Σουλτάνος με πλαστό πτυχίο!

Αναβαίνει το θερμόμετρο στην Τουρκία εν όψει των εκλογών της 24ης Ιουνίου, με την αγωνία του Σουλτάνου να κορυφώνεται, καθώς οι δημοσκοπήσεις απέχουν από τις φιλοδοξίες του. Ειδικότερα η τελευταία δημοσκόπηση που έγινε από την εταιρεία Piar για λογαριασμό της Cumhuriyet δείχνει ότι ο Ερντογάν κερδίζει μεν την πρωτιά, αλλά χωρίς την πολυπόθητη αυτοδυναμία.

Συγκεκριμένα η Συμμαχία Ερντογάν-Μπαχτσελί αγγίζει το 32.3%, το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα 17.1%, το HDP – Φιλοκουρδικό Κόμμα 8.8%, το Καλό Κόμμα της Μεράλ Ακσενέρ 12.8%, το Κόμμα Ευημερίας 1.8%, το ποσοστό των αναποφάσιστων φτάνει το 11% και των “Δεν ψηφίζω” το 16%. Η κατάσταση περιπλέκεται ακόμα περισσότερο για τον Ερντογάν αυτή τη βδομάδα με το κοινό μέτωπο εναντίον του από 4 κόμματα της αντιπολίτευσης. Το Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα των κεμαλιστών, το Καλό Κόμμα, το ισλαμιστικό Saadet και το Δημοκρατικό Κόμμα, ανακοίνωσαν τον σχηματισμό συνασπισμού για τις ερχόμενες εκλογές.

Αν και η κατάσταση φαίνεται να περιπλέκεται για τον Σουλτάνο, έχει αδιαμφισβήτητα ένα ιδιαίτερο… χάρισμα στην υπερπήδηση εμποδίων. Χαρακτηριστικό είναι ένα πρόσφατο περιστατικό σχετικά με νόμο που αναφέρει ότι η υποψηφιότητα στις εκλογές προϋποθέτει την κατοχή πτυχίου από τον εκάστοτε υποψήφιο. Επειδή το πτυχίο του Σουλτάνου είναι μία σκοτεινή υπόθεση, που αν και ανοιχτή εδώ και χρόνια, δεν κατάφερε ακόμα να διαλευκάνει, έκανε το… θαύμα του. Έβαλε το Ανώτατο Εκλογικό Συμβούλιο να ακυρώσει τον επίμαχο νόμο, εκδίδοντας απόφαση με την οποία οι υποψήφιοι δεν είναι υποχρεωμένοι να προσκομίσουν κάποιο πτυχίο.

Το Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά από το οποίο ισχυρίζεται ότι αποφοίτησε, έκλεισε με δικαστική εντολή του τον Ιούλιο του 2014 και δεν καταδέχτηκε ποτέ να απαντήσει στους αντιπάλους του που του ζητούσαν να παρουσιάσει έναν -έστω- συμφοιτητή του ή ένα αντίγραφο του πτυχίου του.

Το δε πτυχίο που έχει κυκλοφορήσει με ημερομηνία αποφοίτησης το 1981 είναι μάλλον πλαστό, καθώς το Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά ιδρύθηκε το 1982.

Η δημοσιογράφος Αϊσέ Χουρ υπέβαλε αίτημα στο Πανεπιστήμιο του Μαρμαρά, με το οποίο ζητούσε να μάθει πότε ενεγράφη και πότε αποφοίτησε ο Πρόεδρος από την Ανωτάτη Σχολή, καθώς και να λάβει ένα επικυρωμένο αντίγραφο του πτυχίου του από το Αρχείο του Πανεπιστημίου. Το μόνο που έλαβε τελικά, ήταν η ευγενική άρνηση από τον πρύτανη του Πανεπιστημίου, με πρόσχημα ότι επρόκειτο για προσωπικά δεδομένα.

Ο «σουλτάνος» που γεννήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 1954 στην Κωνσταντινούπολη, μετακόμισε λίγο αργότερα στη Ριζούντα από όπου κατάγεται η οικογένειά του και στα 13 του επέστρεψε στην Κωνσταντινούπολη. Παράλληλα με τα μαθήματά του σε ισλαμικό σχολείο, «Ιμάμ-Χατίπ», αναγκαζόταν να δουλεύει στον δρόμο για να βγάζει χρήματα, ενώ ήταν και δεινός ποδοσφαιριστής σε τοπική ομάδα της πόλης. Προς τιμήν του μάλιστα, το στάδιο της γειτονίας του, Κασίμπασα, έδρα της τοπικής ομάδας, Κασίμπασα Σπορ Κουλουμπού, πήρε το όνομά του.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1970 και του 1980, οι απόφοιτοι των σχολών Ιμάμ Χατίπ, μπορούσαν να συνεχίσουν σπουδές τριτοβάθμιας εκπαίδευσης μόνο στη θεολογία. Ο Ερντογάν, ωστόσο, εμφανίζεται να έχει αποφοιτήσει από τη Σχολή Οικονομικών και Διοικητικών Επιστημών του Πανεπιστημίου του Μαρμαρά. Για να έχει δικαίωμα εγγραφής σε αυτήν όμως, χρειαζόταν ένα πιστοποιητικό που να αποδείκνυε ότι φοίτησε σε ένα άλλο σχολείο, εκτός από το Ιμάμ-Χατίπ.

Εκείνη την περίοδο ο Ερντογάν εισήχθη στην αντι-κομμουνιστική Εθνική Τουρκική Φοιτητική Ένωση και στη συνέχεια έγινε μέλος του Κόμματος Εθνικής Σωτηρίας. Μετά το πραξικόπημα του ’80 ακολούθησε μαζί με τους υποστηρικτές του Ερμπακάν το Ισλαμιστικό Κόμμα της Ευημερίας, με το οποίο συμμετείχε στο τοπικό συμβούλιο του διαμερίσματος Μπεγιογκλού της Κωνσταντινούπολης.

Τον Μάρτιο του ’94 εκλέχθηκε Δήμαρχος Κωνσταντινούπολης. Κατάφερε να αντιμετωπίσει κάποια από τα θέματα της πόλης, βελτιώνοντας τα πρόβλημα υδροδότησης, μετακινήσεων και διαχείρισης απορριμάτων.

Κατά τη διάρκεια της θητείας του όμως το Κόμμα της Ευημερίας κρίθηκε παράνομο από το Τουρκικό Συνταγματικό Δικαστήριο. Ακολούθησαν διαδηλώσεις με τον Ερντογάν να είναι ένας από τους κύριους ομιλητές. Σε μία από αυτές, τον Δεκέμβριο του ’97, απήγγειλε ένα ποίημα του Τούρκου εθνικιστή Ζιγιά Γκιοκάλπ με αποτέλεσμα να θεωρηθεί από το δικαστήριο προτροπή για τέλεση αδικήματος και υποκίνηση σε θρησκευτικό ή φυλετικό μίσος. Το ’98 αναγκάστηκε να παραιτηθεί από τη θέση του δημάρχου και τελικά το ’99 καταδικάστηκε σε δεκάμηνη φυλάκιση και αφαίρεση των πολιτικών του δικαιωμάτων για το συγκεκριμένο διάστημα.

Στις εκλογές του 2002, το ισλαμικών καταβολών κόμμα του (AKP, Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης) κέρδισε, αλλά ο ίδιος δεν μπόρεσε να γίνει άμεσα Πρωθυπουργός, λόγω κωλύματος εκλογιμότητας. Πρωθυπουργός ορίστηκε αρχικά ο στενός του συνεργάτης Αμπντουλάχ Γκιουλ. Τον Μάρτιο του 2003 ο Ερντογάν έγινε ο 57ος πρωθυπουργός της Τουρκίας και το 2004 έγινε ο πρώτος Τούρκος Πρωθυπουργός που επισκέφθηκε επίσημα την Ελλάδα από το 1988 και ο πρώτος που είδε τους μουσουλμάνους της Θράκης από το 1952.

Στις πρόωρες εκλογές του 2007, το Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης πέτυχε μεγάλη νίκη στις βουλευτικές εκλογές με ποσοστό 46,54% και 340 έδρες με τον Ερντογάν ξανά πρωθυπουργό.

Τον Μάρτιο του 2009 το κόμμα του ήρθε πρώτο και στις δημοτικές εκλογές, αλλά με μειωμένη δύναμη συγκριτικά με τις βουλευτικές του 2007, λόγω επεισοδίων στις κουρδικές επαρχίες που είχαν απολογισμό 6 νεκρούς και πολλούς τραυματίες.

Στις εκλογές του 2011, το κόμμα του Ερντογάν βγήκε πάλι πρώτο. Αν και δεν εξασφάλισε την πλειοψηφία των 2/3 των εδρών στην Εθνοσυνέλευση, έπιασε αυτοδυναμία με ποσοστό 50,2% και έτσι έγινε ο δεύτερος πολιτικός που κερδίζει τρεις απανωτές εκλογικές αναμετρήσεις στην τουρκική ιστορία, από το 1946.

Τον Αύγουστο του 2014 ο Ερντογάν είχε μία ακόμη εκλογική νίκη στις πρώτες άμεσες προεδρικές εκλογές, με ποσοστό 52%.

Μέχρι στιγμής, ο Σουλτάνος έχει αποδειχθεί κάτι παραπάνω από “εφτάψυχος”, καθώς “μετράει” 9 συνεχείς εκλογικές νίκες, ενώ κατάφερε να γλιτώσει και από το πραξικόπημα εναντίον του το 2016.