Όλοι ξέρουν τι κόστισε ο Βαρουφάκης και δεν το λένε…

 

 

 

 

 

Του Ανδρέα Ζαμπούκα

Όταν ο πρώην επικεφαλής του EuroWorking Group Thomas Wieser ασκεί σκληρή κριτική, λέγοντας ότι η περίοδος Βαρουφάκη κόστισε όχι 100 δισ. αλλά ενδεχομένως τα διπλά, μπορεί και να έχει δίκιο. Με την έννοια ότι δεν αναφέρεται σε νούμερα που θα διπλασίαζαν την επιβάρυνση του χρέους σε αριθμούς αλλά στην ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας. Και πιο συγκεκριμένα, ό,τι αφορά στην οικονομική συρρίκνωση,στη δυσπιστία των επενδυτών, και στα πλήγματα που δέχτηκαν οι ελληνικές τράπεζες.

Όλα αυτά οδήγησαν τελικά σε μέτρα, η συντριπτική πλειονότητα των οποίων θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, αν υπήρχε συμφωνία από το Φεβρουάριο του 2015. Ακόμα χειρότερα, η επιβάρυνση αυτή συνδυάζεται με την πολύ σημαντική ζημιά, η οποία επήλθε στην αγορά τόσο από το πάγωμα όλων, αυτό το εξάμηνο, όσο και από τα capital controls.

Η πρωτοφανής τακτική της δημιουργικής ασάφειας του Γιάννη Βαρουφάκη απέδειξε ότι ο ίδιος πρόκειται για τον πιo ακριβό υπουργό Οικονομικών, που έχει γνωρίσει ποτέ η χώρα.

Kαι να οι αποδείξεις: Μέσα σε ένα εξάμηνο, o τσουχτερός δανεισμός για τις τράπεζες, μέσω ELA, έφτασε τα 90 δισ. ευρώ, επειδή η χώρα έχασε την πρόσβαση στη φθηνή ρευστότητα από την ΕΚΤ. Οι τράπεζες χρειάζονταν διαρκώς έκτακτη ρευστότητα, γιατί έφευγαν διαρκώς καταθέσεις (54 δισ. έκαναν φτερά από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα). Επιπλέον, χάθηκε το μαξιλάρι των 10,9 δισ. ευρώ, που υπήρχε στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας που πέρασε στον EFSF και έληξε, συν τω χρόνω, για πάντα… Το ελληνικό Χρηματιστήριο έχασε περί τα 13 δισ. ευρώ και οι απώλειες από επενδύσεις και ιδιωτικοποιήσεις, που πάγωσαν ή ακυρώθηκαν , εκτιμώνται στα 12,9 δισ. ευρώ.Το κράτος έχασε 5,5 δισ. από έσοδα και η εκτιμώμενη προς το χειρότερο, αναθεώρηση του ΑΕΠ φτάνει στα 9,2 δισ. και του πρωτογενούς πλεονάσματος στα 5,6 δισ. ευρώ.

Η μεγαλύτερη ζημιά όμως, όλων είναι το κόστος από τις δεκάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας, που χάθηκαν ή ουδέποτε δημιουργήθηκαν. Και αν προσθέσει κανείς και τους νέους του brain drain που αναλογικά στοιχίζουν πάνω από 5 δισ. – 15 δισ. υπολογίζονται από την αρχή της κρίσης…

Τέλος, η χώρα διάγει τον δέκατο χρόνο κρίσης και ακόμα δεν έχει βγει φυσιολογικά στις αγορές προκειμένου να επανακτήσει την ωρίμανση της πιστοληπτικής της ικανότητας.

Από το 2015, το Bloomberg είχε υπολογίσει το ακριβό «κουστούμι» – με το πουκάμισο απ΄έξω…- στα 210,1 δισ. ποσό που ξεπερνάει ένα ΑΕΠ της χώρας (112%)!

Αν τώρα, τα παραπάνω νούμερα δεν είναι ικανά να πείσουν τον μέσο Έλληνα ψηφοφόρο για τον Βαρουφάκη, τότε οποιοδήποτε μέγεθος- ούτως ή άλλως- θα μπορούσε να τον πείσει και για το αντίθετο. Ότι δηλαδή, ο «αντισυστημικός» ΥΠΟΙΚ στην πιο κρίσιμη στιγμή της ελληνικής οικονομίας, ήταν σε θέση να κερδίσει την πλήρη διαγραφή του χρέους και την επανάκτηση των συντάξεων και των παροχών, στην προμνημονιακή εποχή. Αλλά δυστυχώς, οι «ανάλγητοι» τοκογλύφοι έριξαν «σκόνη» στο ποτό του Αλέξη Τσίπρα, για να μην αφήσει τον Γιάνη να αποτελειώσει το έργο του…

Δυστυχώς για όλους μας, η ιστορία κατέγραψε άλλη μία προσπάθεια αυτοχειρίας του έθνους, που αποσοβήθηκε την τελευταία στιγμή. Μας απάλλαξαν λόγω βλακείας αλλά όχι χωρίς κόστος, όπως συνηθίζουν άλλωστε από την δημιουργία του ελληνικού κράτους.

Όσο για τον Thomas Wieser, μόλις έφυγε από τη θέση ευθύνης, άρχισε να κελαηδάει. Φανταστείτε τι έχουν να πουν οι άλλοι όταν απομακρυνθεί ο Τσίπρας από την εξουσία και δεν θα έχουν πια ανάγκη τις «καλές του υπηρεσίες»…

 

 

ΠΗΓΗ: liberal.gr