Σκληρό ριάλιτι για τον Κυριάκο – Πέφτουν οι σφαίρες σαν το χαλάζι στη ΝΔ

Γκρίνια, διαφωνίες, παγωμάρα, αδιαφορία και αναζήτηση νέου αφηγήματος. Ο κύκλος της εσωστρέφειας άνοιξε για τα καλά στη Νέα Δημοκρατία, με τις αντίπαλες ομάδες να περιχαρακώνονται πέριξ των αρχηγών τους και να ασκούν κριτική στις επιλογές του Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος αποφασίζει περιοδείες για την προβολή του προγραμματικού του λόγου.

Του Δ. Γιαννακόπουλου

Στην πρόσφατη συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας αποδείχθηκε πως το πρόβλημα έχει λάβει μεγαλύτερες διαστάσεις από τις έως τώρα προβαλλόμενες, ενώ γίνεται εντονότερο για όσους… μετεγράφησαν στην κεντροδεξιά παράταξη τα τελευταία χρόνια. Γύρω από τον Κ. Καραμανλή συσπειρώνονται πλέον δημοσίως οι Β. Μεϊμαράκης, Γ. Βλάχος, Νικ. Καλακλαμάνης, Γ. Ανδριανός, Στ. Καλαφάτης ενώ σταθερά στο πλευρό του Αντ. Σαμαρά βρίσκονται ο αντιπρόεδρος της ΝΔ Αδ. Γεωργιάδης και οι Δ. Σταμάτης, Κ. Καραγκούνης, Ν. Βορίδης, Β. Οικονόμου. Η ομαδοποίησή τους ακόμη και στα έδρανα της Βουλής και η κοινή παρουσία τους σε διάφορες εκδηλώσεις εγείρει πλήθος συζητήσεων και προστριβών.

Για παράδειγμα, την περασμένη Δευτέρα η ηγεσία της ΝΔ είδε με μεγάλη διστακτικότητα τη συμμετοχή του κ. Καραμανλή σε εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη για τα οικονομικά πεπραγμένα της περιόδου 2000-2015 στην οποία παραβρέθηκαν περισσότερα από 1.000 άτομα και μεταξύ αυτών πολλοί βουλευτές και πρώην υπουργοί. Ομοίως ενοχλημένοι είναι Καραμανλικοί βουλευτές από τη δραστηριότητα του Αδ. Γεωργιάδη εκτός της εκλογικής του περιφέρειας και δη στο Υπόλοιπο Αττικής όπου κατά τα νεοδημοκρατικά ειωθότα πέραν των ντόπιων βουλευτών και πολιτευτών ουδείς άλλος επεκτείνεται χωρίς… «έγκριση από τη Ραφήνα».

ΔΙΑΦΩΝΙΕΣ

Είναι γεγονός ότι η ομιλία του κ. Μητσοτάκη στην Κ.Ο. προβλημάτισε έντονα το σύνολο των βουλευτών καθώς διέκριναν: α) έλλειψη νέας επιχειρηματολογίας, β) εγκατάλειψη του αιτήματος πρόωρων εκλογών, γ) εμμονή της ηγετικής ομάδας στο άγνωστο για τη λαϊκή βάση, φιλελεύθερο μοντέλο διακυβέρνησης, δ) διατύπωση καταγγελτικού λόγου χωρίς διά ταύτα και ε) υιοθέτηση τακτικής του «ώριμου φρούτου». Σύμφωνα με τους αντιδρώντες, Καραμανλικούς και Σαμαρικούς, ο κ. Μητσοτάκης διαθέτει μεν τεχνοκρατικό λόγο και προτάσεις ικανές να συμβάλουν στην αναχαίτιση διαφαινόμενων ακραίων καταστάσεων, όμως το κοινωνικό τους πρόσημο είναι ελλιπές. Εν όψει της ψηφοφορίας του 4^ου Μνημονίου την επόμενη Κυριακή, συνομιλητές του κ. Καραμανλή υποστηρίζουν ότι το κόμμα τους δεν θα πρέπει να καταψηφίσει τα αντίμετρα όπως έκανε τα Χριστούγεννα όταν είπε «Όχι» στο «επίδομα Τσίπρα των 300 ευρώ» προς τους συνταξιούχους «έστω και αν η κυβέρνηση τους τα πήρε πίσω λίγο αργότερα». Υπενθυμίζουν πως η ΝΔ το φθινόπωρο του 2009 είχε υπερψηφίσει το «κοινωνικό επίδομα» που δόθηκε τότε από τον Γ. Παπανδρέου παρότι τον κατήγγειλε για «παρελκυστικές πρακτικές οι οποίες θα οδηγούσαν σε εκτροχιασμό των δημοσιονομικών» όπως συνέβη λίγο αργότερα. Κατά την άποψή τους, ο πρόεδρος της ΝΔ θα πρέπει από τη μία να αναδείξει την ορθή εναλλακτική θέση του κόμματος για την κατανομή του πλεονάσματος των 750 εκατ. ευρώ αλλά σε καμία περίπτωση να μην απορρίψει τα κοινωνικά αντίμετρα «ακόμη και αν αυτά είναι ασαφή και ανεδαφικά». Άλλωστε «ο Μητσοτάκης μάς είπε προχθές στη Βουλή ότι για την ενεργοποίηση των αντίμετρων απαιτείται να πιάσουμε στόχους πλεονάσματος 5,5%. Κι επειδή κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ γιατί να μην πούμε ‘Ναι’ αντί να βρεθούμε απέναντι δίνοντας μία ακόμη ευκαιρία στον Τσίπρα να μας χαρακτηρίζει ανάλγητους;» αναρωτιούνται.

ΤΟ ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ

Η πλευρά Σαμαρά τάχθηκε εξαρχής εναντίον του 4^ου Μνημονίου εισηγούμενη προς τον κ. Μητσοτάκη να παραμείνει στη σκληρή στάση προς τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ: «Μην το ψηφίζετε, σηκωθείτε φύγετε να μπορέσουμε να το διαπραγματευτούμε εκ νέου για να μη διαλυθεί η χώρα». Τον περασμένο Φεβρουάριο ο πρώην πρωθυπουργός είχε ζητήσει από τον πρόεδρο της ΝΔ, μετά τη συνάντηση που είχε ο κ. Μητσοτάκη με τον επίτροπο Οικονομικών υποθέσεων της Ε.Ε. Πιέρ Μοσκοβισί ο οποίος του παρουσίασε σχέδιο δράσης της Κομισιόν σε ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, να καταγγείλει αμέσως τον κ. Τσίπρα για μεθόδευση 4^ου Μνημονίου που θα οδηγήσει σε ακραίες καταστάσεις. «Δεν αντιδράσαμε όπως έπρεπε» υποστηρίζουν βουλευτές προσκείμενοι στον πρώην πρωθυπουργό: «Αν τότε δυναμώναμε τη φωνή μας προς αυτή την κατεύθυνση σήμερα θα είχαμε φέρει την κυβέρνηση σε αδιέξοδο εγείροντας και τα ανακλαστικά της κοινωνίας. Πλέον ο Τσίπρας έχει όλο τον χρόνο μπροστά του να εφαρμόσει από τα ψευτοπλεονάσματα κοινωνική πολιτική και αν ενταχθεί στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης θα πάει σε εκλογές το 2018 μεταφέροντας στην επόμενη κυβέρνηση το βάρος των επαχθών μέτρων που ο ίδιος ψήφισε».

ΤΣΙΠΡΑΣ ΟΠΩΣ ΣΗΜΙΤΗΣ

«Στερνή μου γνώση…» απαντούν οι Καραμανλικοί σε Σαμαρικούς και Μητσοτακικούς λέγοντας πως το καλοκαίρι του 2015, όταν ψηφίστηκε το 3^ο Μνημόνιο , έπρεπε να ακολουθηθεί η πρόταση του Β. Μεϊμαράκη, δηλαδή δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας με άλλον πρωθυπουργό (σ.σ. ο τότε πρόεδρος της ΝΔ είχε προτείνει τον Γ. Δραγασάκη). Οι «βαρονίες» όμως διαφώνησαν, ο κ. Τσίπρας αιφνιδίασε με εκλογές και παρότι ο κ. Μεϊμαράκης επέμενε στη θέση της ήπιας προσέγγισης «να τους αφήσουμε να καταρρεύσουν στηρίζοντας μόνο τη φιλολαϊκή τακτική τους» εντούτοις έχασε τις εσωκομματικές εκλογές από τον κ. Μητσοτάκη που ζητούσε δομική αντιπολίτευση. Αρκετοί συνδέουν τους τακτικισμούς του κ. Τσίπρα με ανάλογους του Κ. Σημίτη την περίοδο 2000-2004 όταν το ΠΑΣΟΚ τότε προκειμένου να εξακολουθεί να δανείζεται είχε υποθηκεύσει τα μελλοντικά έσοδα οργανισμών του Δημοσίου (ΟΠΑΠ, Λαχεία, ΕΛΤΑ, ΔΕΗ κτλ). Ο Καραμανλής είχε αναδείξει τις οικονομικές αλλά και τις πολιτικές συνέπειες της μείζονας αυτής υπόθεσης χαρακτηρίζοντας «αρχιερέα της διαπλοκής» τον Κ. Σημίτη «που προσπαθεί να γαντζωθεί στην εξουσία βάζοντας τη χώρα και την κεντρική πολιτική σκηνή σε μακρά δημοσιονομική περιπέτεια». Οι δικοί του αναφέρουν τώρα ότι ο πρωθυπουργός κινήθηκε αναλόγως καθώς με το 4^ο Μνημόνιο μπορεί να μη λάβει χρηματοδότηση αλλά α) θα εξασφαλίσει την αποπληρωμή τρεχουσών δόσεων έως το 2018 και β) τα ανταλλάγματα που συμφώνησε, ήτοι μείωση συντάξεων και αφορολόγητου, θα αρχίσουν να εφαρμόζονται από το 2019, όταν θα ετοιμάζεται να αποχωρήσει από το Μαξίμου.

Ο ΦΟΒΟΣ ΤΟΥ ΑΝΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΥ

Όσο και αν ακούγεται παράδοξο στη ΝΔ φοβούνται ότι ο ανασχηματισμός που ψιθυρίζεται, μπορεί να πλήξει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Και τούτο διότι στο… πίσω μέρος του μυαλού του ο πρωθυπουργός έχει ένα μοντέλου τύπου υπηρεσιακής κυβέρνησης 2015, με τη συμμετοχή δηλαδή πολιτικών προσώπων από την κοινωνική δεξιά έως τη σοσιαλδημοκρατία. Όπως «διαβάζουν» παλαιότεροι κοινοβουλευτικοί , ο πρωθυπουργός έχει εξαντλήσει την αξιοποίηση του ισχνού μηχανισμού του ΣΥΡΙΖΑ στο κράτος και πλέον επιζητά την εδραίωσή του με ανοίγματα προς κάθε «παραδοσιακή κομματική νομενκλατούρα».

Η ΤΑΚΤΙΚΗ ΤΟΥ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ

Οι διαφωνίες επεκτείνονται και στον γενικότερο τρόπο με τον οποίο πολιτεύεται ο κ. Μητσοτάκης, το επιτελείο του οποίου δεν έχει καμία σχέση ούτε με την κομματική επετηρίδα ούτε με το παρελθόν της παράταξης. Ενδιαφέρον αποκτούν οι απόψεις των ελάχιστων που υπενθυμίζουν ακόμη στον πρόεδρο της ΝΔ τη στάση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη απέναντι στον Ανδρέα Παπανδρέου. «Ο Μητσοτάκης» αναφέρουν «γνώριζε ότι δεν μπορούσε να αντιπαρατεθεί με τον Παπανδρέου στο «μπαλκόνι» γιατί ο Αντρέας δεν έχει ιστορικό προηγούμενο. Στη Βουλή όμως έπαιζε δίχως αντίπαλο ως βαθύτατα κοινοβουλευτικός και απόλυτα γνώστης της λειτουργίας της. Γι’ αυτό προσέρχονταν 2-3 φορές την εβδομάδα, επέλεγε να μιλήσει έστω και σε ήσσονος σημασίας νομοσχέδια και αφού αναφέρονταν προλογικά σε αυτά κατόπιν εξαπέλυε επιθέσεις στον Αντρέα υποχρεώνοντάς τον να απαντήσει στην Ολομέλεια… Έτσι κέρδισε τρεις απανωτές εκλογές το ’89, φέρνοντας τον αντίπαλο στα δικά του χωράφια».

ΤΟ ΚΟΜΜΑ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΩΝ

Βαρύ φορτίο για τον Κυρ. Μητσοτάκη αποτελούν οι συνδικαλιστές της ΔΑΚΕ οι οποίοι μετά το 10^ο Συνέδριο την περασμένη άνοιξη, τέθηκαν εκτός Νέας Δημοκρατίας. Οι γαλάζιοι εκπρόσωποι των κοινωνικών και παραγωγικών φορέων, πλην ελαχίστων περιπτώσεων, δεν πατάνε πλέον το πόδι τους στα γραφεία της ΝΔ στην οδό Πειραιώς ενώ για τη «γραμμή» απευθύνονται κυρίως στο γραφείο του Κ. Καραμανλή και λιγότερο στον κ. Σαμαρά. «Πάντως δεν έχουμε ούτε θέλουμε να έχουμε σχέση με αυτή τη Νέα Δημοκρατία» δηλώνουν δημοσίως τις περισσότερες φορές, όπως ο Θύμιος Λυμπερόπουλος της Ομοσπονδίας των ιδιοκτητών ταξί και ηπιότερα μεν αλλά σε αυτό το μοτίβο ο γενικός γραμματέας της ΑΔΕΔΥ Βασίλης Πολυμερόπουλος και της ΓΣΕΕ Νίκος Κιουτσούκης. «Δεν πρόκειται να στριμωχθούμε εκεί που δεν χωράμε» τονίζουν απογοητευμένοι οι συνδικαλιστές και οι περισσότεροι συμμετέχουν σε ζυμώσεις για δημιουργία κίνησης «δυσαρεστημένων Νεοδημοκρατών» ή συνομιλούν με τον Πάνο Καμμένο και τα προερχόμενα από την «πατριωτική ΝΔ» στελέχη του.