Συμφωνία στα τυφλά…για το 4ο μνημόνιο – ανοιχτά χρέος,ΔΝΤ,νέα μετρά

Ένα σύνθετο και μεγάλο κομμάτι της συμφωνίας με τους δανειστές παραμένει ανοιχτό ενώ μέσα στην εβδομάδα η κυβέρνηση καταθέτει στη Βουλή για ψήφιση την τεχνική συμφωνία. Το κομμάτι αυτό αφορά τη συμμετοχή του ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα και την απαίτησή του να υπάρξει σημαντική ελάφρυνση του χρέους. Οι συζητήσεις πυκνώνουν το τελευταίο διάστημα αλλά κανείς δεν γνωρίζει εάν στο κρίσιμο Εurogroup στις 22 Μαΐου θα μπορεί να υπάρχει αυτό που περιμένουν πολιτικοί και οικονομικοί παράγοντες, δηλαδή τη συνολική συμφωνία.

Του Γιάννη Χρηστάκου

Αυτό που θα έρθει στη Βουλή είναι η «τεχνική συμφωνία». Πρόκειται δηλαδή για τα προαπαιτούμενα, παλιά και νέα, που προκύπτουν με βάση τα συμφωνηθέντα από τον Μάιο του 2016, για τη β΄ αξιολόγηση. Τα δύο κρίσιμα ζητήματα, δηλαδή το ύψος των πλεονασμάτων για την περίοδο μετά το 2018 και η ρύθμιση για το χρέος είναι αυτά που θα αποκαλύψουν ολόκληρη την εικόνα για τα δυσβάσταχτα μέτρα που θα κληθούν να πληρώσουν και πάλι όλοι οι Έλληνες συμπεριλαμβανομένων και των πιο αδύναμων. Πρόκειται για μία δύσκολη εξίσωση αφού παραμένει στο κάδρο και η αινιγματική στάση των Ηνωμένων Πολιτειών που σε αυτή τη φάση στηρίζουν την απαίτηση του ΔΝΤ για ελάφρυνση του δημόσιου χρέους.

 

ΕΠΟΝΤΑΙ ΚΙ ΑΛΛΑ…

 

Έτσι, η κυβέρνηση φέρνει στη Βουλή ένα σκληρό πακέτο μέτρων χωρίς κανείς να γνωρίζει σήμερα τι άλλο θα απαιτηθεί για να ολοκληρωθεί αυτή η συμφωνία. Όλα τα στοιχεία με βάση τα οποία έγινε η διαπραγμάτευση αποτελούν προϊόν συμβιβασμού κυρίως από την πλευρά των Ευρωπαίων. Το ΔΝΤ συμμετείχε σε αυτή τη διαδικασία βάσει των όσων έπρεπε να γίνουν για να κλείσει η β΄ αξιολόγηση έτσι όπως είχε προβλεφθεί.

Τίποτα, μα τίποτα όμως δεν υπάρχει για τους στόχους που πρέπει να «πιάσει» η ελληνική οικονομία για την περίοδο πέραν της λήξης του 3^ου μνημονίου που τελειώνει τον Αύγουστο του 2019. Συνταγματολόγοι και νομικοί στην Ελλάδα εκφράζουν σοβαρές επιφυλάξεις εάν αυτή η «ερμαφρόδιτη» κατάσταση στην οποία βρίσκεται αυτή τη στιγμή το πρόγραμμα δημοσιονομικής προσαρμογής στην Ελλάδα μπορεί να εφαρμοστεί χωρίς να προσβληθεί από το Ανώτατο Δικαστήριο της χώρας. Η κυβέρνηση το γνωρίζει και έχει κάνει τη σχετική προετοιμασία για να εξασφαλίσει την ομαλή λειτουργία του αλλά ακόμα δεν υπάρχει η τελική εικόνα.

 

ΤΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

 

Στο τραπέζι παραμένουν ερωτήματα όπως:

• Για πόσα χρόνια μετά το 2018 θα δεσμευτεί η Ελλάδα να επιτυγχάνει πρωτογενή πλεονάσματα με βάση τους υπολογισμούς των δανειστών;
• Ποιο είναι το ύψος αυτών των πλεονασμάτων;
• Ποια θα είναι η ρύθμιση του χρέους για την Ελλάδα;
• Για πόσα χρόνια θα ισχύει η ρύθμιση αυτή που συνεπάγεται και τις ανάλογες υποχρεώσεις;
• Ποια μέτρα θα ζητηθούν από τους δανειστές πέρα των όσων έχουν συμφωνηθεί ήδη για να κλείσει η β΄αξιολόγηση;
• Θα γίνει αναθεώρηση των αναγκαίων μέτρων στις συζητήσεις για την γ΄αξιολόγηση που είναι προγραμματισμένη να αρχίσει τον Αύγουστο;
• Υπάρχει πιθανότητα να μείνει το ΔΝΤ εκτός του ελληνικού προγράμματος μετά το Εurogroup του Μαΐου και να συνεχίζονται οι διαπραγματεύσεις το καλοκαίρι για την τελική συμφωνία;

 

Αυτά και άλλα πολλά είναι τα θολά σημεία της διαπραγμάτευσης και βέβαια παραμένει θολή και η εικόνα εάν τελικά ζητήθηκε από την κυβέρνηση να ψηφίσει τα μέτρα πολλά εκ των οποίων εκτείνονται και πέραν της θητείας αυτής της κυβέρνησης, με αστερίσκο για να συμπληρωθούν κι άλλα στη συνέχεια.

Για τους πολίτες αυτής της χώρας το σίγουρο είναι ότι τους περιμένει ένα ακόμα μεγάλο κύμα φόρων και εισφορών, με τους συνταξιούχους, τους μισθωτούς και τους ελεύθερους επαγγελματίες να σηκώνουν για μία ακόμα φορά το μεγαλύτερο βάρος.

 

«ΑΤΟΜΙΚΗ ΒΟΜΒΑ »

 

Σύμφωνα με τα στοιχεία που υπάρχουν στους επίσημους φορείς της κυβέρνησης, στη χώρα υπάρχει μία «ατομική βόμβα» που αν δεν απενεργοποιηθεί είναι έτοιμη να σκάσει. Πρόκειται για το εσωτερικό χρέος που έφτασε πια στα 100 δισ. ευρώ. Χωρίς δυσνόητες αναλύσεις είναι τα χρήματα που χρωστούν οι Έλληνες στο κράτος (εφορίες, τράπεζες, ταμεία, οργανισμούς, ΔΕΗ κλπ.) και αυτά που χρωστά το κράτος σε όλους. Ακόμα, δεκάδες χιλιάδες συντάξεις έχουν «φρενάρει» και δεν δίνονται στους δικαιούχους με την κυβέρνηση να έχει καταργήσει ακόμα και τα έναντι που δίνονταν μέχρι να αρχίσουν να καταβάλλονται κανονικά.

 

ΔΕΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΔΝΤ

 

Το περίεργο είναι ότι σε αυτή τη φάση και με την τροπή που έχουν πάρει τα πράγματα η κυβέρνηση θερμοπαρακαλεί και εύχεται να παραμείνει το ΔΝΤ στο ελληνικό πρόγραμμα καθώς σήμερα είναι αυτό που έχει τις πιο λογικές θέσεις ως προς τα κρίσιμα ζητήματα. Δηλαδή, ότι δεν μπορεί η Ελλάδα να επιτυγχάνει υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα για πολλά χρόνια μετά το 2018, και βέβαια ότι δεν μπορεί να συνεχιστεί το πρόγραμμα εάν δεν γίνει μία γενναία ελάφρυνση του χρέους. Η κυβέρνηση πάντως θα κληθεί να τα εξηγήσει όλα αυτά στη Βουλή, όταν θα διεξαχθεί τις επόμενες μέρες η συζήτηση για τα μέτρα της τεχνικής συμφωνίας που δυστυχώς δεν φαίνεται να έχουν και κανένα αναπτυξιακό πρόσημο. Η ανάπτυξη είναι το μεγάλο ζητούμενο για αυτή τη χώρα που μετά από δύο χρόνια κυβέρνησης Τσίπρα – Καμμένου δεν φάνηκε ούτε με το κιάλι.

 

Ο απολογισμός δείχνει μία χαμένη χρονιά με τις παλινωδίες Βαρουφάκη, Λαφαζάνη και των υπόλοιπων που άφησε πίσω του ο Αλέξης Τσίπρας και μία δεύτερη χρονιά που αναλώθηκε στο να κλείσει η β΄ αξιολόγηση. Στο διάστημα αυτό η κυβέρνηση κήρυξε στάση πληρωμών και οι τράπεζες άρχισαν να χάνουν κεφάλαια ενώ λειτουργούν ακόμα με περιορισμούς και δεν μπορούν να αιμοδοτήσουν την οικονομία και τις επιχειρήσεις. Η κυβέρνηση πάντως βλέπει δύο χρονιές με επιτυχίες και ετοιμάζει ξανά εξεταστικές, σκάνδαλα, αδειοδότηση καναλιών και κυνηγά να βρει αμαρτίες στους παλιούς τραπεζίτες.