε να δημιουργηθούν προϋποθέσεις επίτευξης τουλάχιστον της τεχνικής συμφωνίας στο άτυπο Eurogroup της 7ης Απριλίου. Θα χρησιμοποιηθούν παράλληλα ως μοχλός πίεσης προς την ελληνική πλευρά προκειμένου να ξεμπλοκάρει η διαπραγμάτευση στα εργασιακά, το ενεργειακό και τις περικοπές στις συντάξεις από το 2019, τα οποία αποτελούν αυτή τη στιγμή τα δύσκολα κομμάτια της συμφωνίας.

Η κυβέρνηση από την πλευρά μέσω των  παρασκηνιακών επαφών του Ευκλείδη Τσακαλώτου και της Έφης Αχτσιόγλου στο περιθώριο του αποψινού Eurogroup, και των συναντήσεων του Αλέξη Τσίπρα στη Ρώμη (25/3) θα παίξει το τελευταίο της χαρτί για μια λιγότερη επώδυνη συμφωνία, ζητώντας επί της ουσίας από τους ευρωπαίους εταίρους να ασκήσουν πίεση στο ΔΝΤ προκειμένου να «κάνει μερικά βήματα πίσω» στις απαιτήσεις που έχει στα εργασιακά. Το θέμα των εργασιακών είναι το τελευταίο καταφύγιο που έχει απομείνει στην κυβέρνηση προκειμένου να δικαιολογήσει τη διαφορά της από τις προηγούμενες κυβερνήσεις που έκαναν διαχείριση του μνημονίου, καθώς σε όλα τα υπόλοιπα αφηγήματα δεν έχει επιτύχει τους σκοπούς της. Έχει αποδεχθεί τη μείωση του αφορολόγητου, έχει πει το ναι στην νέα περικοπή των συντάξεων, έχει δεχθεί ότι τα δυνητικά αντίμετρα δεν μπορούν να είναι επιδοματικού χαρακτήρα, αλλά χρειάζεται κάποιο «κίνητρο» για να υποστηρίξει τη θέση της στο εσωτερικό ως εκείνη που κέρδισε το ΔΝΤ στον αγώνα κατά των νεοφιλελεύθερων πολιτικών του Ταμείου.

Οι εκτιμήσεις που καλλιεργούσε το κυβερνητικό επιτελείο πως οι δανειστές θα «έδιναν κάτι στον Τσίπρα είτε μέσω των αντιμέτρων είτε μέσω της επαναφοράς των συλλογικών συμβάσεων» για να μπορέσει να υποστηρίξει την επώδυνη συμφωνία στην κοινοβουλευτική του ομάδα, προς το παρόν διαψεύδονται. Αυτό με τη σειρά του επιστρέφει την πολιτική πίεση πίσω στη συγκυβέρνηση εντός της οποίας κερδίζουν εκ νέου έδαφος απόψεις για πρόωρη προσφυγή στις κάλπες, παρότι και αυτή τη φορά πρόκειται για μια συζήτηση η οποία αποσκοπεί στο να μεταφέρει την πίεση στο Παρίσι και το Βερολίνο και να συσπειρώσει τους βουλευτές του κυβερνητικού σχηματισμού.

Σε κάθε περίπτωση απόψε το απόγευμα δεν είναι μια μέρα που πρέπει κανείς να περιμένει τη «συγκατάβαση» των ευρωπαίων υπουργών Οικονομικών στο δράμα του Ευκλείδη Τσακαλώτου αλλά μάλλον το αντίθετο, την κορύφωση δηλαδή των πιέσεων ώστε η ελληνική κυβέρνηση να πάρει εγκαίρως το χαρτί της συμφωνίας που βρίσκεται εδώ και καιρό στο τραπέζι και να ξεκινήσει να την υλοποιεί.

Το αποψινό Eurogroup –το 4ο από τον Δεκέμβριο που ήταν το πρώτο ορόσημο ολοκλήρωσης της αξιολόγησης- μπορεί να μην έχει πλέον τον χαρακτήρα του «καθοριστικού» που του είχε προσδώσει η κυβέρνηση ισχυριζόμενη ότι θα έκλεινε το Staff Level Agreement, θα είναι όπως κομβικής σημασίας. Και αυτό γιατί έχουμε ήδη μπει σε ένα εξαιρετικά κρίσιμο σημείο όπου η παράταση της διαπραγμάτευσης ασκεί καταλυτική επιρροή στην ίδια την οικονομία.

Οι διαρκείς εκροές κεφαλαίων από το τραπεζικό σύστημα και οι ενδείξεις επιστροφής στην ύφεση τους τελευταίους μήνες καθιστούν επιτακτική την ανάγκη να δοθεί ένα στίγμα ότι η αξιολόγηση πρέπει να τελειώσει πάσει θυσία τον Απρίλιο ή στη χειρότερη περίπτωση τον Μάιο γιατί από τούδε και στο εξής οι εξελίξεις στην οικονομία μπορεί να είναι τόσο γρήγορες και καταλυτικές που όχι μόνο θα χαθεί το τελευταίο παράθυρο ευκαιρίας ένταξης στην ποσοτική χαλάρωση, αλλά θα τεθεί εν αμφιβόλω η υλοποίηση του ίδιου του προγράμματος και πριν το καλοκαίρι θα ξεκινήσουμε να συζητούμε για τέταρτο μνημόνιο.

ΠΗΓΗ: liberal.gr