Ειδησεογραφικό site

Ό,τι έσπειραν, θερίζουν… στην κυβέρνηση

287

Τα σενάρια φαντασίας δίνουν και παίρνουν καθημερινά με ένα μοτίβο που έχει διαψευστεί μέχρι σήμερα παταγωδώς άπειρες φορές.
γράφει ο Άκης Λουδάρος

Αλλαγή πολιτικής ατζέντας από την κυβέρνηση μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στον ΣΚΑΪ. Όλοι αυτοί αποκρύπτουν όμως ότι η κυβέρνηση είναι κρεμασμένη στα μανταλάκια, καθώς σε βάρος της κυριαρχούν οι εγκληματικές ενέργειές της στα εθνικά θέματα, την οικονομία, την υγεία, την παιδεία, την ανομία. Δηλαδή σε όλους τους τομείς.

Αναρωτιόμαστε ποιο είναι το θέμα εκείνο που μπορεί σήμερα η παραπαίουσα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, ένα βήμα πριν διαλυθεί εις τα εξ ων συνετέθη, να αναδείξει για να ξεπεράσει τους σκοπέλους και μετά από μία δεκαετία ψεμάτων και κοροϊδίας, πολιτικής απάτης και σκανδάλων (όπως η περίπτωση Πετσίτη) να δείξει σημάδια ζωής.
Ο Τσίπρας, που έχει λερωμένη τη φωλιά του καθώς έχει στοχοποιήσει τα «βοθροκάναλα», βγήκε (καλώς) πρώτος και καλύτερος να καταδικάσει τη βομβιστική επίθεση στον ΣΚΑΪ. Όμως ο πρωθυπουργός, ο Παππάς, ο Πολάκης και σύμπας ο ΣΥΡΙΖΑ κυνηγούν με κάθε τρόπο τις δημοσιογραφικές φωνές που τους ενοχλούν. Εκείνοι είναι οι εμπνευστές «κινημάτων» στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης σε βάρος των μέσων ενημέρωσης. Εκείνοι ήταν που πανηγύριζαν για το λουκέτο στο Mega, εκείνοι ήταν που ήθελαν είτε τον έλεγχο είτε τη διάλυση του μεγαλύτερου και ιστορικού εκδοτικού συγκροτήματος της χώρας, του ΔΟΛ. Εκείνοι ήταν που επέβαλαν εμπάργκο στις εμφανίσεις στελεχών και βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ στα «κανάλια της διαπλοκής».

Το σημαντικότερο είναι ότι εκείνοι καλλιέργησαν και καλλιεργούν -και θα το κάνουν μέχρι τέλους- το μίσος σε βάρος των πολιτικών τους αντιπάλων απλώνοντας τον διχασμό πάνω από την κοινωνία. Γιατί στο μίσος και τον διχασμό βρίσκουν τη δικαίωσή τους, αυτό είναι το κεντρικό συστατικό του πολιτικού DNA τους.

Τον Μάρτιο του 2012 αναφώνησε για πρώτη φορά δημοσίως ο Τσίπρας το απολύτως διχαστικό «ή εμείς ή αυτοί». Και από τότε το έκανε σύνθημά του. Μέχρι να φτάσουμε στον Σεπτέμβριο του 2015, μία εβδομάδα πριν από τις εκλογές, που ο Τσίπρας απηύθυνε προσκλητήριο εμφύλιου πολέμου: «Ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν». Τώρα, εν όψει των εκλογών του 2019, εν αναμονή της συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ και της πολιτικής εξαφάνισης των ΑΝΕΛ, περιμένουμε να ξεπεράσει κάθε προηγούμενο όριο εμφυλιοπολεμικής ρητορείας και πράξης.

Κακώς νομίζουν ορισμένοι ότι ο Τσίπρας δεν έχει συναίσθηση των λόγων του και των συνεπειών που παράγουν. Δεν έχει το ακαταλόγιστο αλλά ό,τι λέει και ό,τι πράττει το κάνει με πλήρη συνείδηση. Και εξυπηρετεί σκοπιμότητες, με κορυφαία την παραμονή του στην εξουσία με κάθε τίμημα, ακόμα κι αν αυτό είναι ο πλήρης διχασμός της ελληνικής κοινωνίας. Είναι αδίστακτος. Μεγάλωσε σε μία οικογένεια που μεσουρανούσε την περίοδο της Χούντας. Γαλουχήθηκε πολιτικά στην ΚΝΕ με όραμα τη διά της βίας κατάληψη της εξουσίας. Κέρδισε πολιτικές μάχες με τα ψέματα και τον λαϊκισμό, αδιαφορώντας για την καταστροφή της χώρας, για τα νέα, επαχθέστερα των προηγουμένων μνημόνια που επιβλήθηκαν λόγω της ανερμάτιστης πολιτικής του.
Οποιοσδήποτε στέκεται απέναντί του δεν είναι πολιτικός αντίπαλος, είναι εχθρός. Όποιος λέει το αυτονόητο, ότι η μακεδονική επικράτεια, η γλώσσα και η ταυτότητα είναι ελληνικές, αυτομάτως βαφτίζεται ακροδεξιός εθνικιστής. Οποιοσδήποτε υιοθετεί την άποψη ότι η χώρα πρέπει να αλλάξει, να γίνουν μεταρρυθμίσεις και ιδιωτικοποιήσεις, να αναδιαρθρωθεί ο δημόσιος τομέας και να γίνουν ενέργειες προσέλκυσης ξένων επενδυτών, αυτομάτως χαρακτηρίζεται ακραίος νεοφιλελεύθερος.

Ακριβώς όπως κάνουν τα φασιστοειδή κόμματα, πράττει και η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Σημαντική κομματική εκδήλωση το Κίνημα Αλλαγής, κομματική εκδήλωση και οι συνιστώσες για να αποσπάσουν -έτσι νομίζουν- το ενδιαφέρον. Συνέδριο η Νέα Δημοκρατία, κομματική εκδήλωση ο ΣΥΡΙΖΑ με ομιλητή τον Τσίπρα. Και βγαίνει ο Τζανακόπουλος, ο αμετροεπής, και ενημερώνει ότι ο Τσίπρας δεν μετέχει με την ιδιότητα του πρωθυπουργού αλλά θα συμμετάσχει σε μια πολιτική συγκέντρωση του κόμματός του. Δηλαδή ο Τσίπρας δεν είναι πάντα πρωθυπουργός, μόνο κάποιες ώρες. Τις υπόλοιπες είναι κάτι άλλο, ας πούμε κομματάρχης.
Ο οξεία πολιτική πόλωση βολεύει και τον Μητσοτάκη. Ο διχαστικός λόγος του Τσίπρα λειτουργεί συσπειρωτικά για τη δεξιά παράταξη. Γι’ αυτό και η Νέα Δημοκρατία σηκώνει το γάντι: Προσπαθεί να κλείσει τις στρόφιγγες και να περιορίσει τις διαρροές προς την άκρα Δεξιά. Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δυο το πρόσωπο.

Αλλά αυτό φυσικά δεν σημαίνει ότι έχει δίκιο ο Ξυδάκης που υποστηρίζει ότι ο Μητσοτάκης «πρωταγωνιστεί» σε βαρείς χαρακτηρισμούς. Ο πρωταγωνιστικός ρόλος ανήκει αποκλειστικά στον σταρ του διχασμού και της πόλωσης, τον Τσίπρα, που ρίχνει στον δημόσιο λόγο ακραία συνθήματα και καλλιεργεί συνθήκες εμφυλίου.
Αυτά είναι τα σοβαρά νέα. Πάντως, με τους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ υπάρχουν και ων ουκ έστιν αριθμός ευτράπελα, που φυσικά θα ήταν εξόχως διασκεδαστικά εάν η χώρα και η κοινωνία δεν βρίσκονταν στο «κόκκινο».

Η κυρία «Τίποτα» Νοτοπούλου αισθάνεται την ανάγκη να κατέβει στον στίβο των δημοτικών εκλογών με κάποια παράσημα πολιτικού έργου αφού δεν κατάφερε ούτε ως υπάλληλος του δήμου να κολλήσει ένσημα, καθώς την έβαλε σε ένα σκοτεινό γραφείο, νοτισμένο από την υγρασία του Θερμαϊκού. Αλλά επειδή είναι πολύ δραστήρια, κατάφερε μέσα σε ελάχιστο χρονικό διάστημα από τότε που ανέλαβε υπεύθυνη του Γραφείου του Πρωθυπουργού στη Θεσσαλονίκη και στη συνέχεια υπουργός, να υλοποιήσει ένα μεγάλο έργο: το μετρό Θεσσαλονίκης. Ναι, αυτό το τόσο μεγάλο έργο φέρει την υπογραφή της Νοτοπούλου, της «Δημιουργού». Ιστορικοί και αρχαιολόγοι ψάχνουν τώρα να βρουν τη συμβολή της και στην κατασκευή του Λευκού Πύργου. Κάτι θα βρουν, δεν μπορεί…

Τα σχόλια είναι κλειστά.