Στα χέρια της Τουρκίας η λύση του Κυπριακού!

 Του Κωνσταντίνου Λουκόπουλου

Μπορεί η Τουρκία να πέτυχε με μία διαδικασία να μετατρέψει ένα διεθνές πρόβλημα κατοχής, εισβολής και παράνομου εποικισμού σε διακοινοτική διαφορά αλλά στην ουσία αυτή η ίδια είναι η οποία διαπραγματεύεται με τον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας κ. Νίκο Αναστασιάδη και αυτή η ίδια είναι η οποία έχει στα χέρια της το κλειδί της λύσης!

Φθάσαμε λοιπόν στην πολυμερή της Γενεύης. Δεν θα επαναλάβω όσα έχουν γραφεί από πολλούς από εμάς για τα στρατηγικά λάθη που διαπράχθηκαν και μας οδήγησαν σήμερα στα πρόθυρα μίας διαφαινόμενης πιεστικής και κακής… λύσης! Η Άγκυρα όμως δια στόματος του κατοχικού Τ/Κ ηγέτη κ. Akinci ζητάει όλο και περισσότερα και ξανά… όλο και περισσότερα. Συνεχίζει τον αλαζονικό  της μαξιμαλισμό και την αδιαλλαξία της στηριζόμενη στα στρατεύματα κατοχής καθόσον πιστεύει ότι πρακτικά «επέλυσε» το Κυπριακό το ’74. Η Τουρκία συνεχίζει τις μπλόφες και την παραπληροφόρηση και παρά τις σοβαρές υποχωρήσεις της Ε/Κ πλευράς ακόμα και με την τυπική εξίσωση ενός διεθνώς αναγνωρισμένου Προέδρου με έναν ηγέτη μίας παράνομης οντότητας, όλα τα θέματα παραμένουν ανοικτά και διαρρέει ότι επίκειται λύση για να δημιουργήσει ευνοϊκό κλίμα για να συνεχίσει το εκβιαστικό της παζάρι.

Λύση όμως δίκαιη και βιώσιμη, σύμφωνα με τις αρχές του Διεθνούς Δικαίου με αυτά που απαιτούν οι Τούρκοι προκειμένου να εξασφαλίσουν και νομιμοποιήσουν στο σύνολο τους τα παράνομα τετελεσμένα αλλά και τον πολιτικό έλεγχο του νέου Κράτους, δεν πρόκειται να υπάρξει. Παρά το ότι η ελληνική πλευρά επιθυμεί διακαώς την επίλυση του Κυπριακού δεν πρόκειται να δεχθεί την γεωστρατηγική παράδοση της Κύπρου στην Τουρκία, η οποία θα αποτελεί «καταστροφική λύση» όχι μόνο για τους ελληνοκυπρίους αλλά και για ολόκληρο τον Ελληνισμό. Είμαστε πεπεισμένοι ότι αυτή η «λύση που έχει πέσει στο τραπέζι» θα απορριφθεί από τον Ελληνοκυπριακό λαό και αυτό ας το γνωρίζουν στην Άγκυρα. Ο Πρόεδρος κ. Νίκος Αναστασιάδης παρά τους σοβαρούς συμβιβασμούς και υποχωρήσεις που έχει κάνει μέχρι σήμερα πιστεύουμε ότι δεν πρόκειται να φέρει σε δημοψήφισμα μια πρόταση που θα απορριφθεί.

Η Τουρκία επιζητεί σήμερα διακαώς την λύση για να βάλει επιτέλους στον διεθνή χάρτη την αποκαλούμενη «ΤΔΒΚ» που όπως λέει και ο Καθηγητής κ. Συρίγος είναι σήμερα μία «μαύρη τρύπα». Επιθυμεί να βάλει τέλος στη σημαντική οικονομική αιμορραγία που υφίσταται για να συντηρεί αυτό το παράνομο μόρφωμα, ενώ και οι κίνδυνοι αποσταθεροποίησης στο εσωτερικό της είναι πλέον σοβαροί και κυρίως ορατοί. Επομένως, περιμένουμε από αυτή ένα βήμα που θα οδηγήσει στην λύση, είτε είναι σήμερα Παρασκευή στη Γενεύη στο κλείσιμο της πολυμερούς διασκέψεως είτε στο επόμενο χρονικό διάστημα μιας και ο ίδιος ο Γ.Γ. António Guterres σε σχετική επιστολή του για να εκτονώσει την χρονική πίεση μίλησε για διαδικασία ανοικτού χρονικού ορίζοντα (open-ended) κάτι που θεωρώ ευνοεί την ελληνική πλευρά.

Η Τουρκία αφήνει απειλητικά να εννοηθεί ότι σε περίπτωση που δεν θα υπάρξει λύση, δηλαδή την λύση που εξασφαλίζει 100% τους δικούς της εθνικού στόχους, έχει ως επιλογή την προσάρτηση των κατεχομένων στην επικράτεια της. Πρόκειται για μία μεγάλη μπλόφα, καθόσον αν πραγματοποιούσε ποτέ αυτή την απειλή τότε θα αποτύπωνε και επίσημα την κατάσταση που υπάρχει στην Μεγαλόνησο από το 1974 κάτι που ασφαλώς και δεν την συμφέρει. Εάν άλλωστε ήταν εύκολο για αυτήν θα το είχε πράξει εδώ και πολλά χρόνια και θα ήταν η ίδια η Άγκυρα στο τραπέζι και επίσημα και όχι τα Τ/Κ όργανα κατοχής με όλη την διεθνή κοινότητα σαφώς εναντίον της. Σήμερα αυτό καθίσταται ακόμα πιο δύσκολο καθόσον αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα ασφαλείας ενώ έχει καταστεί η ίδια μέρος των γεωπολιτικών προβλημάτων της περιοχής.

Εν κατακλείδι ας αντιληφθούν στην Άγκυρα ότι τους συμφέρει να εγκαταλείψουν την αδιαλλαξία και να συμβάλουν θετικά σε «μία βιώσιμη λύση για τις δύο κοινότητες, αλλά και για την Κυπριακή Δημοκρατία, όπως ακριβώς διεμήνυσε χθες ο ίδιος Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ! Η Τουρκία είναι αυτή που έχει στα χέρια της την λύση του Κυπριακού και για οποιαδήποτε αποτυχία την ευθύνη θα την φέρει η ίδια λόγω των μαξιμαλιστικών της απαιτήσεων στο εδαφικό, στη διακυβέρνηση, στην επιστροφή των προσφύγων, στη συνολική νομιμοποίηση παρανόμων εποίκων. Αυτές δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές από τον Ελληνοκυπριακό λαό αλλά ούτε και το καθεστώς εγγυήσεων που επιδιώκει με την παραμονή των τουρκικών κατοχικών στρατευμάτων και από την Ελλάδα που είναι εγγυήτρια δύναμη.