Πού φτερουγίζει το μυαλό του Αλέξη

Τελικά, περικοπές στις συντάξεις γίνονται. Κι ας συμφωνούν κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και τροϊκανοί να μην εφαρμοστεί ο σχετικός μνημονιακός νόμος. Και γίνονται γιατί υπάρχει ένας άλλος νόμος. Πρόκειται για τον περίφημο «νόμο Κατρούγκαλου» με ρυθμίσεις για τον επαναπροσδιορισμό του ύψους των συντάξεων. Που σημαίνει ότι συνεχίζουν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ο Τσίπρας, ο Τσακαλώτος και ο Κατρούγκαλος να κοροϊδεύουν τους πολίτες και να διαλαλούν τα φερέφωνά τους ότι έχουν δυναμική να κερδίσουν και τις επόμενες εκλογές. Με ευρηματικότητα επεσήμανε τις αλχημείες τους και τις χαρακτήρισε με 7 λέξεις το «Καρφί» στο προηγούμενο φύλλο: «Αλέξη, τι πίνεις και δεν μας δίνεις».

Όσα νομοσχέδια και να περάσουν από τη Βουλή για την ακύρωση των περικοπών, ψαλίδι στις συντάξεις μπαίνει ελέω Κατρούγκαλου. Στο κάτω κάτω, ας είχαν στηρίξει τις προτάσεις νόμου που πρώτο είχε καταθέσει το Κίνημα Αλλαγής και στη συνέχεια η Νέα Δημοκρατία. Θα ήταν πιο έντιμο αλλά ποια ίχνη τιμιότητας ψάχνουμε σε μια κυβέρνηση που έχει πάρει οριστικά διαζύγιο με την αλήθεια;

Άλλο ένα στοιχείο που θεμελιώνει το ακριβές που εκπορεύεται από την αρθρογραφία της εφημερίδας την προηγούμενη εβδομάδα: Στην περιβόητη συνάντηση του Τσίπρα με τους πυρόπληκτους στο Μάτι, ο πρωθυπουργός, απευθυνόμενος σε χαροκαμένη γυναίκα, είπε το αδιανόητο: «Και να έπαιρνες αυτά τα δύο χιλιάδες ευρώ, τι θα έκανες; Θα τα σπατάλαγες». Πρόσθεσε όμως κάτι ακόμα που δείχνει πόσο ψεύτης είναι και πόσο ανερυθρίαστα κοροϊδεύει τον κόσμο. Είπε, συγκεκριμένα, ότι αυτό που προέχει, αυτό που είναι σημαντικό, δεν είναι τα βοηθήματα αλλά να δημιουργηθούν υποδομές. Από όποια οπτική γωνία και να δει κανείς αυτήν τη φράση διαπιστώνει το μέγεθος της απάτης.

Η συνολική πολιτική της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ στηρίζεται στη διανομή επιδομάτων. Μέρες που είναι «τρέχουν» οι αιτήσεις για το κοινωνικό βοήθημα, δηλαδή το ετήσιο επίδομα που η κυβέρνηση διαφημίζει ως επιστροφή στην κοινωνία μέρους του πλεονάσματος του προϋπολογισμού. Βέβαια, αποκρύπτει ότι το πλεόνασμα έχει δημιουργηθεί επειδή έχει ξεζουμίσει την κοινωνία με φόρους, δεν εξοφλεί τους προμηθευτές του Δημοσίου και έχει παγώσει κάθε επένδυση. Άρα, στην πραγματικότητα η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για τις υποδομές, όπως δεν ενδιαφέρεται για τις επενδύσεις. Γερμανοί επιχειρηματίες ανακοίνωσαν ότι δεν θέλουν και δεν μπορούν να επενδύσουν στην Ελλάδα λόγω των τεράστιων εμποδίων που υπάρχουν. Δεν βλέπουν μήπως τι ακριβώς συμβαίνει στη Χαλκιδική, τι γίνεται στο στοιχειωμένο Ελληνικό;

Η κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου ενδιαφέρεται μόνο να μοιράζει ψίχουλα τα οποία βαφτίζει «επιδόματα», ελπίζοντας ότι με αυτό το φτηνό κόλπο θα ξεγελάσει τους πολίτες για άλλη μια φορά. Σαν να πουλάει δηλαδή φύκια για μεταξωτές κορδέλες ή να προσπαθεί να θαμπώσει τους ιθαγενείς με πολύχρωμες, πλην όμως κάλπικες, χάντρες.

Αίφνης, το μυαλό του Τσίπρα ανέσυρε και το θέμα των «γερμανικών αποζημιώσεων». Πήγε στα Καλάβρυτα και το χαρακτήρισε «ηθικό».
Πρώτη παρατήρηση: Είναι πρωθυπουργός από τον Ιανουάριο του 2015, κοντεύει δηλαδή τα τέσσερα χρόνια στο Μαξίμου, τι έχει κάνει όλο αυτό το διάστημα για το θέμα; Δεύτερη παρατήρηση: Όταν ήταν στην αντιπολίτευση και έκανε τον κόσμο άνω-κάτω με τις κραυγές του, έλεγε ότι το θέμα είναι πολιτικό, νομικό, ότι η χώρα μπορεί να διεκδικήσει τις αποζημιώσεις. Τώρα άλλαξε τροπάριο. Είδατε τι κάνουν οι παρέες στο Βερολίνο; Σε αναγκάζουν σε άλλη μία κωλοτούμπα, ειδικά τώρα που μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο με τον ΣΥΡΙΖΑ να βρίσκεται ενώπιον συντριβής και οι Ψεκασμένοι του Καμμένου αντιμέτωποι με το έρεβος της πολιτικής εξαφάνισης.

Προάγγελος της συντριβής και της εξαφάνισής τους θα είναι οι εκλογές στην αυτοδιοίκηση. Πού είναι τα μεγαλεία του 2014 με τον συνωστισμό των υποψηφίων που κόμιζαν το νέο και έρχονταν να διώξουν το παλιό; Για πρώτη φορά διαπιστώνεται σε τέτοιο βαθμό απροθυμία στελεχών να… εκτεθούν. Βλέπετε, η νίκη έχει πολλούς πατέρες ενώ η ήττα κανέναν, είναι ορφανή.

Το επόμενο πικρό ποτήρι που θα αναγκαστεί να πιει ο πρώην επαναστάτης, εκείνος που θα χτυπούσε τα νταούλια και οι αγορές θα χόρευαν, είναι αυτό των πλειστηριασμών, ως συνέπεια των εγκλημάτων του 2015, με την ψευτοδιαπραγμάτευση του Βαρουφάκη, το δημοψήφισμα, τα capital controls και το επαχθέστατο μνημόνιο. Με όλα αυτά οι τράπεζες, που ανήκουν σε ξένους πια, βούλιαξαν και τώρα οι μέτοχοί τους αξιώνουν πλειστηριασμούς για να πετάξουν από πάνω τους το βάρος των «κόκκινων» δανείων. Θα στοιχειώνει τον Τσίπρα το σύνθημα «Κανένα σπίτι στα χέρια τραπεζίτη».

Ο Κατρούγκαλος τρώει τις συντάξεις και πίνει από κολονάτο ποτήρι με την αυταρέσκεια του υπουργού αναπληρωτή Εξωτερικών. Οι τραπεζίτες θα «φάνε» τα σπίτια που δεν θα έπεφταν στα χέρια τους γιατί θα τα προστάτευε η καλύτερη κυβέρνηση όλων των εποχών, η πρώτη φορά αριστερά. Να όμως που όλα εδώ πληρώνονται και η καλύτερη κυβέρνηση όλων των εποχών αποδείχτηκε από τις χειρότερες.
Όπως όμως έχασε ο Τσίπρας την μπάλα, στην οικονομία, στις τράπεζες και στις συντάξεις, έτσι την έχασε και στα εθνικά θέματα. Τώρα που ακούει τον φίλο του τον Γκόραν να μιλάει για «Μακεδόνες του Αιγαίου» και για διδασκαλία της «μακεδονικής γλώσσας» στα ελληνικά σχολεία, προφανώς και προβληματίζεται, αν βέβαια έχει συναίσθηση των όσων υπέγραψε στις Πρέσπες. Και πες ότι τις τράπεζες εύκολα ή δύσκολα, με λίγο περισσότερο χρήμα, τις σώζεις. Τα εθνικά θέματα πώς τα αντιμετωπίζεις;

Ο Ράμα, που είδε πόσα κέρδισε ο Ζάεφ, ο οποίος πήρε τη Συνθήκη των Πρεσπών και την τεντώνει, ετοιμάζεται να καθίσει και εκείνος στο τραπέζι για να «αρπάξει» κάτι από Ελλάδα. Την ώρα που ο Τσίπρας μοιράζει κοινωνικό μέρισμα και στέλνει στη φυλακή τον Ριχάρδο. Τέτοιες επιτυχίες. Σαν να νίκησε τον Ριχάρδο τον Λεοντόκαρδο σε μάχη κατά των Σταυροφόρων.

Η μεγαλύτερη νίκη του, πάντως, θα συντελεστεί όταν καταφέρει να κλείσει φυλακή, με εισαγγελέα τον Πολάκη, τους Λοβέρδο και Γεωργιάδη για εκείνες τις περιώνυμες είκοσι τρεις προσλήψεις στο ΚΕΕΛΠΝΟ. Κι ας έχουν πλημμυρίσει το Μαξίμου με ανερμάτιστους τύπου Καρανίκα και το Δημόσιο με κόσμο και κοσμάκη που ζητά μια ευκαιρία για… να τρουπώσει.