Όλοι μαζί τα κάψαμε

Toυ Θοδωρή Τσίκα

Οι πυρκαγιές δεν μπαίνουν μόνες τους.

Τα δάση δεν είναι μποστάνι όπου οι φλόγες φυτρώνουν σαν τα ζαρζαβατικά.
Οι πυρκαγιές φουντώνουν γιατί κάποιοι δημιούργησαν τις προϋποθέσεις να ξεσπάσουν και στη συνέχεια φουντώνουν γιατί κάποιοι (δεν) φρόντισαν να έχουν εκείνο τον μηχανισμό που θα τις σβήσει.

Συνηθίζουμε να μετράμε μετά από κάθε φωτιά τα καμμένα. Δεν μετρήσαμε ποτέ πόσοι δεν καθαρίσαμε τις αυλές μας και τις γύρω από τις ιδιοκτησίες μας οικόπεδα από τα ξερόχορτα.

Κλαίμε πάνω από το καρβουνιασμένο δάσος, αλλά δεν κλάψαμε ποτέ όταν το ίδιο δάσος, εκεί στις ρεματιές του ήταν γεμάτο με δικά μας σκουπίδια: Παλιά έπιπλα, στρώματα, είδη υγιεινής, γυαλιά και ό,τι άλλο φορτώθηκαν κάποια μέρα σε ένα πορτμπαγκάζ και πετάχτηκαν στη ζούλα, γιατί ποιος να πληρώνει τώρα τη μεταφορά τους σε ασφαλές σημείο…

Οδύρωνται όσοι έχασαν το βιός μιας ζωής αλλά δεν ξέρω αν είχαν προβλέψει να έχουν έναν-δύο πυροσβεστήρες, μια δεξαμενή με νερό και ένα πιεστικό, έχοντας βιός μέσα στο δάσος.

Ανεγκέφαλοι πετάνε τα τσιγάρα τους όπου βρουν, καίνε τα ξερόχορτα στο χωράφι τους, ανάβουν το «μπάρμπεκιου» να ψήσουν παϊδάκια ενώ φυσούν άνεμοι 6 και 7 μποφόρ.

Ναι το κράτος, το ελληνικό κράτος, έχει τεράστιες ευθύνες:
Από τα γερασμένα και αδύναμα επιχειρησιακά αεροπλάνα και ελικόπτερα, έως τα 20ετίας πυροσβεστικά οχήματα.
Από την έλλειψη αντιπυρικών ζωνών μέχρι τον δήμαρχο που έχει αφήσει τα ξερόχορτα και τα σκουπίδια δίπλα στους δρόμους.
Από την πολιτεία που άφηνει τους εποχικούς πυροσβέστες στην ανασφάλεια του συμβασιούχου μέχρι τον κοινοτάρχη που δεν έχει μια υδροφόρα στο γκαράζ του, δεν έχει οργανώσει ομάδες εθελοντών, δεν έχει σύστημα συναγερμού.
Από τον υπουργό που καταγγέλει εμπρησμό και μετά σπεύδει να ψηφίσει και με τα δύο χέρια ρυθμίσεις για νομιμοποιήσεις αυθαιρέτων, μέχρι εκείνον που χτίζει λάθρα στο καμμένο ή στο δάσος και μετά ζητά αποζημιώσεις από το κράτος.

Οχι δεν υπάρχει σχέδιο αποσταθεροποίησης, ούτε τόσοι πολλοί εμπρηστές διάσπαρτοι ανά την επικράτεια.
Ποτέ δεν υπήρχε, αφού ποτέ δεν αποδείχθηκε.
Ούτε τότε που το επικαλείτο η ΝΔ, ούτε τώρα που το επικαλείται ο ΣΥΡΙΖΑ.
Οι θεωρίες συνωμοσίας γεννήθηκαν για να καλύπτουν στις περισσότερες περιπτώσεις την ανικανότητα εκείνων που τις επικαλούνται.

Αδιάφοροι πολιτικοί υπάρχουν, «ωχαδελφιστές» πολίτες.
Οι πρώτοι ψηφίζονται από τους δεύτερους. Και οι δεύτεροι βρίζουν τους πρώτους όταν οι συνέπειες της ψήφου φτάσουν στο κατώφλι τους.
Από αυτή την άποψη, ίσως όλοι μαζί να τα κάψαμε.

 

 

ΠΗΓΗ: protothema.gr