Ωδή στην 3η Σεπτέμβρη

Ήταν ημέρα που αρίφνητα τα πλήθη

Διαβάζανε σ’ ένα χαρτί την αναπάντεχη την τύχη

Στο τέλος του χαρτιού γραφότανε η λήθη

Μιας γκρίζας εποχής που έκλειναν ψηλά τείχη

Πίσω τους άγριοι καιροί και η βάσκανή τους μοίρα.

Ψηλά ο ήλιος πράσινος εφώτιζε το δρόμο

Σε ά-πειρες νέες γενιές και γέροντες με πείρα

Που όλοι κράταγαν γερά το μέλλον τους στον ώμο.

Πίσω, κανείς δεν γύριζε να δει τα περασμένα

Όλα τα σκέπαζε πηχτό και πνιγηρό σκοτάδι

Και ήτανε ανώφελο, δεν ένοιαζε κανένα

Και όλοι τους λογιάζανε, πως ειν’ κακό σημάδι.

Όλοι στο μαγικό χαρτί βλέπαμε την ελπίδα

Για τη Γενιά μας, για το Λαό, τη δύσμοιρη Πατρίδα.

——————-

*Παναγιώτης Ν. Κρητικός

Ιδρυτικό μέλος του ΠΑΣΟΚ

τ. Αντιπρόεδρος της Βουλής