Όταν το Καρφί αποκάλυπτε την πρόθεση του Τσίπρα για σχηματισμό «Κυβέρνησης Ειδικού Σκοπού»

Βασικό πρωτοσέλιδο θέμα στην εφημερίδα «στο Καρφί» του περασμένου Σαββάτου (όπως μπορείτε να δείτε και στην φωτό) ήταν η αποκάλυψη της πρόθεσης του Τσίπρα να προτείνει τον σχηματισμό «Κυβέρνησης Ειδικού Σκοπού» με την συμμετοχή ή την ανοχή των κομμάτων της Αντιπολίτευσης.
Αυτό δηλαδή που διαβάζετε απόψε στα sites, βλέπετε στα κανάλια και αύριο στις εφημερίδες, το «Καρφί» τα έγραφε από το περασμένο Σάββατο.
Για του λόγου το αληθές δείτε παρακάτω ολόκληρο το αποκαλυπτικό ρεπορτάζ από την στήλη «Αγκίστρι» του «Καρφιού» που αντικειμενικά διαθέτει την καλύτερη πληροφόρηση της «πιάτσας» για τα θέματα της Αριστεράς και δη του ΣΥΡΙΖΑ

Το μυστικό σχέδιο για «κυβέρνηση ανοχής ειδικού σκοπού»

O Αλέξης Τσίπρας, κατά τη διάρκεια αυτής της προεκλογικής περιόδου, έχει αλλάξει πολλές γραμμές σχεδόν σε όλα τα θέματα, εκτός από ένα: την προϋπόθεση της πρωτιάς στις Εκλογές για τον σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας. Άλλωστε, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ εισήγαγε στην πολιτική ζωή την φράση περί «κυβέρνησης ηττημένων».

Κι όμως, ενώ το θέμα των συνεργασιών είναι το μόνο στο οποίο  τηρεί σταθερή γραμμή η Κουμουνδούρου, ο Αλέξης Τσίπρας επέλεξε, στιγμιαία, να «φαλτσάρει» προ ημερών, φτάνοντας στο σημείο να περιγράψει κάτι… χειρότερο και απολύτως ασταθέστερο από την «κυβέρνηση των ηττημένων»: δηλαδή, μία «κυβέρνηση ανοχής».

Προφανώς, με σκοπό να μην δημιουργηθεί ηττοπάθεια, η Κουμουνδούρου έδωσε σήμα σε όλα τα στελέχη να μην «πατήσουν» πάνω στις σχετικές δηλώσεις Τσίπρα αλλά να επιστρέψουν στην αρχική γραμμή: ότι, δηλαδή, «μόνο με πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να σχηματιστεί προοδευτική κυβέρνηση», όπως καθημερινώς επαναλαμβάνουν σε κανάλια και ραδιόφωνα οι ΣΥΡΙΖΑίοι. Μόνο που όσα είπε ο Αλέξης Τσίπρας περί «κυβέρνησης ανοχής» δεν ήταν «φάλτσο», αλλά μία καλά σχεδιασμένη απόπειρα να βάλει στον πολιτικό διάλογο –έστω και για μία μέρα- κάτι που μπορεί να βρούμε μπροστά μας σε μία εβδομάδα και δύο ημέρες.

Βλέπετε, οι ΣΥΡΙΖΑίοι έχουν σχέδιο διαχείρισης της ήττας με διττό στόχο: πρώτον, να μην τεθεί θέμα ηγεσίας ούτε να μπει σε κύκλο φθοράς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εκτιθέμενο σε μία δεύτερη εκλογική αναμέτρηση που θα το διαλύσει. Δεύτερον, να εξασφαλίσει ο Αλέξης Τσίπρας ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης –δηλαδή ο άνθρωπος που οι ΣΥΡΙΖΑίοι ξεκίνησαν να αποκαλούν «Κούλη» για να διαπιστώσουν αργότερα ότι θα γινόταν ο χειρότερος εφιάλτης τους…- θα βγει από την… μέση.

Και εξηγούμαι: ο Αλέξης Τσίπρας, παρά την συνήθειά του να διαλέγει πάντα το καλύτερο σενάριο ως κύριαρχη εκτίμησή του, πάνω-κάτω γνωρίζει –ή, έστω, υποψιάζεται- ότι θα χάσει. Και, μάλιστα, με τρόπο καθαρό. Στην περίπτωση αυτή, ειδικά αν η διαφορά υπερβαίνει τις τρεις ποσοστιαίες μονάδες, οι δεύτερες εκλογές θα πρέπει να αποφευχθούν πάση θυσία, αφού θα λειτουργήσουν αποσυσπειρωτικά και ο ΣΥΡΙΖΑ θα κινδυνεύσει με… καταστροφή. Η κυβέρνηση ανοχής, λοιπόν, είναι η ιδέα που θα «πετάξει» στην μετεκλογική αρένα ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς οι δικοί του άνθρωποι τον έχουν πείσει ότι πρόκειται για «win-win» πρόταση –δηλαδή για πρόταση από την οποία θα αποκομίσει πολιτικά οφέλη είτε γίνει αποδεκτή, είτε όχι.

Έχουμε και λέμε, λοιπόν: μία «κυβέρνηση ανοχής» μπορεί να στηρίζεται ακόμη και σε 120 βουλευτές και να κυβερνά δια της μειοψηφίας –αν, δηλαδή, δεν συγκεντρώνονται περισσότερες ψήφοι «κατά» στα νομοσχέδιά της στη Βουλή. Στην περίπτωση αυτή, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα καλέσει το ΠΑΣΟΚ σε συγκυβέρνηση και θα ζητήσει από το ΜέΡΑ25 και το ΚΚΕ να δώσουν την ανοχή τους, για μία κυβέρνηση ανοχής «ειδικού σκοπού» που θα έχει ως στόχο να «περάσει» τα πρώτα «επείγοντα νομοσχέδια αντιμετώπισης της κρίσης».

Αυτά που είπε από τον Πειραιά την περασμένη Τρίτη, δηλαδή, ο Αλέξης Τσίπρας, δεν είναι μόνο τα τρία άρθρα «που θα περιέχει η Πρώτη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου της προοδευτικής κυβέρνησης» (sic), δηλαδή η μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και του ΕΦΚ, η αναστολή των πλειστηριασμών και η κατάργηση της Ελάχιστης Βάσης Εισαγωγής. Είναι μέρος του πυρήνα της πρόσκλησης που θα απευθύνει προς τα υπόλοιπα κόμματα ο Αλέξης Τσίπρας, ώστε να αποσπάσει τη συμφωνία τους να συγκροτηθεί αυτή η κυβέρνηση ειδικού σκοπού, με ορίζοντα ζωής μερικούς μήνες και προσυμφωνημένη ημερομηνία εκλογών.

«Πάμε να μειώσουμε τους φόρους, να φτιάξουμε εξεταστική για τις υποκλοπές, να σώσουμε τα σπίτια του κόσμου και σε τρεις μήνες πάμε πάλι σε εκλογές», θα είναι, grosso modo, η πρόταση Τσίπρα προς Ανδρουλάκη, Κουτσούμπα και Βαρουφάκη, δίνοντάς τους, μάλιστα, το «τυράκι» ότι δεν τούς ζητεί να συγκυβερνήσουν και, άρα, δεν επιμερίζονται κανένα πολιτικό κόστος.

Φυσικά, πίσω από όλο αυτό κρύβεται και η επιδίωξη του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ αφενός να μείνει στο πολιτικό παιχνίδι ανεξαρτήτως εκλογικού αποτελέσματος, αφετέρου να ποντάρει πως αν η κυβέρνηση ειδικού σκοπού συγκροτηθεί, θα ξεκινήσει η «φαγωμάρα» στη Ν.Δ. και θα… «φαγωθεί» ο Μητσοτάκης. 

Βεβαίως, αυτό το σενάριο δεν συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες. Όμως, ακόμη κι έτσι, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ θα μπορεί να πάει στις δεύτερες εκλογές καταγγέλλοντας πως είναι μόνος εναντίον όλων και, δείχνοντας τους Ανδρουλάκη, Βαρουφάκη και Κουτσούμπα, να πει: «να ποιοι θέλουν τον Μητσοτάκη πρωθυπουργό»…