Ο Ρωμηός, ο γόρδιος δεσμός και ο κυβερνητικός φασουλής

Ένας έμμετρος επίκαιρος διάλογος κατά μίμηση του ύφους του Σουρή

του Κούτα Μάρες

Όχι πως τα βάζω στο ίδιο… τσουβάλι. Αλλά να… Ο ΜικρΑλέξης που εξακολουθεί να θέλει να το παραστήσει ΜεγΑλέξανδρος (κόβοντας, δήθεν, τον Γόρδιο δεσμό του Μακεδονικού διά χειρός Κοτζιά) και το… ημερολόγιο που μου υπενθύμισε πως τέτοιες μέρες (2 Φεβρουαρίου του 1853) γεννήθηκε ο Γεώργιος Σουρής ήταν τα δύο που με… κάρφωσαν αυτή την εβδομάδα που πνέει τα λοίσθια. Γι΄ αυτό σήμερα για… «ξεκάρφωμα» θα προσπαθήσω να μιμηθώ το απαράμιλλο ύφος του μέγα σατιρικoύ ποιητής μας, όπως το αποτύπωνε για περισσότερα από 25 χρόνια στην θρυλική εφημερίδα του «Ο Ρωμηός». Δανεικοί μου πρωταγωνιστές, οι δικοί του ήρωες (με στολή… παραλλαγής). Ο Φασουλής κι ο Περικλέτος (ο καθένας νέτος σκέτος), λοιπόν, σε έναν «σύγχρονο» διάλογο.

 

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ: Πώς τα βλέπεις Περικλέτο, που του Μεγαλέξη ο εσμός βρήκε πως κόβεται ο γόρδιος δεσμός…

ΠΕΡΙΚΛΕΤΟΣ (ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ): Βρε, δεν αφήνεις τα στιχάκια Φασουλή, που μου κάνεις τον Σουρή… Το ψέμα σου δεν τρώγεται… Ποιος είναι αυτός ο «γόρδιος» που κόβεται.

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ: Του Σκοπιανού… Του Σκοπιανού… Δεν άκουσες τι είπαμε του Αμερικανού; Για Gorna Makedonija και τ΄ άλλα τα συνώνυμα… Τους σκίσαμε το όνομα μ’ έναν όρο σε μια λέξη και με νόμο του Αλέξη…

ΠΕΡΙΚΛΕΤΟΣ (ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ): Το ψέμα το αιώνιο, όπως με το Μνημόνιο… Άρες Μάρες… Και έτσι για υπόδειγμα, σου φέρνω το παράδειγμα… Αυτόν εδώ που γράφει το «ξεκάρφωμα» και υπογράφει με δυο λέξεις «Κούτα Μάρες», με μία λέξη αν υπέγραφε τι άλλο θα του έμενε; Ο ίδιος θα παρέμενε… Πάλι με «Κουταμάρες»… Το έπιασες το… κάρφωμα;

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ: Μα θα ‘ναι «erga omnes» αμετάφραστο. Εγώ το βρίσκω άφταστο…

ΠΕΡΙΚΛΕΤΟΣ (ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ): Ευφάνταστο… Κι η «Kolotoumba» όνομα έχει «erga omnes» διεθνώς στο αμετάφραστο… Όμως, όπως και να την πεις – βάλε το κάτω να το δεις. Νόημα δεν αλλάζεις. Ότι σημαίνει ελληνιστί, σημαίνει και στα… σλάβικα και στ’ αγγλικά και όπου θες κι ας μην το μεταφράζεις.

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ: Μα πρόκειται για εθνική γραμμή… Λύση να βρούμε «συνθετική»… Αμή…

ΠΕΡΙΚΛΕΤΟΣ (ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ): Εδώ θα πω, αυτό που βρήκα στον Σουρή: Όλα σ’ αυτή τη γη μασκαρευτήκαν, ονείρατα, ελπίδες και σκοποί, οι μούρες μας μουτσούνες εγινήκαν, δεν ξέρομε τι λέγεται ντροπή.

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ: Γιατί το λες υπάρχει κι ο Καμμένος… Αυτός θα μείνει σταθερός, λάβρος και ξαναμμένος…

ΠΕΡΙΚΛΕΤΟΣ (ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ): Με τόσα ψέματα που έντυσε οι λέξεις, πώς να σου πει «διαφωνώ» να τον πιστέψεις…

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ: Κι αυτόν πάλι με στίχους του Σουρή, τον φτύνεις;

ΠΕΡΙΚΛΕΤΟΣ (ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ): Είσαι και άσχετος… Πανάσχετος… Αυτός ήταν Αλκίνοος. Ιωαννίδης. Άλλα θα έλεγε για τον Καμμένο ο Σουρής… Τρέχα να το βρεις: Γι’ αυτό το κράτος, που τιμά τα ξέστρωτα γαϊδούρια, σικτὶρ στα χρόνια τα παλιά, σικτὶρ και στα καινούργια.

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ: Περικλέτο μου, γιατί δεν το χωνεύεις… Μην το γυρεύεις. Το έχουν πει τόσοι σοφοί πολιτικοί… Λύση να βρούμε «συνθετική».

ΠΕΡΙΚΛΕΤΟΣ (ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ): Και των σοφών οι λόγοι θαρρώ πως είναι ψώρα, πιστός εις ό,τι λέγει κανένας δεν εφάνη… αυτός ο πλάνος κόσμος και πάντοτε και τώρα, δεν κάνει ό,τι λέγει, δεν λέγει ό,τι κάνει.

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ: Μέρωσε, Περικλέτο μου… Στο λέω εκ προοιμίου. Είναι «γραμμή» κι είν’ εθνική. Γραμμή Βουκουρεστίου… Δεν σου κομίζω «γλαύκας εις Αθήνας», την είχε δώσει ο Κώστας ο Καραμανλής. Ο Βούδας της Ραφήνας.

ΠΕΡΙΚΛΕΤΟΣ (ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ): Εγώ αυτόν τον Βούδα τον εκτιμώ πολύ… τι άνθρωπος τωόντι και ποία κεφαλή!

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ: Μα τι είναι πάλι αυτό. Ιωαννίδης;

ΠΕΡΙΚΛΕΤΟΣ (ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ): Σουρής, βρε άσχετε. Μην μου τη δίνεις… Δυστυχία σου Ελλάς, με τα τέκνα που γεννάς. Ω Ελλάς, ηρώων χώρα, τι γαϊδάρους βγάζεις τώρα;

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ: Σύνελθε, Περικλέτο μου, και κοίταξε το μέλλον… Για όνομα… Τι ρόλο παίζει τ’ όνομα… Σε βλέπω κολλημένο… Κοίταξε την ανάπτυξη που έρχεται σαν ήλιος ανατέλλων, μ’ εγγύηση των ξένων.

ΠΕΡΙΚΛΕΤΟΣ (ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ): Θέλεις ακόμα -κι αυτό είναι ωραίο- να παριστάνεις τον Ευρωπαίο. Κι έχεις για ψωμοτύρι και για καφέ το «δε βαριέσαι» κι «ωχ αδερφέ».

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ: Σύνελθε, Περικλέτο μου, και κοίταξε το μέλλον… Σου το ξανάπα, σε βλέπω κολλημένο… Κοίταξε προς τον Αύγουστο… Θα είναι παχιές οι παροχές κι οι μύγες… Ακόμα τίποτα δεν είδες…

ΠΕΡΙΚΛΕΤΟΣ (ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ): Ξέρω θα μας φορολογήσετε και το νερό που τρέχει… Βάλετε φόρους, βάλετε, η πλάτη μας αντέχει. Ετούτο μόνο έχω να πω: Ό,τι καλό κι αν έχουμε επάνω σας ας μείνει, στα πρόσωπά μας ας χυθεί του μαρασμού το χρώμα, μ’ εμάς το ισοζύγιο του έθνους μας ας γίνει, φορολογήστε και αυτή τη σάρκα μας ακόμα, του σώματός μας κόβετε καμιά παχιά λωρίδα και τρώγετέ την λαίμαργα μαζί με την πατρίδα….

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ: Σύνελθε, Περικλέτο μου, πριν πεις την τελευταία λέξη και στείλε ένα μήνυμα να πάω στον Αλέξη.

ΠΕΡΙΚΛΕΤΟΣ (ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ): Ζητώ ακρόαση Θεού, πες του και αλλαγή πλανήτη. Μπας και μου φύγει από τον νου, πως μου ‘κλεισε το σπίτι.

ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟΣ ΦΑΣΟΥΛΗΣ: Πάλι Σουρή ξεφούρνισες, μιμούμενος το ύφος του λογίου;

ΠΕΡΙΚΛΕΤΟΣ (ΞΕΚΑΡΦΩΤΗΣ): Τι τσαμπουνάς, βρε άχρηστε. Αυτό είναι Λευτέρης Παπαδόπουλος και Στράτος Διονυσίου…

 

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ (ΣΕ ΠΕΖΟ ΛΟΓΟ): «Το Ναδίρ, η απόλυτη εκμηδένιση, δεν είναι μύθος. (…) Βρίσκεται όταν ξεπεράσεις τη ντροπή.» – Στρατής Τσίρκας