Πολιτικοί σουλατσαδόροι

Τι άλλο, άραγε, θα μάθουμε από τη φαρσοκωμωδία της σύγχρονης πολικής σκηνής όπου πρωταγωνιστούν οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ; Τελευταίο επεισόδιο ότι για τη χρεοκοπία της χώρας ευθύνεται ο Σημίτης και όχι ο Καραμανλής.

του Άκη Λουδάρου

Ο Σημίτης που αποχώρησε το 2004 ενώ η χρεοκοπία ήρθε επισήμως το 2010. Και πώς άντεξε για έξι χρόνια η οικονομία μετά την απομάκρυνση του Σημίτη από τη διακυβέρνηση; Δηλαδή, αυτά τα τρομερά σφάλματα του Σημίτη δεν είχαν συνέπειες αμέσως αλλά ήρθαν ετεροχρονισμένα. Σαν να έβαλε δηλαδή μία βόμβα με χρονοδιακόπτη, η οποία εξερράγη μία εξαετία μετά.

Τη θεωρία περί ευθυνών Σημίτη ανέπτυξε ένας περιφερόμενος στην αναθεωρητική Αριστερά, ο πολιτικός επιστήμων με μεταπτυχιακό στη Σορβόννη, αρθρογράφος του περιοδικού «Στοχαστής» και δημοσκόπος, Χριστόφορος Βερναρδάκης, ο οποίος αντιμετώπισε τις πολιτικές του ανησυχίες με δύο τρόπους: Αφενός θητεύοντας στην αυλή του Άκη Τσοχατζόπουλου παρέα με τη Δούρου και τον Κοτσακά (αναφέρουμε τους τρεις επιφανέστερους τσοχατζοπουλικούς που σήμερα υπηρετούν τις συνιστώσες). Και αφετέρου συνεργαζόμενος με ανθρώπους του ΠΑΣΟΚ ,την περίοδο μάλιστα που κατά τα λεγόμενά του ευθύνεται για τη χρεοκοπία της χώρας. Η σύζυγός του είχε εταιρεία παροχής συμβουλών σε επιχειρήσεις και οργανισμούς, στην οποία μετείχε και ο Ηλίας Λιβάνης (του ομώνυμου εκδοτικού οίκου, κολλητός του Κώστα Λαλιώτη, εκδότης του περιοδικού «Επίκαιρα» και σήμερα της εφημερίδας «Νέα Σελίδα», που λιβανίζει την εθνοσωτήριο κυβέρνηση).

Αυτά για να αντιληφθούμε πόσο αξιόπιστος είναι, αν και δεν υπάρχει ούτε ένας Έλληνας που να θεωρεί οποιοδήποτε μέλος του θιάσου των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ αξιόπιστο. Όσο για την απήχηση της πολιτικής του σκέψης και δραστηριότητας, αρκεί το εξής: Δεν έχει εκλεγεί ποτέ βουλευτής. Απέτυχε και στις εκλογές του Ιανουαρίου και στις εκλογές του Σεπτεμβρίου 2015 στην Α’ Αθηνών. Την έδρα στο Κοινοβούλιο την κατέχει διότι παραιτήθηκε τον Νοέμβριο του 2015 ο μέχρι τότε εκλεκτός του Τσίπρα, ο Γαβριήλ Σακελλαρίδης. Του έφεξε, δηλαδή. Και του έφεξε ακόμα καλύτερα όταν ο Τσίπρας, ο οποίος φημίζεται για την ευστοχία των επιλογών του (βλ. Πολάκης, Καρανίκας και άλλοι ων ουκ έστιν αριθμός), του έδωσε τον βαρύγδουπο τίτλο του υπουργού Επικρατείας. Από τότε παίρνει σβάρνα τα κρατικά κανάλια, ραδιόφωνα και τις φιλικές εφημερίδες, για να υμνεί τον μεγάλο ηγέτη.

Αυτός είπε ότι ο Τσίπρας είναι μόλις σαράντα τεσσάρων ετών, είναι μικρός και θα μάθει. Επίσης, είχε κατακεραυνώσει τους συνδικαλιστές που είχαν ταχθεί με το «ΝΑΙ» στο δημοψήφισμα-παρωδία, που τελικά ο Τσίπρας μετέτρεψε το «ΟΧΙ» σε «ΝΑΙ». Πρόκειται για το ίδιο πρόσωπο που υμνούσε τον Σημίτη για τις σαρωτικές αλλαγές τις οποίες έκανε στα καθοδηγητικά όργανα του ΠΑΣΟΚ πριν από τις εκλογές του Μαΐου 2004. «Τομή» χαρακτήριζε σε άρθρο του εκείνης της εποχής τις αποφάσεις Σημίτη. Τότε, δεν έβλεπε το τεράστιο κακό που έκανε στη χώρα ο τέως πρωθυπουργός;

Κάτι θα άλλαξε για να φτάσει σήμερα στο σημείο να λέει για την ίδια εποχή: «Η ΝΔ κέρδισε τις εκλογές (σ.σ. το 2004) με το σύνθημα για την επανίδρυση του κράτους. Ο Κ. Καραμανλής έδωσε μια έντιμη μάχη στην αρχή απέναντι στη διαπλοκή και τη διαφθορά, απέτυχε σε αυτή τη μάχη και σε δεύτερο χρόνο έχασε τον έλεγχο. Είχε να αντιμετωπίσει μια βαθιά απόφυση διαπλοκής και διαφθοράς, την πίεση αφανών οικονομικών συμφερόντων, του αναγνωρίζω ότι έδωσε τη μάχη. Για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό διατηρώ τις αμφιβολίες μου στο μέτρο που παρουσιάστηκε για να παρουσιαστεί ως μονόδρομος το πρώτο μνημόνιο. Να αθωώνεται η εποχή του εκσυγχρονισμού για να ριχθεί η ευθύνη της χρεοκοπίας στον Καραμανλή, αυτό δεν το δέχομαι».

Αυτό που άλλαξε είναι η συμπόρευση και η υποστήριξη του ΣΥΡΙΖΑ από το βαθύ καραμανλικό κράτος και από πρόσωπα του καραμανλικού περιβάλλοντος. Ο Παυλόπουλος, Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο Καμμένος, συγκυβερνήτης, ο Παπαγγελόπουλος (διοικητής της ΕΥΠ επί Κουρασμένου), η Παπακώστα και ο Αντώναρος στον συνήθη ρόλο του κόλακα.

Ορθώς μίλησε ο γραμματέας Επικοινωνίας του Κινήματος Αλλαγής Σταμάτης Μαλέλης: «Ο Βερναρδάκης χωρίς προσχήματα γίνεται τιμητής της λαϊκής Δεξιάς και αποδεικνύει ποιος ακριβώς κυβερνάει αυτόν τον τόπο. Η προσπάθειά του να απαλλάξει τη Δεξιά και τον Καραμανλή από τις ευθύνες της για τη χρεοκοπία που οδήγησε στο μνημόνιο και να επιρρίψει τις ευθύνες στο ΠΑΣΟΚ είναι αποκαλυπτική των ισχυρών πολιτικών δεσμών τους».

Για να δούμε όμως και κάποια στοιχεία που καταρρίπτουν τις θεωρητικές ανοησίες περί ευθυνών Σημίτη και αποκαλύπτουν τις προθέσεις του Βερναρδάκη και των ομοίων του: Την περίοδο της διακυβέρνησης της χώρας από τον Καραμανλή προσελήφθησαν στο Δημόσιο 865.000 άτομα. Ποιος ήταν υπουργός Δημόσιας Διοίκησης; Ο Παυλόπουλος, ο απόλυτος εκφραστής του καραμανλισμού. Ποιος πληρώνει τα ρουσφέτια του Βούδα της Ραφήνας και των κολλητών του; Ο προϋπολογισμός, φυσικά. Ο συνολικός δανεισμός από 43,3 δισ. ευρώ το 2008 ανέβηκε στα 66 δισ. το 2009. Και πότε ο Καραμανλής έκρουσε τον κώδωνα και μίλησε για την αναγκαιότητα σκληρών μέτρων; Μόλις λίγες ημέρες πριν από τις εκλογές του 2009, τις οποίες χρησιμοποίησε για να δραπετεύσει από το Μαξίμου.

Ο Βερναρδάκης και όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ νομίζουν ότι οι πολίτες πάσχουν από έλλειψη μνήμης και μπορούν να τους κοροϊδεύουν. Και αν κάποιοι έχουν ξεχάσει λόγω της μεγάλης χρονικής απόστασης τι συνέβαινε επί Σημίτη και τι επί Καραμανλή, σίγουρα δεν έχουν ξεχάσει τι έλεγαν και τι τελικά έκαναν οι Πινόκιο του ΣΥΡΙΖΑ. Λέει τώρα ο φέρων τον τίτλο του υπουργού Επικρατείας ότι όλες οι εξαγγελίες της ΔΕΘ 2018 θα εφαρμοστούν, καθώς «έχουν κοστολογηθεί αναλυτικά, υπάρχει πολιτική βούληση αλλά υπάρχει και ο δημοσιονομικός χώρος». Τα ίδια ακριβώς έλεγαν και για τις εξαγγελίες από τη ΔΕΘ του 2014, για το περιβόητο κουρελόχαρτο που τιτλοφόρησαν «Πρόγραμμα Θεσσαλονίκης».

Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί. Και κάποια στιγμή, ο Τσίπρας, ο Βερναρδάκης και οι άλλοι πρέπει να κατέβουν από το καλάμι που έχουν καβαλήσει και να ζητήσουν ταπεινά συγγνώμη από τον ελληνικό λαό