Ειδησεογραφικό site

Πλησιάζει η ώρα του λογαριασμού…

81

Του Κώστα Στούπα

Όποιον και να ρωτήσετε στο δρόμο ποιο πρόσωπο της ελληνικής ιστορίας είναι συνυφασμένο με τη λέξη χρεοκοπία θα απαντήσει ο Τρικούπης.

Ο Χαρίλαος Τρικούπης ήταν αυτός που εκστόμισε από το βήμα της Βουλής τη φράση «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» στις 10 Δεκεμβρίου του 1893. Η κυβέρνηση Τρικούπη είχε ζωή λίγων μηνών αφού προέκυψε στις 30 Οκτώβρη του ιδίου έτους.

Οι ιστορικοί βεβαίως γνωρίζουν τις λεπτομέρειες αλλά η κοινή πεποίθηση (ή αν σας αρέσει ο συρμός) τρέφεται με εικόνες.

Ο κ. Τσίπρας έχει βάλει σοβαρή υποψηφιότητα να χρεωθεί τη χρεοκοπία της χώρας. Πόσο μάλλον που «γεμάτα» δυο χρόνια τώρα προσπαθεί να φέρει την κατάσταση εκεί που ήταν το 2014 χωρίς να τα έχει καταφέρει.

Είτε κλείσει είτε δεν κλείσει η συμφωνία της αξιολόγησης το Φεβρουάριο, λίγα πράγματα μπορεί να αλλάξουν σε σχέση με την πορεία και την «κλίση» που έχει πάρει η χώρα.  Το «καράβι» γέρνει επικίνδυνα πλέον και εκτός αυτού διεθνώς προμηνύεται καταιγίδα.

Η κατάσταση στη χώρα σήμερα θα ήταν αρκετά διαφορετική αν στις αρχές του 2015 δεν είχε ανατραπεί η κυβέρνηση Σαμαρά και είχαν εφαρμοστεί τα μέτρα του e-mail Χαρδούβελη (έστω και επί 2 ή επί 3).

Μπορεί να μην είχαμε γίνει Ιρλανδία αλλά θα είχαμε σταματήσει το αρνητικό σπιράλ μείωσης μισθών και συντάξεων, οι καταθέσεις αντί να «κοιτάνε» τα 100 δισ. ευρώ θα κοιτούσαν τα 180 δισ. ευρώ. Δεν θα είχαμε γνωρίσει την εμπειρία των capital controls κάτι που θα σημαδεύει την ελληνική οικονομία για πολλά χρόνια ακόμη, ασχέτως κυβέρνησης.

Το δεύτερο εξάμηνο του 2014 η οικονομία είχε αρχίσει να αναθερμαίνεται κάτι που κράτησε και το πρώτο εξάμηνο του 2015.

Με τα δόγματα Τσίπρα, Βαρουφάκη Τσακαλώτου έχουμε φτάσει στο 2017 και οι επιλογές είναι νέοι φόροι και μειώσεις συντάξεων που δεν οδηγούν πουθενά. Το δίλημμα που αντιμετωπίζει ο κ. Τσίπρας σήμερα είναι νέα μέτρα ή εκλογές.

Όποια επιλογή και να κάνει, η κατάληξη θα είναι 4ο  μνημόνιο ή Grexit.

Η δεύτερη αξιολόγηση του 3ου μνημονίου έπρεπε να είχε κλείσει πριν από 12 μήνες.

Τώρα, ακόμη και να κλείσει είναι πλέον αργά. Η συμμετοχή στην ποσοτική χαλάρωση έχει αναβληθεί επ’ αόριστον. Κατά συνέπεια ούτε η έξοδος στις αγορές είναι εφικτή και καθώς το 3ο μνημόνιο λήγει το 2018 και η χώρα δεν θα έχει πιθανότατα βγει στις αγορές, θα πρέπει να ζητήσει νέο μνημόνιο.

Κανείς δεν είναι σε θέση να εγγυηθεί αν θα δώσουν στην Ελλάδα ένα 4ο  μνημόνιο ή θα της δώσουν τα «παπούτσια» στο χέρι.

Στις αρχές του 2015 προβλεπόταν η λήξη του δεύτερου μνημονίου με τη χρήση μιας πιστωτικής γραμμής με κεφάλαια που είχαν περισσέψει από τις ανακεφαλαιοποιήσεις των τραπεζών. Η χώρα είχε βγει ήδη δοκιμαστικά την Άνοιξη του 2014 στις αγορές.

Για όποιον μετρά τα δεδομένα με στοιχειώδη αντικειμενικότητα η κατάσταση σήμερα αν δεν είχε προκύψει ο κ. Τσίπρας θα ήταν διαφορετική και πιθανόν πολύ καλύτερη.

Κοινός παρανομαστής όλων των ερευνών της κοινής γνώμης είναι πως  οι 8 στους 10 πιστεύουν πως τα πράγματα είναι χειρότερα σήμερα σε σχέση με τις αρχές του 2015.

Την άνοιξη του 2015 αυτοί που πίστευαν πως ο κ. Τσίπρας θα χειριστεί τα πράγματα καλύτερα από τους Σαμαρά-Βενιζέλο αθροίζονταν σε πάνω από τα 2/3 της κοινής γνώμης.

Το 70-80% της κοινής γνώμης θεωρεί επίσης πως τα πράγματα θα εξελιχθούν για τους ίδιους και τη χώρα χειρότερα. Η μεταστροφή είναι συντριπτική και θα εξελιχθεί περαιτέρω μόλις ο κ. Τσίπρας χάσει την εξουσία.

Ο κ. Τσίπρας κινδυνεύει όχι μόνο να υποστεί τις συνέπειες των επιλογών του αλλά να χρεωθεί και στο ιστορικό διηνεκές τις συνέπειες μιας χρεοκοπίας που δεν φέρει εξ ολοκλήρου.

Τόσο οι αντικειμενικές συνθήκες όσο και οι υποκειμενικές προϋποθέσεις του «συρμού»  συγκλίνουν προς αυτό.

Η ώρα του λογαριασμού πλησιάζει…

Αναδημοσίευση από το capital.gr

Τα σχόλια είναι κλειστά.