Ειδησεογραφικό site

Ο θρυλικός «μουστάκιας» γεννημένος γκολτζής

421

Ο Έλληνας κεντρικός επιθετικός Νίκος Αναστόπουλος γεννήθηκε στις 22 Ιανουαρίου του 1958 στη Δάφνη, το προάστιο της Αθήνας. Δεινός σκόρερ και μαζί με τον Γιώργο Σιδέρη οι μεγαλύτεροι γκολτζήδες του Ολυμπιακού. Ξεκίνησε την καριέρα του από την ΑΟ Δάφνης και μεταγράφηκε στον Πανιώνιο με τον οποίο κατέκτησε το Κύπελλο Ελλάδος το 1979. Το 1980 αποκτήθηκε από τον Ολυμπιακό, με τον οποίο καθιερώθηκε και κατέκτησε 4 Πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο Ελλάδος. Αναδείχθηκε τέσσερις φορές πρώτος σκόρερ στο ελληνικό πρωτάθλημα και μια φορά τρίτος σκόρερ Ευρώπης. Μεταγράφηκε στην ιταλική Αβελίνο την περίοδο 1987-‘88 και επέστρεψε στον Ολυμπιακό για να κατακτήσει δύο ακόμα κύπελλα Ελλάδος. Το 1992-‘93 είχε μια καλή χρονιά με τον Ιωνικό, μετά την οποία επέστρεψε για τρίτη φορά στον Ολυμπιακό, όπου και έκλεισε τη καριέρα του, τον Νοέμβριο του 1993.
Στην Εθνική Ελλάδος αγωνίστηκε σε 74 αγώνες και σκόραρε 29 γκολ, επίδοση που τον κατατάσσει στην πρώτη θέση των σκόρερ όλων των εποχών. Αγωνίστηκε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 1980 στην Ιταλία σημειώνοντας το μοναδικό τέρμα της Ελλάδας στη διοργάνωση απέναντι στην Τσεχοσλοβακία. Μετά το τέλος της ποδοσφαιρικής του καριέρας, παρακολούθησε μαθήματα προπονητικής δίπλα σε μεγάλους Ευρωπαίους προπονητές, κυρίως στην Ιταλία, και επέστρεψε στην Ελλάδα για να ακολουθήσει καριέρα προπονητή.
Ο Αναστόπουλος είναι ο ποδοσφαιριστής που αγωνιζόμενος στον Πανιώνιο (στην ιστορική νίκη επί της ΑΕΚ με 3-1 στον τελικό του 1979) είχε πει στα αποδυτήρια στον Κυράστα που είχε κατέβει να τον συγχαρεί: «Πάρε με, Γιάννη, στον Ολυμπιακό να τους σκίσω πάλι στο μπαράζ. Πάρε με, γ@μ…το!». Τότε είχαν ισοβαθμήσει στην πρώτη θέση ΑΕΚ και Ολυμπιακός και θα έπαιζαν μπαράζ αλλά οι Πειραιώτες αποσύρθηκαν διαμαρτυρόμενοι για τη διαιτησία.

Είναι ο άνθρωπος που είπε «όχι» στον Κόκκαλη γιατί δεν ήθελε ν’ αφήσει την Κέρκυρα και γιατί ο τότε πρόεδρος του Ολυμπιακού τον ήθελε ως προσωρινό προπονητή. Τότε ο Κόκκαλης πήρε τον Αλέφαντο, που έχασε το Πρωτάθλημα (του Δούρου) και έστειλε τον κυρ Νίκο σπίτι του!
Είναι αυτός που στο ντεμπούτο του σε πάγκο έχει κερδίσει τρεις φορές με 3-2, δυο φορές τον ΠΑΟΚ (με ΠΑΣ και Καλλιθέα και μια με τον ΟΦΗ). Είναι αυτός που έσωσε την καριέρα του Μάντζιου, του Παμπουλή, του Ταυλαρίδη, του Παπάζογλου και τόσων άλλων που τον λατρεύουν.
Είναι αυτός που θυμάται όλα τα παιχνίδια που ‘χει παίξει, όλες τις νίκες και τις ήττες, όλα τα γκολ και όλους τους ανθρώπους που βρέθηκαν μπροστά του. Είναι αυτός που ακόμα κι όταν εκφράζει ένα παράπονο, («δεν τα λέτε και δεν τα γράφετε, κύριε Νικολακόπουλε, να τα λέτε και να τα γράφετε»), το κάνει με έναν τρόπο που σου δημιουργεί ενοχές κι ας τα λες κι ας τα γράφεις.
Κάποτε τον ρώτησαν γιατί δεν πήγε στον Παναθηναϊκό του Γιώργου Βαρδινογιάννη για να πάρει ένα καλό συμβόλαιο και πολλά λεφτά, όπως έκαναν στα 80’s και στα 90’s πολλές «σημαίες» του Ολυμπιακού. «Στη ζωή μου» είπε «υπάρχουν οι από δω και οι από κει, κι εγώ διάλεξα να είμαι με τους από δω, ανεξάρτητα από το πόσο με έχουν αδικήσει ή με έχουν πικράνει – εγώ είμαι που διαλέγω»: Είναι η κοσμοθεωρία του και δεν την έχει προδώσει ποτέ. «Από δω» είναι ο κόσμος του, οι ορκισμένοι φίλοι του, η ομάδα του, η δουλειά του. «Από κει», απέναντι, όλοι οι άλλοι…
Για τους προέδρους στον Ολυμπιακό έχει δηλώσει: «…Ο Κόκκαλης έχει προσφέρει πολλά, το ίδιο και ο Νταϊφάς. Θα σου πω ένα πράγμα όμως… Επειδή τους έχω ζήσει όλους τους προέδρους, ο Μαρινάκης είναι ο καλύτερος απ’ όλους, μαζί με τον Γουλανδρή. Είναι ο καλύτερος πρόεδρος που έχει περάσει ποτέ από τον Ολυμπιακό. Για εμένα τουλάχιστον! Έτσι το βλέπω. Έχω συνεργαστεί με όλους. Ο Μαρινάκης είναι ο καλύτερος».
«Είμαι μέγας θαυμαστής του μπάσκετ. Άλλωστε ήταν και το άθλημα που ξεκίνησα να παίζω. Στη Δάφνη. Ήμουν τόσο καλός που με πήρε στην πρώτη ομάδα ο Κώστας Μπογατσιώτης τότε. Αλλά ένας είναι ο Θεός… Νίκος Γκάλης! Στο Ευρωμπάσκετ το ’87 είχα πάρει εισιτήρια για όλα τα ματς. Κάναμε και παρέα κάποια εποχή. Είναι θεός ο άνθρωπος».
Υπήρξε ο πρώτος ποδοσφαιριστής που έκανε τηλεοπτική διαφήμιση (την περίφημη με το σαπούνι «Rexona»).
Έχει δηλώσει:
«Υπάρχει μια διαφορά. Εγώ δεν έγινα γνωστός επειδή πήγα στο Da capo. Το Da capo έγινε γνωστό από εμένα».
«Εγώ είμαι της συνταγής του συχωρεμένου του παππού μου: Τα λεφτά και τα ψάρια πρέπει να τρώγονται νωπά».
«Δεν με νοιάζει να είναι ωραία η γυναίκα, εντάξει, το οπτικό παίζει έναν ρόλο. Δεν είπαμε να είναι και καμιά κουκουβάγια».
«Για το μόνο πράγμα που μπορεί να μετανιώσω είναι αν μου πουν να πάω γονατιστός στην Παναγιά της Τήνου και δεν πάω. Εγώ γονατιστός δεν πάω πουθενά αλλού».
«Οι γυναίκες οι Ιταλίδες δεν είναι ωραίες μόνο οπτικά, είναι ωραίες και με τα ντυσίματα τους. Βλέπεις μια Ελληνίδα στις 10 το πρωί, φοράει τη ρόμπα και πάει να φάει μπουγάτσα».
Για τον λόγο για τον οποίο ξύρισε το εμβληματικό μουστάκι του: «Για να δείχνω νεότερος».

Δημοσιεύθηκε στην έντυπη έκδοση του Καρφιού στις 19 Ιανουαρίου 2019

Τα σχόλια είναι κλειστά.