Ειδησεογραφικό site

Ο νόμος και το Κολοσσαίο

83

 

 

 

Του Δημήτρη Καμπουράκη

Όσοι υψώνουν το δάκτυλο ως δημόσιοι κατήγοροι και δηλώνουν ότι ξεκίνησε η μεγάλη πορεία της κάθαρσης (σαν την μεγάλη πορεία του Μάο Τσε Τουγκ), ας διαβάσουν τον νόμο, κακό δεν κάνει. Θα καταλάβουν αμέσως ότι από καθαρά ποινικής απόψεως έχουν ήδη κάνει μια τρύπα στο νερό, αν και υποψιάζομαι βασίμως ότι ο Κοντονής κι ο Παπαγγελόπουλος το γνωρίζουν πολύ καλύτερα απ’ τον καθένα. Πολιτική είναι η στόχευση τους, όλα τα άλλα περί τιμωρίας των άτιμων και των κλεφτών είναι σανός για τον κοσμάκη που είχε αρχίσει να τους εγκαταλείπει μαζικά, οπότε αποφάσισαν να του προσφέρουν φρέσκο θέαμα. Ένα Κολοσσαίο είναι η πολιτική μας ζωή, η αντιπολίτευση είναι πεταμένη στην αρένα, η κυβέρνηση κάθεται στο θεωρείο των Καισάρων και ο λαουτζίκος αφρίζει στις εξέδρες.

Ο νόμος λοιπόν (που δεν γράφτηκε για να υπηρετεί πολιτικές στοχεύσεις), είναι εξαιρετικά σαφής:

1. Η απόφαση των εισαγγελέων να χαρακτηρίσουν τους μάρτυρες ‘’προστατευόμενους’’, δεν δεσμεύει τους δικαστές αν η υπόθεση φθάσει σε κανονική ακροαματική διαδικασία. Το δικαστήριο θα κρίνει ευθύς εξ’ αρχής και από μηδενική βάση αν θα τους ξαναχαρακτηρίσει προστατευόμενους ή αν θα απαιτήσει την αποκάλυψη της ταυτότητας τους.

2. Ο νόμος προβλέπει κατηγορηματικά ότι οι μαρτυρίες προστατευόμενων μαρτύρων ‘’συνεκτιμώνται’’ με άλλα στοιχεία που θα παρουσιαστούν στο δικαστήριο. Σε περίπτωση που υπάρχουν μόνο οι δικές τους μαρτυρίες, δίχως άλλα στοιχεία και δίχως άλλες επώνυμες καταθέσεις μαρτύρων, τότε το δικαστήριο δεν τις λαμβάνει καν υπ’ όψη του. Είναι σαν να μην υπάρχουν. Είδε όμως κανείς να υπάρχει οποιοδήποτε άλλο στοιχείο, πέραν όσων λένε οι προστατευόμενοι;

3. Ακόμα και ο πρωτοετής φοιτητής της Νομικής ξέρει ότι για τα πολιτικά πρόσωπα, τα αδικήματα αυτά (αν υπάρχουν) έχουν παραγραφεί. Κακώς βεβαίως, αλλά τώρα μιλάμε για το νομικό πλαίσιο με το οποίο θα δικαστούν αυτοί που διασύρονται ως κατηγορούμενοι. Το γεγονός ότι ο Γεωργιάδης έκανε την επικοινωνιακή ανοησία να το γράψει στο twit του την πρώτη μέρα (άσε άλλους να το πουν Άδωνι, όχι εσύ) δεν αλλάζει την ουσία του θέματος.

4. Ο Κοντονής είπε ότι το αδίκημα του ξεπλύματος βρώμικου χρήματος δεν παραγράφεται. Σύμφωνοι. Όμως για να στοιχειοθετηθεί τέτοια κατηγορία, πρέπει να βρεθούν χρήματα είτε σε λογαριασμούς, είτε κρυμμένα στα ντουλάπια τους. Τελεία και παύλα.

5. Θα πείτε ότι ο κόσμος δεν ενδιαφέρεται μόνο για την ποινική καταδίκη όσων αποδειχθεί ότι παρανόμησαν, ενδιαφέρεται και για την αποκάλυψη τους έστω κι αν σταθεί τυπικά αδύνατο να τιμωρηθούν. Σύμφωνοι, όμως δεν θα ήταν εξίσου λογικό ο κόσμος να απαιτεί και την τιμωρία όσων αποδειχθεί (αν αποδειχθεί) ότι ενσυνείδητα έστησαν (ή παραφούσκωσαν πολιτικά) ένα σκάνδαλο για να διασύρουν τους αντιπάλους τους; Αυτό θα ήταν το δίκαιο, έλα όμως που το δεύτερο δεν ακούγεται, ενώ το πρώτο συζητιέται ευρύτατα σ’ όλα τα καφενεία και τα ταξί της επικράτειας.

Εγώ ένα έχω να πω σ’ αυτό που μας κατακλύζει. Η κυβέρνηση, αφού γνωρίζει ότι η υπόθεση δεν πρόκειται να προχωρήσει, τροφοδοτεί από τώρα εκείνους που θα πουν ότι ‘’πάλι τα κουκούλωσαν οι πολιτικοί’’. Κερδίζει λίγους πρόσκαιρους επικοινωνιακούς πόντους σήμερα, καταστρέφει μερικούς ανθρώπους και ετοιμάζεται να παραδώσει μια νταλίκα επιχειρήματα σ’ όσους κινούνται εκτός συνταγματικού τόξου. Θα το δείτε σε λίγους μήνες…

 

ΠΗΓΗ: liberal.gr

Τα σχόλια είναι κλειστά.